Masterton Graham, Masterton Vicki Smak raju

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. W takim razie, kiedy znów cię zobaczę? W przyszłym tygodniu.W czwartek jadę do Paryża, bo umówiony na lunch zministremhandlu.Wrócili do Ch�teau David, aby zabrać stamtąd Doris i walizki Esther.Kiedyskręcili w drogędojazdową, niespodziewanie zobaczyli srebrnego packarda Guillaume azaparkowanego przeddomem. Dzisiaj mamy chyba zjazd rodzinny zauważyła Esther.Sacha nie odpowiedział, nie uśmiechnął się nawet.Wysiadł z samochodu, otworzyłdrzwiprzed Esther, po czym ruszył naprzód wielkimi krokami i z zawziętym wyrazemtwarzy.Guillaume z rękami w kieszeniach i papierosem w ustach czekał w bibliotece,gapiąc się wokno. O, Sacha! zawołał. Madame Hatte powiedziała, że niedługo wrócisz.O, jesti twojaurocza narzeczona! Jak się pani ma, mam selle! Czy temu staremu piernikowi udałosię chociażpanią zabawić? Obawiam się, że życie w Ch�teau David jest raczej ponure.Mówisię tu tylko owspaniałych tradycjach produkcji wina i zastanawia, czy szampana powinno sięoczyszczaćtechniką ? la volee, czy d la glace.Esther przyjęła łaskawie jego uścisk dłonii pocałunki. Prawdę powiedziawszy, bawię się tu tak dobrze jak nigdy odrzekła.Guillaume chwycił Sachę za łokieć. No, no! A więc panna Flecker zdołała cię trochę ożywić.Sacha odpowiedział: Muszę odwiezć Esther do Paryża.Byłbym wdzięczny, gdybyś mógł przejść dorzeczy.Guillaume rozgniótł papierosa. Może w cztery oczy. W porządku odparł Sacha i zwrócił się do Esther: Zechcesz nas zostawić,kochanie?Tylko na pięć minut.Esther poszła na górę upewnić się, czy Doris zapakowała wszystkie jej kosmetyki.Zatrzymałasię na moment w sypialni, przypominając sobie, jak Sacha kochał się z niąostatniej nocy.Stałaprzy łóżku, trzymając rękę na rzezbionym słupku baldachimu i uśmiechała się dosiebie.Nigdynie wyobrażała sobie, ze mogłaby kogokolwiek kochać tak mocno.Na samą myśl otym czuładreszcze przebiegające wzdłuż kręgosłupa.W ogrodzie jeden z pracowników spokojnie grabił liście na trawniku.W oddalipaliło sięognisko.Rok 1937 dobiegał końca, a w przyszłym Esther miała wyjść za mąż.Wtedy właśnie usłyszała krzyki w bibliotece.Sacha i Guillaume kłócili się zesobą głośno pofrancusku, ale rzucane gniewnie słowa były zbyt zniekształcone, aby Esther mogłazrozumieć, oco chodzi.Kłótnia trwała przez kilka minut.Potem Esther usłyszała, jakzatrzasnęły się drzwibiblioteki, a kiedy wyjrzała z półpiętra przez balustradę, zdążyła akuratzobaczyć wybiegającegoz domu Guillaume a.Zeszła powoli po schodach.Sacha był w bibliotece.Gwałtownym ruchem zapalałpapierosa.Esther podeszła do niego, dotknęła jego pleców i zapytała: Coś jest nie w porządku, prawda? Co się stało?Sacha wypuścił dym i zirytowany potrząsnął głową. Sacha, kochanie, jeśli nie powiesz mi, co się tutaj dzieje, jak mogę ci pomóc?Sacha, za półroku mamy się pobrać! Och, to tylko Guillaume.Zawsze taki sam odrzekł Sacha. Ma kłopoty,ponieważprzyjął zbyt wiele zamówień na markowego szampana brut i chce, żebym mu sprzedałdwadzieścia pięć tysięcy butelek mojego szampana niemarkowego, którego mógłbypotemrozprowadzić jako swój własny wyrób. A ty oczywiście odmówiłeś.Sacha podniósł z biurka plik papierów, po czym cisnął go na bok. Obchodzą go tylko zyski! Nie dba o dobre imię przemysłu winiarskiego, nie dbanawet owłasną reputację.Byle tylko mógł zarabiać pieniądze!Esther przytuliła go. Uspokój się, kochanie.Nie denerwuj się.Dałeś mu ostrą odprawę i tylko to sięliczy. Chciałbym, żeby tak było odparł. Co chcesz przez to powiedzieć? Mówię, że jestem zmuszony dać mu to, czego chce. Musisz? Co ty mówisz? To co słyszysz.Muszę. Ale dlaczego?Sacha zdjął okulary i położył je wolnym ruchem na suszce. Na niektórych z nas spoczywają obowiązki, które trzeba spełnić, na niektórychwinywymagające zadośćuczynienia. Sacha, na litość boską, mów! błagała Esther. Włóż płaszcz odpowiedział. Pójdziemy do ogrodu.Tamm ci powiem.Ogród byłzawsze ulubionym miejscem Camille.Trzymając się za ręce, szli przez pagórkowate trawniki oświetlone pomarańczowym,pazdziernikowym słońcem.Powietrze robiło się już chłodne, a dym z palonychliści unosił sięmiędzy gałęziami srebrnych brzóz [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki