Mayes Frances Pod słońcem Toskanii. U siebie we Włoszech

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie doszliśmy do jego końca, ale Beppe, znający całą okolicęod dzieciństwa, powiedział nam, że ten trakt biegnie aż na Monte Sant Egidio, dwadzieściakilometrów.Rzymskie drogi pod górę nie wiją się, nie zbaczają, biegną raczej prosto naszczyt.Rydwany były lekkie, chyba więc rzymscy mierniczy mogli wytyczać najkrótszą trasępomiędzy dwoma punktami.Czytałam, że niektóre koryta drogowe miały dwanaście stópgłębokości.Wypatrujemy dalekich kamieni milowych, ale one zniknęły.Cortona jest poniżejnas, a poniżej Cortony dolina.Horyzont błyszczy jak wypolerowany.W dali widzimy góry,których nigdy dotąd nie widzieliśmy, i górskie miasteczka: Sinalunga, Montepulciano i MonteSan Savino rysują się ostro na tle nieba jak płynące okręty.Ostatni supeł mojego niepokojujuż się rozplatał.Zaczynam nucić:Dobiły tu okręty trzydziś w Boże Narodzenie,dziś w Boże Narodzenierankiem.Rudy lis zeskakuje na szlak przed nami.Macha pierzastym ogonem w przód i w tył,patrzy na nas przez chwilę i pędzi do lasu.Droga do nobliwie chłopskiego domu Petera i Fenelli jest nawet latem dostateczniewyboista.Teraz trzymamy kurczowo rondle i tace, usiłując przed zalewem ich zawartościuchronić swoje i sąsiednie kolana.Biedne resory naszego twingo! Przejeżdżamy przez kilkastrumieni, które zaimprowizowała zima, i omal nie wsysa nas błoto, rozległe prawie jak kanał.W końcu jednak dojeżdżamy.Wszyscy już się zebrali przy ogromnym kominku i pijączerwone wino.To jeden z najwspanialszych domów według miejscowych kryteriów.Wsalonie, dawniej spichlerzu, rzędy ciemnych belek wznoszą się do stropu na wysokośćdrugiego piętra i pełno tu rzeczy zbieranych przez całe życie: antyków, kilimów, różnychskarbów.Ale ten ogrom trudno ogrzać, więc usadawiamy się na wielkich kanapach w dawnejkuchni, gdzie palenisko jest tak obszerne, że dawne kucharki stawiały sobie na nim krzesła,kiedy doglądały gotowania.Stół długości trzydziestu stóp czeka przybrany gałązkami pinii iczerwonymi świecami.Duchy minionych Bożych Narodzeń zjawiają się przywołaneopowiadaniem wspomnień o Gwiazdkach.Fenella wykłada gorącą polente na deskę dokrajania.Ed kroi faraone, Peter soczystą pieczeń.Spiętrzamy pyszności na swoich talerzach.Vino nobile, ulubione Fenelli - pojechała po odłożony dla niej zapas do Montepulciano -krąży wokół stołu.- Za nieobecnych przyjaciół - wznosi toast Fenella.- Za tę polente! - przyłącza się Ed.Wesoła jest nasza mała banda ekspatriantów, bardzo wesoła.W drodze powrotnej zbaczamy do miasteczka na kawę.Spodziewamy się, że ogodzinie dziewiątej w ten świąteczny wieczór ulice będą puste, ale nic podobnego.Wszyscy,każde niemowlę, każda babcia oraz wszyscy w wieku pośrednim spacerują i rozmawiają,rozmawiają.