[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dla zaznaczenia, że chodzi o pasmo przerzucone,przedstawiono je w postaci prostokąta nie zaczernionego, w odróżnieniu od pasmrzeczywistych przedstawionych prostokątami zaczernionymi.Dopasowanie napewnych odcinkach szerokości charakteru będziemy nazywać kompensacjącharakteru.Przypadki niewielkich odchyleń od dopasowania zupełnego będziemy określaćjako dopasowanie niezupełne.Przy dopasowaniu niezupełnym niewielka część pasmajednego z charakterów nie ma odpowiednika w paśmie drugiego charakteru.Będziemy ją określać jako nieskompensowany odcień charakteru.Interesujące są skutki występowania nie skompensowanych odcienicharakteru.Reakcje osobnika X w zakresie endodynamicznego odcienia jegocharakteru stanowią bodzce odbierane przez receptory osobnika Y i ulegajązarejestrowaniu w jego korelatorze w postaci odpowiednich wrażeń Wrażenia te /wodróżnieniu od pozostałych wrażeń, dzięki którym istnieje afekt między osobnikami Xi Y/ nie wywołują u osobnika Y atrakcji, ponieważ dla endodynamicznego odcieniacharakteru X nie ma w charakterze Y odpowiednika w postaci odcieniaegzodynamiczmego.A zatem omawiane bodzce nie biorą udziału w afekcie.Wobectego jednak osobnik X, w zakresie nieskompensowanego odcieniaendodynamicznego, może mieć tendencje sprzymierzeńcze do jakiegoś innegoStrona 60 z 76 osobnika niż osobnik Y.Wskutek istnienia skompensowanago odcienia charakterumogą więc powstawać wspomniane już poprzednio tendencje wyrównawcze.OsobnikY, w którego charakterze nie ma odcieni nieskompensowanych, odczuwa bez resztyafekt dla osobnika X.Zazwyczaj w sytuacjach tego rodzaju osobnik nie mającytendencji wyrównawczych /w danym przykładzie osobnik Y/ ma swojemu partnerowiza złe jego tendencje wyrównawcze /zarzuca chęć zdrady tp./.Zarzuty tegorodzaju zatruwają współżycie zupełnie nie potrzebnie tendencje wyrównawczezajmują zbyt małą liczbę elementów korelacyjnych ażeby mogły się stać podstawąnowego, konkurencyjnego afektu.Z konieczności tendencje wyrównawcze niewykraczają poza kategorię sympatii, przy czym niekoniecznie muszą to być sympatiekontrastowe; równie dobrze mogą wchodzić w grę wszelkie inne.W praktyceprzejawiają się one jako pewne upodobania jednego z partnerów, jak np.że mąż lubisię nieraz obejrzeć za kobietami nieco strojniejszymi niż jego własna żona lub pójśćod czasu do czasu z kolegami do baru, albo że żona lubi prowadzić bardziejtowarzyski tryb życia itp.Ponieważ dopasowanie zupełne występuje niezwyklerzadko, tendencje wyrównawcze są zjawiskiem powszechnym a zwalczanie ich jestbezskuteczne.Jeśli wystąpią u osobnika X tendencje wyrównawczo o odcieniuendodynamicznym a u osobnika Y tendencje wyrównawcze o odcieniu statycznym, tow tym przypadku zachodzi więc obustronność tendencji wyrównawczych, co wpraktyce prowadzi do wysuwania od czasu do czasu nieszkodliwych wzajemnychpretensji.Jeśli wystąpią u osobnika X tendencje wyrównawcze po obu stronach pasmajego charakteru, a więc zarówno o odcieniu endodynamicznym jak i odcieniustatycznym, to wtedy osie charakterów odpowiadają sobie, więc skutki niezupełnościdopasowania przejawiają się tylko w tym, że osobnik X, mając szerszy charakter, jestbardziej wyrozumiały niż osobnik Y i dąży do nieco pełniejszego życia.W przypadku, w którym nieskompensowana część pasma charakteru jestznacznie większa od części skompensowanej, występuje wówczas niedopasowaniecharakterów.Odcień skompensowany staje się wtedy przeszkodą dla afektu, w wynikuczego sprzężenie między osobnikami X i Y rozpada się.W takich więc przypadkachtendencje powstające w nieskompensowanym zakresie pasma nie są już tendencjamiStrona 61 z 76 wyrównawczymi, lecz tendencjami zmierzającymi do zerwania dotychczasowegosprzężenia; będziemy je określać jako tendencje rozprężne.W przypadku jeśli tendencje rozprężne występują u obu partnerów, tymszybciej prowadzi do rozpadu ich sprzężenia.Interesujący przykład niedopasowania jest przedstawiony poniżej: jeśli uosobnika X wystąpią tendencje rozprężne zarówno endodynamiczne jak i statyczne,jednakże każda z części pasma, odpowiadających tym tendencjom jest zbyt mała wstosunku do całego pasma charakteru X, ażeby któreś z tendencji rozprzężnychmogło przejść w afekt, to w rezultacie osobnik X dąży do zerwania sprzężenia zosobnikiem Y i do zastąpienia go innym osobnikiem o takiej samej osi charakteru leczo znacznie większej szerokości charakteru.Dążenie to jest zaskakujące iniezrozumiałe dla osobnika Y który ze swojego punktu widzenia oceniał dopasowaniejako zupełne, ponieważ całe jego pasmo charakteru było skompensowane, a nawetodpowiadały sobie osie charakteru.W przypadku, w którym żadna część pasm obu charakterów nie jestskompensowana, będziemy taką sytuację określać jako niedopasowanie zupełne.W takim przypadku sprzężenie nie może w ogóle powstać.W związku z zagadnieniami dopasowania może się nasunąć pytanie, w jakisposób dochodzi do sprzężeń charakterów niedopasowanych, skoro kompensacjazachodzi tylko w mniejszej części pasma charakteru.Sprzężenia tego rodzaju sąjednak możliwe wskutek złudzeń charakterologicznych, czyli błędów popełnianychprzez jednego osobnika w ocenie charakteru drugiego osobnika
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
