Lorenz Iny Córa płomieni

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Znajdę ci dobrego człowieka, kogoś, kto będzie cię traktować z szacunkiem i ktopomoże naszemu klanowi zadbać o jego prawa.To moje ostatnie słowo!Zanim Ciara zdołała cokolwiek powiedzieć, nadbiegł Ferdynand.Jego oczy lśniłypodnieceniem i nawet nie zadał sobie trudu, żeby zapiąć koszulę.- O N�ill przysłał posłańca! Mamy dołączyć do niego z tyloma ludzmi, ilu tylkozdołamy zebrać.Essex wyruszył i zmierza ku Uladh.- Co wy mówicie? - Oisin zostawił siostrę i pośpieszył ku Ferdynandowi.- Zbliża się decydująca bitwa! Jeśli uda nam się pokonać oddziały hrabiego Essex,angielska królowa nie znajdzie już żadnego dowódcy, który odważy się poprowadzić armięprzeciwko Irlandii.Entuzjazm Ferdynanda udzielił się Oisinowi.Ukląkł i złożył dłonie.- Mój Boże, dziękuję, że dajesz mi możliwość udowodnienia dzielności i potęginaszego klanu, i proszę cię, daj nam siłę, byśmy pokonali wroga i pokazali wszystkimIrlandczykom, kim są Ui Corra.- Więc jednak Essex atakuje! - Ciara też się przeżegnała, ale raczej z troską, gdyżprzez ostatnie tygodnie wiele słyszała o ogromnej armii Anglików, która zdawała sięniepokonana.Poszukała wzroku Ferdynanda i zrozumiała przyczynę jego entuzjazmu.Chciałpokazać, że jest jej godny.To jednak znaczyło, że będzie walczył nierozsądnie, nie zważającna własne życie.Na myśl o tym, że mógłby zginąć, poczuła ból i postanowiła, że poprosi go,żeby był ostrożny.Przede wszystkim chciała być blisko, by móc go opatrzyć, gdyby zostałranny.Drżąc w głębi duszy, podeszła do brata.- Jadę z wami.Oisin już miał jej odmówić, ale potem pomyślał, że w ten sposób będzie miał okazjęprzedstawić siostrę paru przywódcom klanów jako kandydatkę na żonę albo synową, więcskinął głową.- Dobrze, ty i Saraid możecie jechać.Ale potrzebujecie kogoś do ochrony.Kirchberg,wy będziecie za to odpowiedzialni! Strzeżcie mojej siostry jak oka w głowie.I mojej kuzynki oczywiście też.- Oczywiście, panie Oisinie! - Ferdynand poczuł na sobie spojrzenie Ciary i pomyślał,że to zupełnie jakby wyznaczyć lisa do pilnowania kurnika.11Ciara opuściła miasto z przeczuciem, że nigdy więcej nie zobaczy L�ana.Zwestchnieniem potrząsnęła głową i nazwała się w duchu głuptasem. Bóg nie opuści Irlandiiw potrzebie, nie w obliczu angielskich heretyków - powiedziała sobie i popatrzyła przedsiebie.Oisin jechał na czele kolumny, a za nim Ferdynand i Aithil.Potem maszerowalipozostali wojownicy Ui Corra.Niedaleko jechał na czarnym mule ojciec Maiti�.W czarnymhabicie wyglądał niczym anioł śmierci albo jak bean sidhe, zjawa będąca posłańcemśmierci[36].Brat nie mógł zostawić fanatycznego kapłana w mieście, ponieważprzetrzymywano tam ponad stu Anglików.Oisin nie miał też odwagi zostawić ich pod opiekąludzi ze swojego klanu, bo obawiał się, że po otrzymaniu złych wieści mogliby wyładowaćfrustrację na jeńcach i ich pozabijać.A ci byli zbyt cenni jako zakładnicy i chciał ich oszczędzić na jakąś stosownąokoliczność.Zostawił więc jako załogę w mieście Szymona von Kirchberga i jego żołnierzy.Popierwsze, stało się oczywiste, że dwaj kuzyni przestali się dogadywać, a po drugie, Ferdynandlepiej rozumiał irlandzki sposób walki.Ciara, zaskoczona tym, dokąd ją prowadzą jej własne myśli, spostrzegła, że została wtyle za maszerującą kolumną, więc popędziła konia.Postanowiła, że podróż odbędzie nawierzchowcu.Saraid też siedziała w siodle, ale na ośle, który towarzyszył im już podczaswielu wojennych wypraw. Z niego przynajmniej blisko do ziemi - pomyślała Ciara izachichotała.A potem skupiła swoją uwagę na Gamhain, która kłusowała obok niej.Widać było, że wielka suka jest urażona.Nie lubiła, gdy pani siedziała tak wysoko nadnią.Próbowała stanąć na tylnych nogach i oprzeć się przednimi na siodle, ale ogier za każdymrazem usuwał się w bok.- Chodz i bądz grzeczna! Dostaniesz na kolację coś wyjątkowego [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki