Noc bliskiego księżyca Helena Sekuła

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wielbłądy samotniki.Wielbłądyokazjonalne.Około północy poczekalnia pękała w szwach,zachłystywała się papierosowym dymem.Nareszcie rozwarły się podwoje izby celnej zastawionejpiramidami pak, worków, transporterów.Ojciec chrzestnypierwszy przedostał się za próg, tam szedł od stanowiska dostanowiska, zbierał kwity, dobywał z teczki i ciskał na blatystołów, z góry odliczone paczki banknotów pod banderolami.Na hall zaczęły wysuwać się pierwsze wieże kartonów,worów, kontenerów.Parły obydwoma przejściami.Zbioroweciało, od wielu godzin zalegające poczekalnię, runęło zprzeciwnej strony. Trzymaj się środka zdążył poradzić Płowy, zanimodrzucił go od Aukasza szturmujący tłum.Ręce, walizy, nogi,paczki, głowy, torby, łokcie, toboły.Walczono mężnie, jużnawet nie tyle o przybliżenie do drzwi komory celnej, ile ooddech, całe żebra i utrzymanie się w pionie.Młodzi ludzie z karawany Ojca Chrzestnego przemogliżywioł napierający z poczekalni.Zwarta masa pękła, zostałarozepchnięta na boki, w żywej materii redliły forwater jukipchane, ciągnione, toczone.Silni, dobrze zorganizowanichłopcy pracowali łokciami, biodrami, kolanami,obcasami, czubkami butów.W pomieszczeniach odprawy, mimo bryzy od nadbrzeża,zatykał zaduch.Zmordowani, zaczadzeni, otępiali celnicyśpieszyli z obsługą wyjeżdżających.Prom miał dwie godzinyopóznienia, Aukasz ze swoim nieobyciem amatora na tleniemal stałej drużyny zawodowych turystów, ze swoją chudątorbą, śpiworem i uczestnictwem w wycieczce nieprzedstawiał się interesująco z punktu widzenia myta.Celnikpotraktował go rutynowo i Aukasz minął umowną granicępaństwa. Mniej więcej tak to wygląda na trapie dogonił goPłowy.Prędzej ponaglał Marcin wychylony przez reling dolnegopokładu. Gazu! Chłopaki zajęli miejsca ucieszył się Płowy.Chrzestna zapewniała Wielbłądom minimum.Należnośćza drugą klasę osobowego do Gdańska, powrót z Wybrzeżaciężarówką z przywiezionym grosem, prowadzoną przezHefa, przejazd promem w obie strony, obiad na statku.Ktochciał, mógł sam wykupić bilet na fotel lotniczy w jednej z salwypoczynkowych lub kabinę z kejami, natryskiem isanitariatem.Nikt nie chciał.Organizowali nocleg bez dodatkowych kosztów.Z domuzabierali śpiwory, na promie zajmowali pluszowe kanapyprzeznaczone do siedzenia w bocznych pomieszczeniachpołożonych wzdłuż elipsy kadłuba.Mieli przewagę nadinnymi, znali ustronne salony i saloniki na wszystkich pięciupokładach.Ci, co odpadli z wyścigu, wsparłwszy głowę obagaż zalegali pokotem podłogi.Od wejścia na trap Wielbłądy zapadały na ostrąwstrzemięzliwość.Objawy ascezy ustępowały wraz zpowrotnym przekroczeniem magicznej linii na gdańskimpirsie.Od rana, dyżurując na zmianę przy rzeczach, snuli się potych pięciu pokładach przenoszeni z poziomu na poziomszybkobieżną windą, a w ich głowach nieustannie działałyliczydła.W dwóch sklepach bezcłowych ceny oznaczone wmarkach Niemiec zachodnich przeliczali na dolary, dolary nazłote polskie i wypadało, że w Pewexsie taniej.W aperitif-barach, nocnych klubach, restauracjach,kawiarniach, w całym kombinacie gastronomiczno-handlowym, jaki stanowiło te pływające pięć kondygnacji,przyjmowano należność także w złotówkach, więc przeliczalizłote na zielone, zielone cinkciarskie na zielone bankowe zczego wynikało, że filiżanka kawy kosztuje dolara, a bułka zszynką dwa.Wreszcie przysiadali w salonie samoobsługowym,kupowali po szklance herbaty i przez resztę dnia osowialiwylegiwali się na tych pluszowych otomanach albo zawalalina pokładzie leżaki gapiąc się na bruzdę redloną kilemstatku.Przypominali znudzone psy bernardyny zamknięte wciasnym boksie.Wypatrywali ziemi.Najpierw nadleciały mewy, pózniej wynurzyły się szkiery.Aomy, igły, bloki płonej skały, kamienie runiczne granatowejwody, za nimi z bazaltu i granitu, szarooliwkowy z plamamiochry na ciemnej zieleni, powstał z morza brzeg Szwecji.Po osiemnastu godzinach na promie, zeszli z, trapu wNyn�sham.Zaczynała się robota.Płowy poprowadził do kolonii magazynów, dojrzewalni,wielkiego i małego hurtu.W kantorze obsługiwanym przezjednego człowieka Płowy wymienił kod zapisany welektronicznej pamięci, komputer potwierdził prawoChrzestnej do towaru w granicach takiego a takiego kredytu.Brali cytrusy, banany, inne owoce południowe, a chociażfirma szanowała klienta, oni przeglądali każdy karton, bowyschnięty lub przejrzały owoc obciążał ich osobiste konto.Pozwolono im przenocować w szatni dla personelu,korzystać z pryszniców i sanitariatów, mogli także w jadalnizaparzyć herbatę na elektrycznej kuchence.Pomieszczenialśniły chromem i glazurą, septycznie czyste, nieduże.Wieczorem Płowy zebrał srebrne dyski.Najbardziejposzczęściło się Aukaszowi i Jogiemu, przewiezli wszystkie. Jedziemy do Harabatszatego.Stara kazała.Będzieszrobił za pierwszego, kiedy ja przypauzuję zawiadomiłAukasza Płowy.To była droga restauracja w Sztokholmie, mieściła się wdomu pamiętającym czasy pierwszych Wazów przystaromiejskim zaułku wybrukowanym popielatym granitem.Harabatszaty.Ormianin ze Lwowa, siwowłosy w czarnymsmokingu oprócz obowiązków szefa celebrował funkcjęmajordoma i kredencarza.Przesyłkę odebrał osobiście,urzędował w kantorze, gdzie współżyły ze sobą stulecia.Kamienna posadzka, belkowana powała, nad gotyckimidrzwiami ekrany monitorów podglądały jadalne komnaty,recepcję i część gospodarczą.Pochyły pulpit z galeryjką,niegdysiejsze biurko rachmistrzów nadal służyło tym samymcelom.Teraz stało na nim elektroniczne liczydło.Ormianin wpisał sumę i postawił znaczek w notesiePłowego.Obrót bezgotówkowy westchnął Płowy po wyjściu odHarabatszatego. On to przekaże na konto hurtowni, gdziestara ma otwarty kredyt.Rano z magazynów dostawiono towar loco port.Aponieważ firma należała do syndykatu przedsiębiorstw,których artykuły premiowano z racji eksportu, nabywcomprzy odprawie celnej wypłacono określony procent od sumyzakupu.I były to pierwsze i jedyne pieniądze, jakie Wielbłądyotrzymały do ręki po dokonanych transakcjach.Przez, całe lato Aukasz przemierzał szlaki karawan [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki