[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Czy raczej z kim.Nicholas zamierzał ponownie przedyskutować tę kwestięz kuzynką, gdy zgrzytliwy głos przypominający gulgot indyka zaintonował starą śpiewkę.Zwięty Patryk, gdy zakon nasz tworzył,Miano Bractwa Grajcarka" nam dał,Opatowi reguły wyłożył,By czym każdy kierować się miał.Wprzódy szybko napełnił fontannęZacnym trunkiem, co przenika do cna,czytelniczkascandalous Potem rzecze: Na Najświętszą Pannę,Pijcie, bracia, oto studnia bez dna*.Z przygnębiającym poczuciem, iż czeka go wyjątkowodługi dzień, Nicholas powlókł się na górę.Z głębi korytarzanadchodził wuj Finny - znany także jako Maeve, królowaConnaught.W jednej ręce dzierżył ołowiany świecznik.W drugiej ulubiony miecz Nicholasa.12- Stać! - huknął sędziwy mężczyzna, dzgając powietrzemieczem.- Kto tu?Policzki Sheridan przyoblekły się rumieńcem wstydu.- Wuju! Co wuj robi?! Niech wuj natychmiast opuścimiecz!- Pójdz do mnie, dziecko.Ja cię uratuję.- Och, wujku.Przecież nic mi nie grozi.- Podeszła do niego.- A teraz proszę, oddaj mi ten miecz, zanim się zranisz.Nicholas zatrzymał Sheridan, opierając dłoń na jej ramieniu.- Pozwól mnie.Nie chcę, żeby cokolwiek ci się stało.Duch rycerskości jeszcze nie zaginął, pomyślał Nicholas,zanim zdążył się zorientować, że Sheridan najwyrazniej życzy mu w duchu równie opłakanego losu, jeśli grymas na jejtwarzy uznać za jakąkolwiek wskazówkę.* The Monks of the Screw" (ang.) - Bractwo Grajcarka", Zakongrajcarkowy" - pijacka piosenka, której autorem był prawnik JohnPhilpot Curran.czytelniczkascandalous Podparła się pod boki.- Cierpliwości! To teraz ci się roi, że mój własny wujmógłby mi zrobić krzywdę.- Ja tylko chciałem.- Już ja wiem, czegoś ty chciał.- Zasznurowała usta, aleniemal natychmiast otworzyła je ponownie: - Pokazać, jakiz ciebie kogut.Uratować głupiutką dziewczynę przed nią samą, zanim głupota wylezie jej bokiem.Przyjmij do wiadomości, że nie trzeba mi twojej pomocy, i prosiłabym, cobyśwbił to sobie do tej tępej głowy.- Posapywała ze złości.Odpowiedział pełnym irytacji grymasem, rozdarty między chęcią złapania jej za tę smukłą, długą szyję i ściskaniado skutku, a poklepania po jędrnych pośladkach.- Chryste, kobieto.Jesteś najbardziej upartą, denerwującą.- Zazgrzytał zębami.- Jesteś.-. sztywna jak gnaty Emery'ego, a nos nosi tak wysoko, że robią się na nim sople"? - przerwała mu Jules z fatalnie skrywanym rozbawieniem.Jego własne słowa.Nicholas był zbytnio pochłonięty osobą Sheridan, żebyzaszczycić kuzynkę odpowiedzią, czy choćby zastanowić się,co Jules pomyśli o takiej wymianie zdań między nim a jejprzyjaciółką.- Skoro koniecznie chcesz się zabić, idz przodem, nalegam.Sheridan dzgnęła go palcem w pierś.- Aatwiej dać się zabić, jak się człowiek pcha do bójki natrzeciego, ino bić się nie potrafi.- Wyraz jej twarzy przypomniał mu inną sytuację, kiedy wtrącił się do toczącej się bójki i dostał takie manto, że niemal otarł się o śmierć.Warknął coś niezrozumiale.Sheridan uśmiechnęła się złośliwie.- Znakomicie - wycedził Nicholas.- Zresztą i tak jestemtylko mężczyzną.- Mój ty nieszczęśniku - wtrąciła Jules; wyraznie czerpała ogromną satysfakcję z wytykania kuzynowi wszystkichniebacznych uwag pod adresem jej przyjaciółki.czytelniczkascandalous Sheridan otworzyła szeroko oczy.Oczy Sheridan zrobiły się okrągłe.Najwidoczniej dopiero teraz przypomniała sobie o obecności Jules.Nie odezwała się, ale Nicholas byłby przysiągł, że słyszy, jak w duchunakazywała sobie trzymać język na wodzy.Spór dobiegł końca i cała trójka zwróciła się przodem dowuja Finny'ego; w całym swoim rynsztunku wyglądał zupełnie jak Don Kiszot.- Przechodzimy na stronę wroga, tak, bratanico? Och, złamałaś staremu człowiekowi serce.Sheridan westchnęła ciężko
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