- No Jess - mówię - ty jesteś obiektywny, nowy tutaj, więc powiedz mi, czy mamurojenia, czy też to jest rzeczywiście najbardziej boskie miasteczko na świecie.Bez chwili wahania Jess odpowiada:- Potwierdziłbym.Jest ekstra, prima, świetnie.Passegiata dzisiaj znaczy przechadzanie się od kościoła do kościoła i oglądanie wkościołach żłobków.Przypomnienie o Narodzinach widać wszędzie, na tym ogniskuje siętutaj to święto.Chyba jestem poganką, ale olśniewa mnie wspaniale metaphor narodzin wkońcu roku, w ciemnym martwym końcu roku! Jeden krzyk Dzieciątka na wilgotnej słomiezaprzecza śmierci.Dzieciątko w każdym żłobku ma nad głową nimb, słońce przesuwa się zaniebiański równik, żeby przywrócić dni, które kocham.Jeden krok i huśtawka czasu wzniesienas ku światłu.Niespokojne tęsknoty w okresie Bożego Narodzenia może są pragnieniemodnalezienia swojego własnego światła.Czytałam, że ciało zawiera minerały w takich samychproporcjach, w jakich zawiera je ziemia, tyle samo procent cynku i potasu jest w ziemi, ilemamy ich w naszych ciałach.Czy ciało może organicznie pragnąć naśladować parcie ziemido odrodzenia?We wszystkich kościołach Cortony wystawiono presepi, sceny narodzin.Niektóre topracowicie odrobione reprodukcje obrazów z figurkami z wosku i z drewna, odpowiednioprzyodzianymi i z wypracowaną scenerią.Niektóre całe z terakoty.Jedna szopka jestzrobiona z patyczków do lodów.Ze wzruszeniem oglądamy wystawę presepi wykonanychprzez dzieci szkolne - wersje już nie tak ozdobne, przeważnie tradycyjne - małe laleczki,drzewa z gałązek, stawy z lusterek.I wśród nich jedna zdumiewająca.Paolo Alunni, możedziesięcioletni, to przecież spadkobierca futurystów, ich małości do mechaniki i energiimechanicznej.Swoją szopkę - stajenkę, ludzi i zwierzęta - zrobił wyłącznie z kluczy:zwierzęta z kluczy ustawionych poziomo, przy czym od razu można odróżnić owce od krów,a ludzie z kluczy ustawionych pionowo; leży tylko jeden maleńki, jak do pamiętnika, kluczyk,który jest Dzieciątkiem Jezus.Dach stajenki z zawiasów.Niesamowite, efektowne, zadziwiato dzieło sztuki między pracami dzieci.Co dzień rano patrzę przez okno na dolinę pełną mgły, różowawej w pogodne świty imętnie szarej, kiedy wysoko pędzą chmury z wiatrem z północy.To są dni bez szwów, dnispacerów i książek, wycieczek do Anghiari, Sieny, Asyżu i pobliskiego Lucignano w murachmiejskich zataczających wdzięczną elipsę.Wieczorem przypiekamy na ruszcie w kominkubruschett� z topionym pecorino , serem owczym i orzechami włoskimi, z plasterkamipecorino świeżego i prosciutto, i z kiełbaskami.Scamorza, ser z twardą skórką, mającykształt ósemki jest rodem raczej z Abruzzo, ale coraz popularniejszy w Toskanii.Roztapiamygo i smarujemy nim chleb.Uczę się, że na palenisku można trzymać gorące potrawy, żeby niewystygły, i podgrzewać talerze, jak robiła to zapewne moja wyczarowana w wyobrazninonna.Naszym ulubionym makaronem staje się pici con funghi salsiccie, makaron grubościołówka z grzybami i kiełbaskami z rusztu.Skutki spędzonego przy ruszcie wieczora niwelujesiedmiomilowy spacer przez las po drodze przeciwpożarowej.W przeddzień Nowego Roku wracam do domu z miasteczka samochodem pełnymzakupów spożywczych.Mam ugotować tradycyjną soczewicę (maleńka, w kształcie monet,jest symbolem dobrobytu) i zampone, kiełbasę w kształcie świńskiej racicy.Wjeżdżając podgórę, mijam kopułę Santa Maria Nuova poniżej.Mgła całkowicie zasłania kościół, więckopuła unosi się nad chmurami [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki