[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.7 czerwca byli w Aucku, 10czerwca przekroczyli Styr, 13 czerwca dotarli do Stochodu opodalwa\nego kowelskie-go węzła kolejowego.Sukcesy odnosiły wojskabiałego cara i na południu na Bukowinie, 18 czerwca w ręku rosyjskimznalazły się Czerniowce.Z początkiem lipca byli Rosjanie uwschodnich zboczy Karpat.Niepokój ogarnął Węgry.28 lipca nowe uderzenie rosyjskie i du\e sukcesy w Galicji Wschodniej i na Bukowinie; zajęte Brody, Halicz, Stanisławów.Ale był to ju\koniec zwycięstw rosyjskich.Straty w ludziach i rosnące trudnościzaopatrzenia walczącej armii, dotkliwy brak amunicji szczególnie dlacię\kiej artylerii, zatrzymały w końcu sierpnia ofensywne działaniarosyjskie.Jeszcze dwukrotnie poderwą się Rosjanie do ataku we wrześniupomiędzy Karpatami i Stochodem oraz w drugiej połowie pazdziernika1916 r.celem przyjścia z pomocą armii rumuńskiej.Wiele przyczyn spowodowało zatrzymanie Rosjan coraz dotkliwiejdający się we znaki brak amunicji, brak rezerw, znu\enie \ołnierza długą walką, ostatnio i niesprzyjające warunki atmosferyczne.Skutki wszak\e letniej ofensywy Brusiłowa były doniosłe, ofensywarosyjska ocaliła armię włoską przed cię\ką klęską, Conrad bowiemzatrzymał ofensywę nad Adygą i nad Brentą, aby z frontu włoskiegowysłać posiłki na front rosyjski, osłabiła siłę oporu Niemców weFrancji nad Sommą, gdy\ i Niemcy część wojsk przerzucili z zachodniejwidowni na wschodnią, przyśpieszyła wreszcie decyzję rządurumuńskiego wypowiedzenia wojny Austro-Węgrom.Była ofensywa Brusiłowa ciosem zadanym armii austro-węgierskiej, niezdołali jej Rosjanie rozbić, aleją osłabili.W ciągu trzech letnichmiesięcy 1916 r.(czerwiec, lipiec, sierpień) utracili Austriacyponad 600 tyś.\ołnierza, między nimi ponad 300 tyś.wziętych doniewoli i zaginionych, utracili 580 armat, 1800 karabinówmaszynowych.Było sprawą oczywistą, \e Austriacy zdołali zatrzymać napór rosyjskijedynie dzięki pomocy niemieckiej.Pomoc ta to posiłki niemieckieściągnięte w pośpiechu z innych frontów, to wy\si oficerowieniemieccy, obejmujący dowództwo nad oddziałami austriackimi, jakznany z bezwzględności i brutal-2 E.von Falkenhayn, Die Oberste Heeresleitung 1914-1916, s.205-206.367ności generał Hans von Seeckt, mianowany szefem sztabu 7 Armiiaustro--węgierskiej.A poniewa\ oficerowie niemieccy nie zawszewykazywali poczucie taktu, wiodło to niejednokrotnie do tarć izgrzytów.W takich warunkach zapadły wa\kie decyzje zmierzające doujednolicenia dowództwa wojsk państw Czwórprzymierza.6 września 1916 r.ustalono, \e cesarz niemiecki obejmujekierownictwo operacji prowadzonych przez armie Państw Centralnych iich sprzymierzeńców ; postanowienia cesarza opracowuje szef sztabuarmii niemieckiej (był nim ju\ Hindenburg).W zawartym jednocześniena \ądanie Conrada sekretnym porozumieniu austriacko-niemieckim,zatajonym przed Turkami i Bułgarami, cesarz niemiecki zobowiązał sięwe wszystkich swych decyzjach dotyczących operacji wojennych stawiaćna równi obronę i integralność" monarchii habsburskiej i Rzeszy.Gdyby dowództwo austriackie nie mogło się zgodzić z postulataminiemieckimi, cesarz niemiecki zobowiązuje się nie działać wbrew wolicesarza Austrii, króla Węgier3.Umowa ta była niewątpliwie uderzeniem w autorytet c.i k.armii, anawet i państwa austro-węgierskiego.Uderzeń takich, godzących w monarchię Habsburgów, w jej autorytetbyłowięcej.Uderzeniem w spoistość państwa czy te\ ju\ świadectwem słabej jegospoistości było przejście do nieprzyjaciela całego 8 morawskiegopułku piechoty, zło\onego z Czechów; fakty podobne zdarzały się iwcześniej, ale nie w takich rozmiarach i nie o tak wyrazniepolitycznym obliczu.Rozmowy prowadzone pomiędzy Wiedniem i Berlinem na temat zamierzonegotworzenia państwa polskiego zakończyły się niepowodzeniem Austriaków
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
