[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Minęło 16 lat od chwili, gdy generał Skalskiwspomniał o "informatorze z Rzymu", odkrywcy przecieku, którego działania zmusiłyKuklińskiego do ucieczki z Polski.Forden wiedział, że operacja "Mewa" nie miała nicwspólnego z Rzymem.Po ewakuacji Kuklińskiego kontrwywiad CIA miał ustalić, kim jest"informator z Rzymu" i gdzie nastąpił przeciek.Konsultowano w tej sprawie także FBI,jednak bez efektu. W roku 1992 Forden wpadł na pewien niepokojący trop.Popularny włoski tygodnik"Panorama" zamieścił wywiad z Borysem Sołomatinem, rezydentem KGB w Rzymie wlatach 1976-1982.Pytany o informatorów, as sowieckiego wywiadu wspomniał, że miał"czterech złotych ludzi.Mogliśmy pozyskać każdą informację" - dodał.Twierdził, że jeden znich był ważną postacią w Watykanie.W tym samym roku Forden przeczytał też artykułCarla Bernsteina w tygodniku "Time", który opisywał tajny sojusz zawarty międzydyrektorem CIA, Caseyem, a papieżem, Janem Pawłem II,287w celu wspierania "Solidarności", obejmujący wizyty w Watykanie i udostępnianiemateriałów wywiadowczych12.Forden zaczął się zastanawiać, czy przypadkiem Casey lub inne amerykańskie osobistości nieujawniły zbyt wielu informacji podczas tajnych kontaktów z Watykanem.Wydana w 1999 r.książka Bernsteina i włoskiego dziennikarza, Marca Politiego, zdawała się potwierdzać jegoobawy.Jej autorzy sugerowali, że tuż po tym, jak w sierpniu 1981 r.Kukliński dostarczyłAmerykanom plany dotyczące wprowadzenia stanu wojennego w Polsce, Waszyngtonpowiadomił o nich papieża13.Forden dowiedział się, że jego przyjaciel, Jack Platt, który pomagał zapewnić Kuklińskiemubezpieczeństwo podczas jego spotkań z polskimi prokuratorami, poznał prawie 80-letniegoobecnie Sołomatina na niwie zawodowej (firma Platta współpracowała z byłymi agentamiKGB, zapewniając ochronę amerykańskim biznesmenom w podróży i prześwietlającrosyjskie spółki i ich ewentualne powiązania z mafią).Platt opowiadał, że Sołomatin jest nałogowym palaczem z bujną fryzurą, krzaczastymibrwiami i często nabiegłymi krwią oczami.Potrafił być czarujący i dowcipny, snując swojewojenne historie, jednak Platt podejrzewał, iż ten weteran KGB jest w głębi ducharozgoryczony, iż poświęcił życie dla sprawy, która jest już nieważna.Jesienią 1997 r.Platt wybierał się w kolejną podróż służbową do Moskwy.Forden poprosił,żeby odwiedził Sołomatina.Przekazał mu swoje notatki dotyczące wywiadu w "Panoramie" iksiążki o papieżu (oraz listę pytań dla Rosjanina na temat jego kontaktów w Rzymie.Czyjego"szpieg" w Watykanie był kluczem do zrozumienia tajemnicy "informatora z Rzymu"?Minęło wiele lat i Forden liczył, że Plattowi uda się coś od niego wyciągnąć.Platt spotkał się z Sołomatinem przy wódce i kawiorze.Sołomatin roześmiał się, gdy Plattspytał go o wywiad dla "Panoramy"."Robiłem sobie jaja z dziennikarzy" - wyznał.Dodał, żeśmieszy go pomysł, by miał ujawnić nazwiska swoich informatorów.Wyjaśnił, że w tymwywiadzie chodziło mu o to, że agent potrzebuje tylko kilku dobrych kontaktów, żeby dobrzesobie radzić.Słyszał o Kuklińskim, ale nie miał pojęcia, w jaki sposób Moskwa dowiedziałasię o wycieku planów dotyczących wprowadzenia stanu wojennego.Po powrocie z Moskwy Platt oświadczył, że ani trochę nie zbliżyli się do ustalenia prawdy."Wierzysz mu?" - spytał go Forden."Tak" - odpowiedział Platt.Wiedział, że mógł oszukać jego albo dziennikarzy "Panoramy",ale wiedział też, że żaden dobry agent nie zdradzi swojego informatora.Wszyscy się do tegozobowiązują i słowa do-288trzymują.Platt sądził, że Sołomatin zabierze tę tajemnicę ze sobą do grobu.Forden zrozumiał,że będzie musiał pogodzić się z myślą, iż nigdy jej nie pozna.28 lutego 1998 r.Kukliński został zaproszony do polskiej ambasady przy Szesnastej Ulicy wWaszyngtonie na uroczystość przygotowaną przez Kongres Polonii Amerykańskiej w 252.rocznicę urodzin Tadeusza Kościuszki, polskiego bohatera wojny o niepodległość StanówZjednoczonych, który od zawsze uosabia przyjazń polsko-amerykańską.Gość honorowy,Kukliński, był w ambasadzie po raz pierwszy
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
