Herries Anne Miłoć i zemsta

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kolory kobierców po zdjęciu ze ścian i porządnym wytrzepaniu nabra-RLTły intensywności, a wyszorowane podłogi błyszczały.Zaniedbany budynek stał się do-mem.Odczuwała coraz większe zadowolenie.Stefan częściej się uśmiechał, a gdziekol-wiek się pojawiła, witały ją serdeczne, ale i pełne szacunku spojrzenia służby i zbroj-nych.Podejrzewała, że zawdzięczała to opiece nad rannymi podczas ich rekonwalescen-cji, choć uważała to za swą powinność - a przynajmniej należałoby to do jej obo-wiązków, gdyby naprawdę była panią tego domu.To dziwne, ale od pewnego czasuprzestały ją nawiedzać zagadkowe sny o przeszłości.Od rozmowy ze Stefanem w ogro-dzie i po nawiązaniu przyjazni z Marią i Charles'em Renardami stała się znacznie spo-kojniejsza.Pogodziła się z myślą o pozostaniu w zamku.Czasem tylko robiło jej sięsmutno na wspomnienie matki, która nauczyła ją tego, co wykorzystała, aby zmienić za-mek Stefana w przytulny dom.Towarzyszyło jej poczucie, że poprzednio żyła w szczę-śliwej rodzinie i miała liczne rodzeństwo, a nie jednego brata czy siostrę, ale być możenie była szczególnie zżyta z nimi wszystkimi.Natomiast matkę kochała na pewno.Polubiła obecne życie w Ch�teau de Montifiori.Czuła, że mogłaby być tutaj szczę-śliwa, gdyby Stefan pokochał ją dość mocno, aby ją pojąć za żonę.Poprzysiągł rozpra-wić się z wrogiem, i niekiedy lękała się o niego, obserwując, jak ćwiczył ze zbrojnymi.Nie zapomniała szaleńczego galopu przez las, kiedy ich życie wisiało na włosku.Stefannie rozmawiał z nią więcej o wydarzeniach tamtego dnia, nie wiedziała więc, czy groziłim ponowny atak.Odnosił się do niej szarmancko, czasem nawet dwornie, a spojrzenia, jakimi ją ob-rzucał, dawały Annie podstawy do przekonania, że mu na niej zależy.Nie miała tylkopewności, czy to miłość, czy pożądanie, całkowicie zrozumiałe u mężczyzny żyjącegopod jednym dachem z młodą kobietą.Anna wiedziała, że jest atrakcyjna.Francuskiesłońce dobrze jej zrobiło, wręcz promieniała urodą.Zawdzięczała to przejażdżkom z Ma-rią i jej bratem Charles'em oraz pracy w ogrodzie przy uprawie ziół.Odkryła, że sporowie o ziołach.Znała ich nazwy i zastosowanie zarówno do celów kuchennych, jak i me-dycznych.Ali wysoko ocenił jej wiedzę, pokazał jej także kilka nowych roślin, któreprzywiózł ze sobą z ojczystych stron.RLT- Ktoś dobrze cię wyedukował, milady - stwierdził z uznaniem.- Jeżeli tu zosta-niesz, to możesz być bardzo przydatna.- Z przyjemnością pomogę ci w uprawie ziół i sporządzaniu leków - zapewniłaAnna.- Chciałabym.- Urwała.O mało nie zdradziła się z tym, że jej największym ma-rzeniem było pozostanie w zamku do końca życia.Nie była jednak pewna, czy to możli-we.Ali uśmiechnął się, jakby zrozumiał ją bez słów, lecz nic nie powiedział.Nie tylkoon zauważył zmiany, jakie zaszły w ch�teau i w jego panu.Lord de Montfort częściej sięśmiał, rzadziej krzyczał, choć chwilami jego nastrój zmieniał się gwałtownie i bez po-wodu Stefan stawał się szorstki i zły.Ci, którzy znali go lepiej, rozumieli, że toczył zesobą wewnętrzną walkę.Tego ranka powitał uśmiechem powracającą z przejażdżki Annę.W ostatnichdniach rozkwitła tak, że ledwo poznawał dziewczynę, którą półżywą wyciągnął z morza.Czasami wydawało mu się, że spotkali się wcześniej, lecz nie potrafił przypomnieć sobie,gdzie i kiedy.A może nie chciał sobie przypomnieć? Dowiedziałby się, kim jest, i honorkazałby mu oddać ją rodzinie.- Przejażdżka była przyjemna?- Jak zawsze, ale miło jest wrócić do domu i zobaczyć, jak świetnie teraz wygląda.- Zmienił się nie do poznania - przyznał Stefan.- Wielu rzeczy, których użyłaś, bygo odmienić, nigdy nie widziałem.Skąd je wzięłaś?- Znalazłam je w kufrach - wyjaśniła Anna.- Nie jestem pewna, czy zostały tuprzywiezione przez ciebie, czy pozostały po poprzednich właścicielach zamku.- Wydaje mi się, że większość cynowych i mosiężnych przedmiotów przywiezli-śmy ze Wschodu, choć nigdy dotąd ich nie oglądałem.Gromadziłem je podczas podróżyi chowałem do kufrów.Natomiast część mebli musiałem dostać wraz z zamkiem.- Tak, odnoszę wrażenie, że pochodzą z Francji.To dziwne, że tak różne, wręczkontrastowe style doskonale ze sobą współgrają.- Dzięki twoim magicznym zdolnościom - stwierdził Stefan.- Nie zadałbym sobietrudu, by rozpakować kufry.A nawet gdyby, to nie wiedziałbym, co z tymi rzeczamizrobić.RLT- Stworzenie przytulnego domu to zadanie dla kobiet - odparła ze śmiechem Anna.- Czy jesteś gotów na wieczorne przyjęcie, milordzie?- Tak, oczywiście.Cieszę na to spotkanie.Zapomniałem już, jak wygląda życieszlachcica.Anna zapragnęła znalezć się w ramionach Stefana i poczuć na wargach jego usta.Pochyliła się ku niemu, ale on szybko się cofnął.Zmarszczył brwi i dzieląca ich barierapojawiła się znowu, zupełnie jakby odgrodził się od niej.- Muszę ci się przyznać - powiedział - że moje poszukiwania spełzły na niczym.Mężczyzna, którego widziałaś z okna gospody, jakby zapadł się pod ziemię.Wygląda nato, że nikt nie zna jego nazwiska i nie wie, gdzie go odnalezć.Zapewne przenosi się zmiejsca na miejsce.Szkoda, bo on rzeczywiście poszukiwał zaginionej siostry i niewy-kluczone, że chodzi o ciebie.Przykro mi, że nie mogę przekazać ci lepszych wiadomości.- Jestem ci wdzięczna, że zadałeś sobie dla mnie tyle trudu.Naprawdę chciałabymprzypomnieć sobie swoją rodzinę, ale czasami myślę.- Urwała i pochyliła głowę.- Niemam prawa tego oczekiwać, oczywiście.Jesteś bardziej niż wspaniałomyślny, milordzie,lecz to nie jest moje miejsce.- Nie? - Ton głosu Stefana sprawił, że podniosła głowę.- Chwilami wydaje mi się,że tu właśnie jest twoje miejsce, Anno.Gdybyś miała wyjechać.- Nagle jego uwagęprzykuło zachowanie zbliżającego się do nich Hassana.- Co się stało?- W Cherbourgu widziano Cowpera - oznajmił Hassan.- Dowiadywał się o statekdo Anglii.Stefan zmarszczył brwi.- Zrezygnował czy wraca do legowiska lizać rany? Jak sądzisz?- A może to podstęp? Może chce, żebyśmy uwierzyli w jego wyjazd i stracili czuj-ność albo odwołali poszukiwania?- Właśnie.Powinniśmy to sprawdzić.- Co proponujesz, milordzie? - zapytał Hassan.Stefan spojrzał na Annę.- Wybacz.Muszę pomówić z Hassanem.Oczekuję z niecierpliwością na wieczorneprzyjęcie.RLTAnna skinęła głową.Weszła po schodach na galerię i spojrzała z góry na zebranychw wielkiej sali mężczyzn.Hassan kręcił głową, najwyrazniej nie aprobował słów Stefa-na.Zamyślona, ruszyła do swojej komnaty.Czuła, że zanim pojawił się Hassan, Stefanchciał jej powiedzieć coś ważnego.Nie mógł zbagatelizować informacji o lordzie Cow-perze [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki