Reynard Sylvain Piekło Gabriela 01 Piekło Gabriela(1)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Nie ma nic złego w głośnym wyrażaniu uczuć, Julianno zachęcił ją. Dzięki temu wiem, że nie jestem całkowicie odrażający. Nie jesteś.Ale nie lubię widzieć cię na kolanach szepnęła.Zadowolenie zniknęło z jego twarzy. Kiedy mężczyzna klęczy przed kobietą, jest to gest rycerski.Kiedy kobieta klęczy przed mężczyzną, jest to gest niestosowny.Julia jęknęła ponownie. Gdzie ty się tego nauczyłeś?Gabriel spojrzał na nią pytająco. Gdzie nauczyłeś się tak masować stopy wyjaśniła,czerwieniąc się jeszcze bardziej. Od przyjaciółki westchnął.Prawdopodobnie od przyjaciółki z czarno-białej fotografii pomyślała. Tak powiedział Gabriel, jakby przewidując jej pytanie.Chciałbym się zająć całym twoim ciałem, ale nie sądzę, że pełny masażbyłby w tej chwili możliwy. Jego oczy nieco pociemniały, gdyspojrzeli na siebie.Emerson zajął się drugą stopą dziewczyny. Jużteraz za bardzo pragnę twojego ciała, Julianno.Nie potrafiłbymdotykać cię niewinnie, gdybyś leżała przede mną owinięta jedynie wprześcieradło.Siedzieli przez chwilę w milczeniu.Gabriel nadal masował stopyJulii. Jeśli chcesz, odwiozę cię do domu i porozmawiamy jutro.Albozostań.Możesz spać w moim pokoju, a ja położę się w gościnnym.Zajrzał niepewnie w jej oczy. Nie chcę tego przedłużać odparła Julia. Wolę porozmawiaćteraz, jeżeli nie masz nic przeciwko temu. W porządku.Chcesz się czegoś napić? Gabriel wskazał wkierunku kuchni. Mogę otworzyć butelkę wina albo zrobić ci drinka. Popatrzył na nią przeciągle. Proszę, pozwól mi coś dla ciebiezrobić.Przez ciało Julii przepłynęła fala gorąca.Opanowała się jednak. Poproszę o wodę.Muszę zachować trzezwy umysł.Gabriel wstał i poszedł do kuchni.Julia słyszała, jak myje ręce, apotem sięga do lodówki.Po chwili wrócił ze szklanką wypełnionąperrierem i kawałkami limetki. Gabrielu, mogę cię na chwilę przeprosić? Oczywiście.Wróć do kominka, kiedy będziesz już gotowa.Usiłował się uśmiechnąć, ale jego twarz była zbyt spięta, aby wyszło tonaturalnie.Julia zniknęła ze szklanką.Gabriel uznał, że chciała się po prostuprzygotować na kolejne odsłony z jego przeklętego, nędznego życia.Amoże zabarykaduje się w łazience i zażąda rozmowy przez zamkniętedrzwi? Wcale by jej za to nie winił.Myślała intensywnie.Nie wiedziała, co powie jej Gabriel i jakona na to zareaguje.Bardzo możliwe, że dowie się o rzeczach, któreskreślą ich wspólną przyszłość.Ta myśl załamała ją, ponieważniezależnie od tego, co zrobił i z kim to zrobił, kochała go.Nie chciała,nie potrafiła, nie mogła go stracić.Gabriel siedział z pochmurną miną w czerwonym aksamitnymfotelu przed kominkiem, wpatrując się nieobecnym wzrokiem wpłomienie.Wyglądał niczym postać z powieści Bront�.Julia ruszyła wjego kierunku, modląc się po cichu do Charlotte, żeby Gabriel byłbohaterem jej noweli, nie zaś jej siostry, Emily.Wybacz, Charlotte, ale Heathcliff mnie przeraża. powtarzała wduchu.Proszę, nie pozwól, aby Gabriel okazał się Heathcliffem.Bezurazy, panno Emily.Proszę.Stanęła tak, że Gabriel nie mógł jej dostrzec.Chrząknęła lekko,sygnalizując swoją obecność.Spojrzał na nią i gestem zaprosił dokominka. Choć, ogrzej się.Julia ruszyła z zamiarem spoczęcia na dywanie, leczpowstrzymała ją ręka Gabriela. Proszę, usiądz mi na kolanach.Albo na otomanie lub na sofie.Nadal nie lubi, kiedy siedzę na podłodze pomyślała.Nie miałanic przeciwko siedzeniu na ziemi, przy kominku, ale Gabrielanajwyrazniej ten pomysł obrażał.Nie chciała się z nim kłócić o taktrywialną rzecz.Nie skorzystała z pierwszej sugestii i wybrałaotomanę.Usiadła w milczeniu, przyglądając się błękitno-pomarańczowym płomieniom.Nie myślała już o profesorze, lecz oGabrielu, jej nauczycielu, jej ukochanym.Emerson poprawił się w fotelu, zastanawiając się, dlaczego Juliachce zachować między nimi taki dystans.Ponieważ wie już, kim jesteś,i boi się ciebie. Dlaczego nie chcesz mnie widzieć na kolanach? spytała,przerywając milczenie. W świetle dzisiejszej konwersacji zapewne sama potrafiszodgadnąć odpowiedz.Przyczyn jest wiele, podbudowanych jeszczetym, co powiedziałaś mi w swoim mieszkaniu. Przerwał i spojrzał nanią znacząco. Jesteś zbyt skromna i ludzie wykorzystują twojądobroć. Magistranci muszą płacić, każdy to wie. To nie ma nic wspólnego z byciem studentem. Zawsze będziesz uzdolnionym profesorem, a ja twoją studentką zauważyła spokojnie. Zapominasz, że spotkaliśmy się na długo, zanim zostałaśstudentką, a ja profesorem.Poza tym nie będziesz się uczyła do końcażycia.Będę siedział w pierwszym rzędzie podczas twojego pierwszegowykładu.Jeśli zaś chodzi o uprzedzenia w stosunku do profesorów, niepłynież z nas krew, gdy nas nakłujecie? A jak nas skrzywdzicie, nie mamyż się mścić za to?[65] odparłaJulia.Gabriel odchylił się w fotelu i uśmiechnął z uznaniem. No i proszę, kto tutaj teraz jest nauczycielem, panno Mitchell?Ja mam jedynie przewagę wieku i doświadczenia. Wiek niekoniecznie przydaje mądrości. Oczywiście, że nie.Jesteś młoda, ale pracowita i zdolna, nasamym początku długiej i wspaniałej kariery.Być możeniewystarczająco okazywałem podziw dla twojego umysłu.Julia zamilkła, udając, że zahipnotyzowały ją migoczącepłomienie.Gabriel chrząknął. Ann mnie nie skrzywdziła, Julianno.Prawie o niej nie myślę, ajeśli już, to z żalem.Nie pozostawiła po sobie blizn.Julia spojrzała na niego zatroskanym wzrokiem. Nie wszystkie blizny są widoczne.Dlaczego ze wszystkichludzi wybrałeś właśnie ją?Gabriel wzruszył ramionami i spojrzał w stronę ognia. Dlaczego ludzie robią cokolwiek? Ponieważ poszukująszczęścia.Ann obiecywała nieokrzesaną, intensywną rozkosz, a japotrzebowałem rozrywki. Pozwoliłeś się krzywdzić z nudów? Julia poczuła się chora.Rysy twarzy Gabriela stwardniały. Nie oczekuję, że to zrozumiesz.Wtedy jednak potrzebowałemoderwania od rzeczywistości, a to oznaczało albo ból, albo alkohol.Niechciałem robić niczego, co wróciłoby rykoszetem do Richarda i Grace.Próbowałem& związków z kobietami, ale wszystkie moje miłostkiszybko traciły blask.Zawsze dostępne, lecz bezrozumne orgazmymogą człowieka zmęczyć, Julianno.Zapamiętam to pomyślała. Sposób zachowania profesor Singer podczas wykładu& apotem na obiedzie& nie wygląda jak kobieta wzgardzona. Ann gardzi słabością i nie potrafi zaakceptować porażki.Był tociężki cios dla jej reputacji i wybujałego ego, kiedy próbakontrolowania mnie jej się nie powiodła.Nie zamierza rozgłaszać otym potknięciu. Zależało ci na niej kiedykolwiek? Nie.Jest sukubem, bez serca i duszy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki