Beckett Simon Szepty zmarłych

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Philips odziedziczył nieruchomość, ale w ogólesię nianie zajmował.Popadała więc w ruinę zamieszkaną je�dynie przez termity i wa\ki.Do momentu, kiedy Kyle znalazł dla niej zastosowanie.Ale najwięcej konsternacji wywołał trzeci dowód to\samości.Nale\ał dodwudziestodziewięcioletniego pomocnika prosektoryjnego z Memphis.Wyblakłe prawojazdy le\ało na szafce pod zdjęciami ofiar.Szczątki zna�leziono w zaroślach koło stawu izidentyfikowano dzięki dokumentacji stomatologicznej.Nazywał się Kyle Webster.- Zginął półtora roku temu - powiedziała Jacobsen, kiedy zadzwoni�łem do niej poobejrzeniu wiadomości.- Ciekawe, jak oszust mógł dostać pracę w prosektorium, ale jegodokumenty i referencje były autentyczne.A podobieństwo do prawdziwego Websterazmyliłoby ka\dego, kto po�równywał wygląd tego mę\czyzny ze starą fotografią z prawajazdy.To pasowało do wszystkiego, co zrobił.Człowiek, którego znaliśmy jako Kyle'a Webstera,rozkoszował się takimi sztuczkami.Nie powinno nikogo dziwić, \c wszedł w \ycic jednej zeswoich ofiar równie łatwo jak zdejmował skórę z ich rąk.- Ale kim był, skoro nie Kyle'em Websterem? - zapytałem.- Wayne Peters.Trzydzieści jeden lat.Pochodził z Knoxville, ale pra�cował jakopomocnik prosektoryjny w Nashville i Sevierville, co tłuma�czy, dlaczego bez problemuprzystąpił do pracy.Zniknął dwa lata temu i nikt go nie widział a\ do tej pory.Ale jegoprzeszłość jest niezwykle in�teresująca.Ojciec nieznany, matka zmarła, kiedy był jeszczeniemowlę�ciem.Wychowywała go ciotka i wuj.Pod ka\dym względem wyjątkowointeligentny, świetnie uczył się w liceum i nawet zamierzał iść na medy�cynę.A potem cośsię zmieniło.Z akt szkolnych wynika, \e mniej więcej w wieku siedemnastu lat nagle jakbystracił zainteresowanie nauką.Nie uzyskał kwalifikujących ocen i w rezultacie pracował wrodzinnej firmie, dopóki nie zbankrutowała po śmierci wuja.- Rodzinnej firmie?- Jego wuj miał małą rzeznię.Specjalizowali się w wieprzowinie.Zamknąłem oczy.Stąd te świnie.- Ciotka była jego ostatnią krewną i zmarła wiele lat temu - wyjaś�niała dalej Jacobsen.- Na ile zdołaliśmy ustalić, z przyczyn naturalnych.Ale pewnie się pan domyśla, gdzie zostalipochowani ona i wuj.Tylko jedno miejsce wchodziło w grę.Steeple Hill.Jacobsen przekazała mi jeszcze jedną informację.Kiedy zbadano do�kumentację medycznąWayne'a Petersa, okazało się, \e w młodości prze�szedł kilka operacji usunięcia polipów wnosie.Udały się, ale kolejne kau-teryzacje spowodowały przypadłość znaną jako anosmia.Sama w sobie mało istotna, stanowiła odpowiedz na pytanie, które Gardner postawił w spa wCedrowych Wzgórzach.Wayne Peters nie miał zmysłu węchu.Prace w ośrodku trwały nadal, przekopywano teren, w poszukiwaniu szczątków innych ofiar.Ale moja rola w tej sprawie dobiegła końca ju\ pierwszego dnia.Teraz włączyli się w nią nietylko wszyscy specjaliści z Centrum Antropologii Sądowej, ale tak\e zaanga\owanoProsektoryjny Zespół Operacyjny Reagowania w sprawie Katastrof.Przyjechali zpro�fesjonalnie wyposa\onym mobilnym zespołem prosektoryjnym i niecałą dobę po tym,jak z Paulem przeszliśmy przez płot, na terenie Cedrowych Wzgórz wrzała intensywna praca.Podziękowano mi uprzejmie za pomoc i poinformowano, \e skontak�tują się ze mną.je\elipoza zło\onymi zeznaniami moja obecność będzie do czegoś potrzebna.Kiedy wieziono mnieprzez zwarte szeregi samo�chodów stacji telewizyjnych i prasy stojące przed bramą ośrodka,czułem zarówno ulgę, jak i \al.Byłem w kiepskim nastroju, opuszczając takie dochodzenie,ale wtedy przypomniałem sobie, \e właściwie to nie moje śledztwo.I nigdy nim nie było.Myślałem, czy nie przedłu\yć swojego pobytu w Tennessee do na�bo\eństwa poświęconegopamięci Toma, ale ostatecznie zrezygnowałem.Bez względu na to, co przyczyniło się dośmierci Toma, nastąpiła ona z naturalnych przyczyn, więc odstąpiono od urzędowegodochodzenia.Byłem zadowolony ze względu na Mary, chocia\ odnosiłem wra\enie, \e pewne sprawyzostały niezakończone.Ale czy nie jest tak w przypadku ka\dej sprawy?Pogrzebu nie było.Tom przekazał swoje ciało na badania medyczne, ale nie w ośrodku, zewzględu na pracujących tam kolegów.Mary w cza�sie nabo\eństwa nie płakała.Godnie stałaobok pulchnego mę\czyzny w średnim wieku, ubranego w nienagannie skrojony garnitur.Nieod razu skojarzyłem, \e to ich syn.Miał lekko poirytowaną minę człowieka, któ�remuprzerwano wa\ne sprawy.A kiedy pózniej zostaliśmy sobie przed�stawieni, uścisnął mi dłońniechętnie i słabo.- Pracuje pan w ubezpieczeniach, prawda? - zapytałem.- Właściwie jestem ubezpieczycielem.Nie wiedziałem, na czym polega ró\nica, ale uznałem, \e nie warto pytać.Spróbowałemzacząć jeszcze raz [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki