[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.To jest równie zabawne jak oglądanie komedii w telewizji.Zdarzają sięchwile, kiedy odnoszę wrażenie, że jesteśmy niezwykłą rodziną.Wczoraj, w sobotę,pojechaliśmy nad rzekę do restauracji, żeby zjeść tam kolację i posłuchać trochę jazzu, aludzie przyglądali się nam ze szczerą ciekawością, starając się odgadnąć, co nas łączy.Nawetw takim miejscu jak Nowy OrOrlean jest to czymś niecodziennym; bo są Manny i Dominik - iwyraznie widać, że to para - jest ciocia Violet, niemowlę, no i ja.Nie mam pojęcia, jak długo tu jeszcze zostanę.Nie rozmawiamy o tym.Niemalunikamy tego tematu.Piszę każdego dnia i czuję, że robię postępy, choć ciągle jest jeszcze takwiele dziedzin, o których zupełnie nie mam pojęcia.Chciałabym doprowadzić do końca to, cozaczęłam, i wypuścić w świat.Czasami zdarzają się dobre dni, kiedy czuję, że naprawdęjestem blisko celu.Byłam przyjemnie zaskoczona, gdy po raz pierwszy usiadłam do pracy pozamieszaniu związanym z przeprowadzką i bez trudu wróciłam do dawnej rutyny.Mary uczy się mówić różne rzeczy i zaczyna się podnosić.Rankami staje w swoimłóżeczku, wyciąga w moim kierunku rączki i woła mama .Uwielbiam takie przebudzenia.Nie miałam za dużo wiadomości od Sheri, Millicent czy Nicka, od kiedy wyjechałam zOksfordu.Nick przysłał mi trochę pieniędzy z tego, co dostał od Tylera, dołączył krótki liścik,w którym napisał, iż ma nadzieję, że u mnie wszystko w porządku.Ciągle nie otrzymałamjeszcze dokumentów rozwodowych i nie wiem, czy teraz powinnam się zająć załatwianiemsprawy na własną rękę.Dominik radzi mi czekać, bo Tyler może się zdecydować na powrót.Mówi, że żyje w oczekiwaniu na pojawienie się Tylera tutaj, w Nowym Orleanie.Nie wierzy,że Tyler jest typem człowieka, który mógłby tak zwyczajnie odejść.Sheri dwukrotnie dzwoniła, za każdym razem domagała się, żebym wróciła.Kiedyrozmawiałyśmy, powiedziała, że Millicent jest niepocieszona i że Rosa pojechała z powrotemna wybrzeże.Sheri jest nieszczęśliwa w smutny, na wpół obrażony sposób.Nie miały żadnychwieści od Tylera; powiedziała, że Tyler przestał kontaktować się nawet z Nickiem.Biorąc poduwagę sytuację na Bliskim Wschodzie, Millicent jest przekonana, że przystąpimy do wojny zIrakiem, a Tyler zostanie wysłany na front, żeby tam zginąć.Sheri mówi, że ta cała sytuacjajest śmieszna, ale ja sądzę, że ona też denerwuje się na swój sposób.Jeśli chodzi o Tylera,zawsze okazywała pewnego rodzaju ambicję.Tak było zawsze, zanim jeszcze zaczęły siękłopoty.Jak już pisałam, nie wiem, jak długo jeszcze tu zostanę i być może dość prędko zjawięsię z powrotem w Wirginii.Nie wierzę, że Dominik wie, jak w końcu ułożymy sprawydotyczące dziecka, ale mam zdecydowane poczucie tymczasowości - i tak zdążyłamprzyzwyczaić się do tego uczucia, że czasami prawie go nie dostrzegam.Ciocia Violet mówi o nas wszystkich, że jesteśmy tu tylko przejazdem, całe to gospodarstwo jest tylko przystankiemna naszej drodze do innych miejsc.Jak dotąd Dominik wydaje się przywiązany do Mary;świata poza nią nie widzi, a ona odpowiada mu tym samym.Ciągle jednak powtarza, żeobawia się, iż nie dorósł do takich rzeczy.W każdym razie wkrótce do ciebie zadzwonię, bo chciałabym usłyszeć twój głos.Proszę, pozdrów ode mnie tatę i Peggy, no i siebie, oczywiście.Zresztą wiesz.Całuję cię mocno LilyNoc.Jestem sama.Ostatnio pracowałam nad sztuką o tobie i sprzeczałam się z ciocią Violet, któratwierdzi, że przypuszczalnie twoje postępowanie można by wytłumaczyć jako wyolbrzymionyprzypadek seksualnej histerii.Ja uważam, że ty byś wyśmiała takie oceny.Zwróciłam uwagę, że już we wczesnym dzieciństwie interesowałaś się odkrywcami,odkryciami i studiowałaś wierzenia ludzkości; przypomniałam jej o twoich badaniachtwórczości Spinozy i Goethego, o twoim panteizmie, o tym, że przez całe życie ciekawiło cięmanifestowanie ludzkiej wiary i pewne pytania dotyczące właściwego znaczenia rzeczy;mówiłam o twoim dziedzictwie i o przykładzie ojca.Ona potakuje, spogląda na mnie z pełnymtolerancji uśmiechem, a potem wspomina, że na przełomie wieków obsesyjnie zaczęto mówićo doświadczaniu przez kobiety orgazmu lub ich chęci, aby go doświadczyć.I że w takiejatmosferze nadzwyczajnej, zdrowej, pełnej pasji inteligencji, jeśli czuje się presję, żebywybuchnąć, to może skończyć się to samounicestwieniem albo ucieczką.Twierdzi, że tywybrałaś ucieczkę.Znać było, że cię podziwia, kiedy to mówiła; mówiła też o twojejwytrzymałości i odwadze.Upiera się przy tym, że męstwo nie zależy od wydarzeń czy też odobecności na świecie nadzwyczajnych ludzi, ale nadzwyczajne jednostki służą jako jegoolśniewająca, ponadczasowa ilustracja
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
