Gena Showalter Alicja i Lustro Zombi

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Gdyby doszłodo walki na śmierć i życie, co bym zrobiła? Beztrudu mogłam bić się z zombi, wykańczać je.Niebyły ludzmi.On zaś był człowiekiem.Chciał mnie zabić.Powinnam poradzić sobiez nim bez większych problemów.I oto się pojawił,przesuwając się ostrożnie od drzewa do drzewa,wykorzystując pnie jak tarcze.Patrzył to w jedną,to w drugą stronę, potem ruszał dalej.Popatrzyłw górę i&Nasze oczy się spotkały.Zareagowałam instynktownie, rzucając nożem,zanim zdążył wycelować.Ostrze utkwiło muw barku.Zatoczył się do tyłu.Zdołał jednak oddać strzał.Kula trafiła w drzewotuż nad moim ramieniem i na wszystkie strony448/692poleciały kawałki kory.Niektóre wpadły mi do ust;wyplułam je, zeskakując z gałęzi.Stuknęły zęby, kiedy wylądowałam twardo naziemi.Poczułam w ustach smak zaśniedziałychmiedziaków.Biegnij, biegnij, biegnij.Zrobiłam kilka kroków,zamierzając uciec, a potem przystanęłam.Gdybympobiegła, znów by mnie pewnie znalazł.Nie mi-ałam się gdzie schować.Mogłabym rzucić drugimnożem i może go powstrzymać, a może nie.Znowuby do mnie strzelił.Pomyślałam, że lepiej stawić mu czoło tu i teraz.Drżąc, zawróciłam i zbliżyłam się do niego.Leżałna ziemi, pierś unosiła się szybko i opadała;próbował się podnieść.Broń wypadła mu z dłonii poleciała kilkadziesiąt centymetrów dalej.Rzucił się w jej stronę, kiedy mnie zauważył, aleja zrobiłam to samo.Byłam szybsza o ułameksekundy; wyprostowałam się, mierząc do niego.Popatrzył na mnie złym wzrokiem. Nie zrobisz tego. Wciąż nosisz w sobie mój sztylet, jak najmod-niejszy w tym roku gadżet.Oczywiście, że cięzastrzelę.Drżałam teraz znacznie bardziej, ciężar broni stałsię prawie nie do zniesienia.449/692Przestał spoglądać groznie, a na jego ustach po-jawił się pełen zadowolenia uśmiech. Chcesz iść do więzienia za morderstwo,słodziutka? Chcę przeżyć i oboje wiemy, że będzie to dzi-ałanie w samoobronie. Palec drgnął mi naspuście.Prędzej, Cole. Dlaczego pracujesz dlaAnimy? spytałam, by zyskać na czasie. A dlaczego nie? Płaca jest przyzwoita. Nie obchodzi cię, że firma nie jest zainteresow-ana niszczeniem zombi? %7łe próbuje na nichzarabiać?Posłał mi spojrzenie pełne politowania. Nie wstawiaj mi gadki o tym, co jest dobre, a cozłe.Walczyłbym po twojej stronie, gdyby płacabyła odpowiednia. Mówiąc, przesunął sięnieznacznie.Coś kombinował.Strzeliłam, a siła odrzutu szarpnęła mi ręką.Jęknął i podciągnął nogę do piersi. Rusz się jeszcze raz, a przedziurawię ci drugą ostrzegłam.Obrzucił mnie wiązką przekleństw. Zapłacisz mi za to, mała.Grozby? Poważnie?Przestrzeliłam mu drugą nogę.Tak dla zasady.450/692Kiedy zwijał się z bólu, usłyszałam szelestkrzewów po lewe stronie.Rozległ się głośny tupot.Cofnęłam się, gotowa uciekać.Albo się ukryć.Albojedno i drugie. Ali! zawołał Cole. Tutaj! odkrzyknęłam, nie posiadając sięz radości.Nagle pojawili się przede mną Cole i Veronica.Zabrał ją ze sobą.Wydawało się, że ocenił sytuację jednymspojrzeniem.Rzucił się na mężczyznę i zaczął gookładać, zadając mu cios za ciosem.Broń wypadłami z dłoni, a kolana ugięły się pode mną.Teraz, kiedy już byłam bezpieczna, siły opuściłymnie całkowicie.Zamykając oczy, zdążyłamdostrzec, że Veronica patrzy, jak Cole bije tamtegodo nieprzytomności.Jej twarz nie zdradzałaniczego.Ani śladu wyrzutów sumienia z powodutego, co działo się z pracownikiem Animy.Może i ona nie była szpiegiem.21Popłacz jeszcze trochęBum!Ten dzwięk odbijał się echem w mojej głowie.Dysząc, usiadłam gwałtownie.Lał się ze mnie pot,puls w każdym miejscu ciała uderzał w rytmogłuszającego bębna. Wszystko w porządku.Jestem tu.Głos Cole a.Silne dłonie położyły mnie z powro-tem na materacu.Zamrugałam, żeby widzieć wyrazniej, ale powit-ała mnie jedynie ciemność. Gdzie jestem? wychrypiałam, a te słowadrapały mnie boleśnie w zdarte gardło. U Ankha.Zbadał cię.Twierdzi, że maszpotłuczone żebra i kilka zadrapań, ale poza tym nicci nie jest.Fala paniki ustąpiła i teraz, kiedy czułam, comnie boli i kłuje, powróciły wspomnienia.Przeżyłam kolejny wypadek, ale inni zginęli.452/692Zcigano mnie, niemal zginęłam.Być może zabiłaminnego człowieka.Paliły mnie łzy; pociągnęłamżałośnie nosem może nawet nie jeden raz.Cole ujął moje palce i ścisnął.Szczelina w moim sercu otworzyła się niecoszerzej, zaczęło przez nią wnikać ciepło, dopóki nieprzypomniałam sobie czegoś jeszcze.Zjawił sięw lesie z Veronicą.Wyrwałam dłoń. Ali powiedział.Chwila milczenia.Potemwarknął: Możecie zostawić nas na chwilę?Rany.Gdzie& Proszę nam powiedzieć, co się stało, panno Bell odezwał się pan Ankh, a ja uświadomiłam sobie,że Cole nie mówił do mnie.Spojrzałam ponad jego ramieniem.Albopróbowałam.Ciemność była zbyt gęsta, bym mogłają przeniknąć. Jestem ślepa?! krzyknęłam. Co? spytał Cole. Nie, oczywiście, że nie.Jeślimasz kłopoty z widzeniem, to dlatego, że dympodrażnił ci oczy.Położyliśmy na nie trochę maści.Nie martw się.Wyzdrowiejesz.Okay.Wobec tego okay. Będę musiała zadzwonić do kawiarni.Uprzedz-ić, że nie przyjdę do pracy.453/692 Już się tym zajęliśmy uspokoił mnie Cole.Powiedzieliśmy, że miałaś wypadek. Babcia& Wie, że żyjesz i że nic ci nie jest.Skontak-towałem się z nią i zapewniłem, że spróbujęodwiezć cię do domu przed jedenastą. A która jest? �sma.Jeszcze trzy godziny; potem będę w domu.Wytrzymam przez ten czas? Panno Bell przynaglił mnie pan Ankh.Wciąż nie byłam jego wielbicielką, ale słowawylewały się ze mnie.Powiedziałam mu o doktorzeBendarim.Powiedziałam mu o zdjęciach i o tym,czego się dowiedziałam o swoim staniei antidotum.O Strzelcu, dwóch kierowcachi pościgu przez las.%7łałowałam, że nie widzę jego twarzy i że nie mo-gę osądzić jej wyrazu. Znalezliśmy zdjęcia w twoim plecaku wyjaśnił. Pozostałe musiały spłonąć.Lepsze to niż nic. Które udało mi się ocalić? Jedno z siostrą Justina.Cztery z laboratoriumAnimy i dwa z ekranem komputera, na którym454/692widnieje formuła.Chodzi o udoskonalenie anti-dotum, jak przypuszczam.Niezła zdobycz.Pan Holland odchrząknął, przyciągając mojąuwagę. Strzelec, którego Cole tu sprowadził, uciekłz klatki w lochu.Nie mamy pojęcia jak.Był osłabi-ony z powodu upływu krwi.Nie mógłby długoprzeżyć bez opieki lekarskiej, ale o ile nam wiado-mo, nie znaleziono żadnych zwłok.Wciąż możeprzebywać na wolności [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki