Louis.de.Bernieres Wojna.o.czule.miejsca.don.Emmanuela

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przysunęła się do niego ja�kaś prostytutka, gdy jednak zobaczyła zakrwawio�ne dłonie, szybko wróciła na swoje miej sce.Wkrótce po wyjściu majora Galdosa zj awił sięTeodoro Mena Machicado, najbardziej doświad�czony zabójca Rewolucyjnych Socjalistów (FrenteTurcos Lima), znany jako El Amolador, gdyż wyru�szając na robotę zawsze zabierał ze sobą nóż.Dro�gę z Isabel pokonał w dwa dni ciężarówkami, ła�piąc okazj e.Był zmęczony i brudny, ale gotów speł�nić do końca swój rewolucyjny obowiązek - nawetza cenę własnego życia.Dotychczas wykonałw imieniu ludu wyroki na siedmiu wyższych ofice�rach, a generał Fuerte miał być ósmym.Nie miałpojęcia o tym, że trzech z zabitych przez niego ofi�cerów miało sympatie lewicowe i antyamerykań�skie, trzech można uznać za umiarkowanych, a tyl�ko jeden był prawicowy.Dla niego oni wszyscy by�li jednakowi, gdyż El Amolador nie należał do lu�dzi, którzy dzielą włos na czworo, wynaj dując prze�szkody i zastrzeżenia, kiedy trzeba usunąć wrogaludu.Z sercem pełnym słusznego rewolucyjnegogniewu, który tylko on sam umiał odróżnić odupodobania do przelewu krwi, czekał w krzakachna chwilę, kiedy wartownik się oddali.Gdy wreszcie nadeszła sposobność, poczuł, jakogarnia go fala podniecenia, i pobiegł przez drogę,a potem wskoczył na schodki.Szarpnął klamkę ge�neralskich drzwi i wpadł jak bomba do środka -prosto na stojak z laskami.Nie zatrzymał się na�wet, żeby pomasować stłuczone golenie, ale po�mknął jak strzała do sypialni generała.Wydobyłzza pasa z taką miłością ostrzony rzeznicki nóż, ru�nął na łóżko i z szaleńczą gwałtownością zagł��h i tpo czterokroć ostrze w pierś leżącego, za żdym440 Wojna o czule miejsca.razem trafiając między żebra.Potem wytarł nóżw prześcieradło.Jakiś impuls kazał mu chwycić nieboszczyka zaramię i obrócić go na wznak.W padającym od oknajasnym świetle księżyca zobaczył zmiażdżoną, ob�lepioną błotem i krwią twarz El Gandula.Wokółniej roiło się od much, w otwartych ustach wiły sięrobaki.Nagle w jego nozdrza uderzył smród takpotworny, że zabójca musiał zatkać sobie nos.Oszołomiony i szarpany nudnościami El Amola�dor wycofał się z pokoju i ruszył biegiem przez ko�rytarz.Znowu wpadł na stojak z laskami i tym ra�zem dotarł do drzwi utykając i trzymaj ąc się za ko�lano.Poczekał, aż wartownik się oddali, a potempokonał pędem pustą przestrzeń.Kilka metrówprzebiegł zgięty w pół, między krzakami, a dalejruszył spokojnie drogą.Wszedł swobodnym krokiem do najbliższegobaru i usiadł obok comandante Galdosa, który to�czył już dokoła szklistym wzrokiem i bełkotał nie�zrozumiale.El Amolador zamówił butelkę ron canyi opróżnił jej zawartość, nie korzystaj ąc ze szklan�ki i nie mieszając z inca-colą.Patrzył, jak papierosGaldosa wypala się do końca, zostawiając dwa pę�cherze na palcach comandante.Comandante Galdos wstał, załamał ręce i wy�krzyknął:- Mierda! Que maricon de puta! ] us!El Amolador położył mu dłoń na ramieniui zmusił do zajęcia z powrotem pozycji siedzącej.- Napij się jeszcze, cabron - powiedział.Zabójcy z dwóch przeciwległych krańców ide�ologicznych wytrąbili mnóstwo alkoholu, przysię-gli sobie wieczystą przyjazń, uścisnęli się, wyznali,w jakie straszne nieszczęścia wpędziła ich miłośćdo kobiet, i z poetycką przesadą opowiedzie�li o swoich wyczynach w łóżku.Kiedy bomba gene�rała Fuerte rozświetliła noc i zniweczyła spokójWojna o czule miejsca. 441hukiem eksplozji, obaj spali z głowami na kon�tuarze.%7ładen się nie obudził.Zamroczony comandanteGaldos mruknął: O, que chucha!", El Amolador zaśchrząknął jak świnia i spytał: Co? Gdzie?"Generał zoolog spał zaś błogo pod namiotemrozgwieżdżonego nieba, trzymając rękę na karkupomrukującego kota.Był jedynym człowiekiem,który tej samej nocy został po trzykroć zamordo�wany pod swoją nieobecność, w tym raz przez sie�bie samego, a jednak żył, był dezerterem i wyru�szał na ekspedycję naukową.XOtwiera się no rozdział w historiiCochadebajo de los Gatosrawie od świtu dziejów geologicznych była tuPdługa dolina, która powstała wskutek nieubła�ganej erozji i ruchów górotwórczych na obszarzeSierry.Przy wschodnim jej krańcu zawsze wystrze�lały po obu stronach prosto w kordylierskie niebodwa wyniosłe wierzchołki.Zanim stanęła tu ludzkastopa, doszło do straszliwego trzęsienia ziemi, któ�re doprowadziło do jeszcze większego parcia nafałdy znękanej ziemi i w rezultacie południowywierzchołek pochylił się nad ujściem doliny, a spię�trzona rzeka runęła potężnym wodospadem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki