[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przydałoby się też trochę śniegu.Dougie Hollyfield jak zwykle miał oko na wszystko i kiedy pewna mała dziewczynkapobiegła za frisbee i potknęła się, natychmiast pobiegł za nią.Był szybszy nawet od jej matki.Patrzył, jak Gillette Janes rozmawia ze starszą siostrą Jacka Crowne'a, wysoką,ciemnowłosą i długonogą prawniczką, bardzo podobną do swojego brata.Wyglądali nabardzo sobą zainteresowanych. Pamiętał, jak bardzo ucierpiał ten dom podczas strzelaniny, kiedy to próbowano zabićnie tylko Rachael, ale też Jacka i samego Gillette.Ale wygląda na to, że ostatnio sporo siętutaj zmieniło, począwszy od projektu, który Gilette rozpoczął dwa tygodnie po całymzajściu, kiedy o Slipper Hollow zrobiło się głośno.Komórka Dougiego Hollyfielda zaczęła grać melodię Born Free specjalnie dla niegozaprogramowana przez Savicha.Odebrał i uśmiechnął się szeroko, słysząc rześki głosjednego ze swoich zastępców.- Co takiego? Samochód pani Mick zepsuł się, a ona jest sama i właśnie zaczęłarodzić? Dlaczego nie zadzwoniłeś do doktora Posta? Nie masz numeru jego komórki? -Dougie podyktował mu go.- Właściwie, to on jest tutaj, więc powiem mu, że dla niegozabawa na dziś się skończyła i że spotka się z tobą i panią Mick w szpitalu.Schował komórkę do kieszeni, wziął lampkę szampana od przechodzącego kelnera ipodszedł do doktora Posta, który śmiał się z czegoś, co usłyszał od Suzette z kawiarniMonk's.Zabawne, jak urządzone jest życie, pomyślał i pomachał do doktora Posta, któryodwrócił się i uśmiech zniknął z jego twarzy.Przyjęcie trwało do północy.Każdy dzwonił do każdego, nawet jeżeli stali wodległości kliku metrów od siebie i wszyscy wymieniali się numerami telefonów.To była cudowna noc, na niebie świecił półksiężyc, pary tańczyły, kołysząc się w rytmpowolnej, kojącej muzyki.Dougie Hollyfield był przekonany, że w Slipper Hollow nie została już ani kroplaszampana
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
