Sejda Kazimierz C.K. Dezerterzy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Haberwywiązał się ze swego zadania aż nadto gorliwie i wraz z ładunkiem butelek wody sodowejprzyniósł całą litanię różnych połączeń kolejowych na terenie przynajmniej kilku dyrekcji.Niestety po drodze do wagonu, skutkiem osłabienia władz duchowych, wszystkie tepołączenia rozłączyły się i dziwnie poplątały.- Budapeszt, K�resm�zo, Miskolcz, Aawoczne z przesiadaniem w Nowym Sączu -zgryzliwie osądził Kania.- Diabeł się w tym nie rozezna.Jest zaraz teraz jakaś możliwośćwyjazdu do Wiednia?- O dziewiątej idzie pociąg do granicy.W Aawocznem trzeba się będzie przesiąść doSanoka - recytował smętnie Haber.- Z Sanoka idzie pociąg pośpieszny do Ołomuńca.nie, zAawocznego idzie pociąg.Aeb mnie boli.- Aeb go boli.Dziękuję ci za informacje.Idz, Sz�k�l�n, na stację i dowiedz się.Sz�k�l�n zabrał ze sobą puste butelki po wodzie sodowej i wrócił z pełnymi.- Bezpośredniego pociągu nie ma, tylko z przesiadaniem na granicy galicyjskiej.- To niedobrze - Kania pokręcił głową.- Galicja jest dla mnie zakazana przynajmniejdo końca wojny.Na każdym posterunku żandarmerii jest mój dokładny rysopis z uprzejmąprośbą o przytrzymanie oryginału i odprowadzenie do więzienia wojskowego naZamarstynowie we Lwowie.- Jest inne połączenie - wyjaśnił Sz�k�l�n - Trzeba jechać do Budapesztu.- Do Budapesztu?- Miasto ładne i jest co zwiedzać.Zobaczycie relikwie świętego Stefana.- A z Budapesztu jest zaraz jakieś połączenie?- Jest po kilku godzinach.- Nie rozumiem, jak wy chcecie jechać do tego Wiednia? - zapytał Hładun.- Skorowsiądziemy do pociągu budapeszteńskiego z dokumentem do Wiednia, to nam pierwszyżandarm wyjaśni omyłkę i zajedziemy za kraty.- Więc wypełniam zaraz drugi dokument, że jedziemy do Budapesztu, i fertig.Dawaj,Haber, atrament.- Mieliśmy jechać do Wiednia - zauważył Haber.- Nie ucieknie Wiedeń, zdążymy jeszcze.Dlaczego niby nie mamy sobie pojezdzićtrochę?- Słusznie - potwierdził Baldini - mamy czas.A Budapeszt wart rzeczywiściezwiedzenia.Są tam podobno muzea, godne obejrzenia monumenty, stare kościoły.-.stare kryminały wojskowe, stare sądy wojenne - wtrącił Haber - i starzy żandarmi.- A co mają do nas żandarmi? - zapytał Hładun.- Nic - Haber pokiwał głową - mają tylko instrukcję z rysopisami i rozkaz, żeby przyspotkaniu wręczyli nam róże.Idiota! Czy tobie się zdaje, że jesteśmy turystami i podróżujemydla przyjemności, co? Nie bądzmy zanadto odważni, bo wpadniemy.Zobaczycie, żewpadniemy.Kania zapalił papierosa.- Dlaczego mamy wpaść? Haber nakreślił kółko na czole.- To wino uderzyło ci widocznie na mózg.Czy przypadkiem nie tańczą ci przedoczami białe słonie? Nie? Bo to się takim wariatom zdarza.Usiadł i przyłożył do ust szyjkę butelki z wodą sodową, a kiedy się ochłodził, mówiłdalej zgryzliwie:- Jeden wariat chce jechać do Wiednia przez Budapeszt, a drugi się pyta, jaki interesmają do niego żandarmi.Tak jakby naprawdę nie wiedział, że w każdej chwili grozi wsypa.Wam się chyba zdaje, że jedziemy za legalnymi dokumentami i służbowo.- Nie kracz - przerwał Kania - dokumenty są legalne.- Ale my jesteśmy nielegalni!- Dopóki mamy blankiet oryginalnego dokumentu podróży, nikt się do nas nie maprawa przyczepić.- Gadaj, co chcesz, a ja wiem tylko jedno, że jak zobaczę żandarma w wagonie, tomnie ściska w dołku.- O co ci właściwie chodzi? - zapytał Sz�k�l�n.- Przecież gdzieś musimy wyjechać,do diabła, nie? W jednym miejscu nie możemy siedzieć.- To jest racja - wtrącił Hładun.- Dla nas jest tylko jedna szansa: przenosić się zmiejsca na miejsce i nigdzie dłużej jak kilka dni nie siedzieć.- Kiedy w Wiedniu.- Przymknąłbyś się lepiej z twoim Wiedniem - rozsierdził się Sz�k�l�n, którego bólgłowy nastrajał wrogo do całego świata.- Nie zapadnie się w ziemię przez dwa tygodnie.Mamy czasu dosyć.- Nie mam zdrowia do was - odrzekł zrezygnowany Haber - poprzewracało się wam wgłowach i fertig.Możemy jechać do Budapesztu i na biegun północny.Już mi wszystkojedno.Tylko, na miłość boską, unikajmy żandarmów!- Przebierz się w cywilny garnitur, włóż na łeb cylinder i podróżuj pierwszą klasą, ażaden żandarm się do ciebie nie przyczepi - poradził Sz�k�l�n trzymając się oburącz zagłowę.- Mm.tak.- westchnął Haber.- Z moim nosem po cywilnemu.- No więc? - zapytał Kania.- Co zrobimy?- Jedziemy do Budapesztu - orzekł Baldini.Kania zdecydowanie wyjął z kieszeniwieczne pióro.- Dawaj, Haber, dokumenty podróży!Haber sięgnął do wewnętrznej kieszeni bluzy, skąd wydobył pieczołowicie owinięteoryginalne blankiety dokumentów podróży i podał je Kani, który rozłożył je na stoliku podoknem.- Trzeba wykombinować jakiś dobry cel podróży.Tak, żebyśmy w żadnym żandarmienie wzbudzali podejrzenia.- Napisz, że jedziemy pobrać materiał saperski - doradził Hładun.- A może składnica materiałów saperskich jest gdzie indziej?Nie można ryzykować.Kania zamyślił się.- Do Koszyc jechaliśmy po amunicję, więc do Budapesztu możemy jechać poumundurowanie - doradził Sz�k�l�n.- Z Pragi do Budapesztu po umundurowanie? Praga ma własne magazynykorpusowe.nie można.Kania plasnął się ręką w czoło.- Mam myśl! Kapitalną myśl!- Wyjechać do Wiednia - domyślił się Haber - przez Budapeszt, Pragę, Lwów,Kraków i Triest.Kania zaczął się śmiać na głos.- Nie mówiłem, że to z wina? Teraz macie dowód.zwariował! Zamiast sięzastanowić nad swoim losem, to ten bałwan się śmieje.Co się stało? Aaskocze cię coś?Kania przestał się śmiać i zamaszyście zaczął wypełniać blankiet dokumentu.- No co? - zapytał Sz�k�l�n.- Gdzie ostatecznie jedziemy?Haber spojrzał przez ramię i w pewnej chwili otworzył szeroko oczy, przetarł jepięściami i rozwarł je jeszcze szerzej:- Ccooo?- No co? Odwożę dezerterów do sądu wojennego w Budapeszcie.Wszyscy spojrzelina Kanię, potem na siebie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki