[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Odmawiam.Przypala sobie. Pani Barclay.Maeve.Staram się nie być natarczywy, poprostu chcę usłyszeć odpowiedz.Mam wrażenie, że chciałabyś po-dyskutować o polityce i być może zgodziłbym się nawet z wielomatwoimi poglądami, ale to nie jest miejsce na takie rozmowy.Chcęwiedzieć, jak zareagowałaś na pobyt w więzieniu. Kryminaliści todokładnie takie określenie, jakie powinno być w tym nagraniu użyte,ale jeśli myślisz, że jestem moralnym snobem, mogę je wyrzucić.Jestem prawie pewien, że zostałaś ukarana za coś, co było tylko nie-szczęśliwym zbiegiem okoliczności, i że stałaś się ofiarą uprzedzeń.Nie mogę jednak powiedzieć tego przez radio.To ma być bezstronnarelacja.Możemy więc kontynuować? Po to tu przyszłam. Zwietnie.A zatem zaczynamy.Czerwona lampka ponownie się zapala.Powtarza to, co powiedział przedtem: To musiał być szok zna-lezć się w takim odosobnieniu.Jak sobie poradziłaś? Wyłączając część mojej świadomości.Akceptując to, co mu-siało zostać zaakceptowane. Mogłabyś to szerzej wyjaśnić?Mogę, ale nie zrobię tego.Najgorsze były pierwsze dni.Klau-strofobiczny strach przed zamknięciem.Pozbawienie intymności,konieczność pozbycia się wszelkiej dumy, tak jak ubrania, którekazano mi oddać.Prysznic w więziennych warunkach.Badanie le-karza, który prawdopodobnie sprawdzał, czy nie biorę narkotyków iczy nie mam choroby wenerycznej.Po tym wszystkim byłam ledwożywa.Nie mogłam znieść swojego odbicia w lustrze.Odrzuciłam to,co w nim widziałam.Stałam się kolejnym numerem.Jednym z wielu.Przetworzonym.Anonimowym.Kimś słabym, poniżonym.Nie chcę,żeby obcy ludzie dowiedzieli się o moim wstydzie.Zamiast mówić otym, mruczę coś o chłodzie. Masz na myśli chłód psychiczny czy raczej chłód nieprzyjaz-nego otoczenia? Nieprzyjazne otoczenie to określenie bliskie prawdy. Zdołałam się do tego przyzwyczaić. Kłamię, aby nie odpo-wiadać na pytanie. Zresztą, kiedy przeniesiono mnie do Chornley,było mi łatwiej. Chornley to jedno z nowocześniejszych więzień.Jak byś jeopisała?Instytucja ozdobiona wiszącymi w oknach zasłonkami, ze żłob-kiem dla dzieci i świetlicami, w której na podłogach leżały wykła-dziny, a na ścianach wisiały obrazki z życia miasta.Wszystko toprawda.Czy to chce ode mnie usłyszeć? Oczywiście, dlatego towłaśnie mówię. Dość miłe otoczenie zauważa.Przypomina mi się nagle moja babcia, którą bardzo kochałam.Widzę ją, jak leży w wyściełanej białym jedwabiem trumnie.To też było ładne.Nie zmieniało jednak faktu, że była nieżywa.Pyta o personel. Co czułaś w stosunku do strażniczek? Czy było ci trudnozmusić się do spełniania ich poleceń?Kiedy idziesz do więzienia, jesteś przygotowana na to, że będzieszmusiała wypełniać polecenia.Gdy jesteś w szpitalu, twoje przetrwa-nie zależy od tego, czy będziesz wypełniać polecenia.Nie mówiszlekarzom, co mają robić.Twoje ciało nie należy już do ciebie.Jestwypożyczone.Młode strażniczki, które próbowały pozostawać zwięzniarkami na swobodnej stopie, były gorsze niż te doświadczone,które jasno wytyczały granice naszej swobody.Wiedziałaś, na czymstoisz: Stań wzdłuż linii, Maeve, rób, co ci każę, i nie myśl.Po krótkiej pauzie odpowiadam, że większość poleceń była cał-kiem rozsądna. Musiały być jakieś zasady.W pełni to rozumiałam. Czy zwracano się do ciebie po nazwisku? Nie.Strażniczki używały tylko imion.My zwracałyśmy się donich per pani jakaś-tam. Brzmi to trochę tak, jakbyście były w szkole z internatem.Czymiałaś czasem takie odczucie? Nie.W szkole z internatem płacisz za pobyt, a raczej płaci twoja ro-dzina.Nikt nie wymaga od ciebie, że będziesz na kolanach skrobaćpodłogi.Albo obierać ziemniaki w kuchni.Nauka prac domowych nienależy do programu nauczania.Jeśli zle się zachowujesz, to jesteśwyrzucona, a nie zostajesz dłużej.Możesz nienawidzić swojejszkoły, ale nie jest ona dla ciebie czymś wstydliwym i w większościprzypadków nie spotyka cię tam wstyd.Macbarra czeka na coś więcej.Mówię mu, że to więzienie i nieda się porównać z czymkolwiek innym. Czy cały personel był kobiecy? Tak, z wyjątkiem personelu pomocniczego
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
