Kutta Janusz Pamiętnik Mikołaja II

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Należałoby tego surowo zabronić, bo to może spowodowaćpoważne zamieszanie.Jeżeli to zrobią, należałoby powiedzieć im, że w takim razieDuma będzie zwołana znacznie pózniej trzeba im zagrozić, tak samo, jak oni chcągrozić ministrowi i rządowi.W Moskwie będzie jeszcze gorzej, niż tu, trzeba byćsrogim.Ach, czyż nie można powiesić Guczkowa!"A w innym liście, pisanym już nie na długo przed rewolucją, 14 grudnia 1916 r.,czytamy: Zamknąć Dumę.I to koniecznie trzeba zrobić przed lutym, inaczej będą tu siedzieli.Gotowam powiesić Trepowa*) za jego złe rady i teraz po tych ohydnych i wręczrewolucyjnych uchwałach szlachty moskiewskiej i Związku zjednoczonej szlachty(Sojuza objediniennago dworjanstwa"), które rozważała Duma, jak można to wszystkotolerować chociażby dzień jeden! Nienawidzę przewrotnego Trepowa, który robiwszystko, aby Ci zaszkodzić, popiera go Makarow (wiceminister sprawwewnętrznych).Gdybym Cię miała tu przy sobie, wszystko by od razu uspokoiło się.Igdybyś ty wrócił za pięć dni, jak prosił Grigorij, to byś zrobił porządek.Ty byśsłuchał mnie, a nie Trepowa.Bóg wspomoże nas, ja wiem, ale trzeba, abyś był twardy.Rozpędz Dumę od razu.Ja bym z czystym sumieniem wobec Rosji zesłała na SybirLwowa**); dawniej to robiono za mniej poważne występki.Ja bym pozbawiła rangiSamarina***).Milukowa, Guczkowa i Poliwanowa****) też na Sybir.Teraz wojna iw takich czasach wojna wewnętrzna jest zdradą stanu.Czemu ty na to nie tak patrzysz,doprawdy zrozumieć nie mogę.Jestem tylko kobietą, lecz dusza moja i rozum mójmówią mi, że ich grzech większy jest od grzechu wszystkich Suchomlinowych.Zabroń Brusiłowowi poruszać tę sprawę, to dureń, który chce odpowiedzialnegoministerium".Z listu tego, pisanego 14 grudnia 1916 r., widzimy, że już wówczas carowa iposłuszny jej mąż mieli przeciwko sobie wszystkie czynniki społeczne, włączającnajbardziej reakcyjną szlachtę, biurokrację i armię.Widzimy też z tego listu, że chociaż gotowa zesłać liberałów, jak ks.Lwow i Milukowna Sybir, jeszcze bardziej nienawidzi reakcyjnego biurokratę Trepowa, którego zprzyjemnością powiesiłaby".Otóż z Trepowem w tych czasach carowa prowadziła walkę o Protopopowa, który zaporadą Rasputina został mianowany ministrem spraw wewnętrznych, ku wielkiemuzdumieniu całego społeczeństwa, ponieważ Protopopowa jedni uważali zanieszkodliwego głupca, drudzy za nienormalnego (był chory na paraliż postępujący).Zlistów carowej dowiadujemy się, że Trepow oficjalnie ostrzegał Mikołaja II, żeProtopopow jest chory umysłowo.*) Trepow po ustąpieniu Stuermera został prezesem ministrów.**) Książę Jerzy Lwow prezes Związku Ziemstw, pózniejszy prezes RząduTymczasowego.***) Nadprokurator Synodu i marszałek szlachty moskiewskiej.****) Minister wojny po ustąpieniu Suchomlinowa.Aleksandra Teodorówna oburzona, kilkakrotnie pisze mężowi, aby nie wierzył temu:Protopopow zupełnie zdrów, doskonale orientuje się w sprawach; wszystko to intrygiwrogów świętego człowieka, który wskazał na Protopopowa.Mikołaj jednakżewidocznie chwiał się i chciał usunąć Protopopowa.Carowa wszakże zaklina go, abytego nie robił. Kochanie moje, pamiętaj, że chodzi nie o osobę Protopopowa lub X.Y.Z., lecz omonarchię, o twoją powagę, która będzie zachwiana, jeżeli Duma zostanie".Car usłuchał i Protopopow pozostał na stanowisku ministra spraw wewnętrznych.Trudno było w całem państwie znalezć bardziej nieodpowiedniego człowieka!Na nieszczęście nieudolnego Protopopowa, oddano mu jeszcze sprawy aprowizacjimiast.I tego też za poradą Rasputina domagała się stanowczo carowa. Oddaj sprawę aprowizacji w ręce Protopopowa pisze carowa on zamknieZwiązek Miast i uratuje Rosję".Wiemy jak Protopopow uratował Rosję".Właśnie zły stan aprowizacji spowodowałpierwsze bunty w Piotrogrodzie, które były początkiem rewolucji.Z listów carowej dowiadujemy się, że pod wpływem swego Przyjaciela" histeryczkata chciała kierować nie tylko sprawami cywilnymi, lecz nawet i wojskowymi.Oto co czytamy w liście z 15 listopada 1915 r.: Mam do zakomunikowania Ci następującą prośbę naszego Przyjaciela", któryotrzymał tej nocy natchnienie.Prosi Cię on, abyś natychmiast nakazał rozpocząćofensywę w okolicach Rygi.On mówi, że trzeba to uczynić koniecznie, bo Niemcy wciągu zimy wzmocnią się i potrzeba będzie wielu ludzi i krwi, aby ich stamtądwyrzucić, a teraz to można zrobić łatwo i znienacka.On mówi, że właśnie teraz tonależy zrobić i bardzo poważnie Cię prosi, abyś nakazał ofensywę".Prośba ta nie jest jedynym przykładem przeświadczenia carycy, że na froncie możnarozporządzać się, ignorując kwaterę główną i wodza naczelnego, a idąc zawskazówkami jasnowidzącego.Przekonana jest, że niepowodzenia na froncie byłynastępstwem właśnie tego, że nie słuchano rad Przyjaciela", a słuchano GłównejKwatery.,,Niech diabli wezmą tę Główną Kwaterę, nie będzie z niej nic dobrego". Pod Przemyślem i Lwowem nie powiodło Ci się, bo nie usłuchałeś rad Przyjaciela,który mówił, że to przedwczesne, lecz słuchałeś Głównej Kwatery".Jeżeli takich próśb, robiących wrażenie już nie histerii, ale wprost obłędu, cesarz niespełniał, to i tego jednakże, co robił cesarz pod wpływem żony, dość było, abyoburzyć przeciwko tronowi wszystkie sfery społeczne, nawet najbardziej reakcyjne.4.PLANY PRZEWROTU PAAACOWEGO IZAB�JSTWO RASPUTINA.W końcu 1916 r.już nawet sfery rządowe, członkowie rodziny carskiej, generalicja,wyższa biurokracja i dwór, z wyjątkiem nielicznej kamaryli carowej, doszli downiosku, że tak dalej trwać nie może, że państwo idzie ku katastrofie, w której zginieprzede wszystkim dynastia.Po licznych daremnych usiłowaniach otworzenia carowioczu na sytuację, w kołach monarchicznych powstają rozmaite plany ratowania tronu icara.Powstaje projekt rozłączenia go z histeryczną żoną, zamknięcia jej w klasztorze.Mikołaj, dowiedziawszy się o tym zamachu na żonę, oświadcza, że nigdy nie rozstaniesię z nią: jest cudzoziemką, nie ma innego obrońcy prócz niego i on jej nigdy nieopuści.Wobec tego obrońcy dynastii zmuszeni są szukać sposobu usunięcia Mikołaja.Na jesieni 1916 r.w arystokratycznych salonach Piotrogrodu, w których bywająwielcy książęta i wielkie księżne mówi się już o przewrocie, jak o nieuniknionejkonieczności.Zupełnie otwarcie mówią o tym w armii.Jak świadczy gen.Denikin (t.Istr.39), w armii był rozgałęziony spisek, do którego należeli oprócz generalicji,członkowie cesarskiej rodziny oraz posłowie do Dumy.Przed zamachem mianozwrócić się raz jeszcze do cesarza z perswazją za pośrednictwem jednego z wielkichksiążąt [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki