Walter G.Krywicki Byłem agentem Stalina.1998

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Siedzieliśmy w drugimrzędzie.Podczas pierwszej przerwy poczułem czyjąś rękę na ramieniu i gdy odwróciłem się,zobaczyłem Spiegelglassa z kilkoma towarzyszami.- Możesz jechad jutro z tymi aktorami jednym z naszych statków - powiedział mi.Zirytowany odpowiedziałem mu, żeby mi dał spokój.Wyjadę, jak będę gotów, powiedziałem.Zauważyłem, że Spiegelglass i jego kompani wkrótce potem wyszli z teatru.Zatelegrafowałem doMoskwy, że powrócę z rodziną, jak tylko dziecko wyzdrowieje.27 sierpnia przenieśliśmy się do Breteuil, o dwie godziny od Paryża, i mieszkaliśmy tam spokojnieprzez tydzieo, podczas gdy dziecko powracało do zdrowia.Rano 5 września przeczytałem w paryskim Matin wiadomośd z Lozanny w Szwajcarii o tajemniczym zamordowaniu Czechosłowaka HansaEberhardta.A więc ukatrupili Ignaca Reissa!Zamordowanie Reissa stało się głośne w Europie, w prasie amerykaoskiej i ogólnoświatowej.Policjaszwajcarska przy pomocy posła Sneevlieta i wdowy po Reissie przeprowadziła dokładne śledztwo,które trwało przez szereg miesięcy.Opis sprawy został opublikowany przez Pierre Tesn� w Paryżuw książce pt L'assasinat d'lgnace Reiss.W śledztwie policyjnym ustalono następujące fakty:W nocy 4 września, przy szosie z Lozanny do Chamblandes znaleziono ciało człowieka, lat mniejwięcej czterdziestu, podziurawione kulami z karabinu maszynowego.Pięd kul trafiło w głowę, siedemw resztę ciała.Garśd siwych włosów znaleziono w zaciśniętej pięści zmarłego; w kieszeni był paszportna nazwisko Hansa Eberhardta i bilet kolejowy do Francji.Samochód amerykaoskiej marki, porzucony 6 września w Genewie, doprowadził do zidentyfikowaniadwóch tajemniczych osób, mężczyzny i kobiety, którzy zatrzymali się 4 września w hotelu de la Paix wLozannie i uciekli zostawiając w hotelu bagaż i nie zapłacony rachunek.Kobietą tą była GertrudaSchildbach, Niemka zamieszkała w Rzymie.Była ona agentką OGPU we Włoszech.Mężczyzną byłRoland Abbait, alias Fran�ois Rossi, alias Py, obywatel Monaco, jeden z paryskich agentów OGPU.Pomiędzy rzeczami pozostawionymi w hotelu przez Gertrudę Schildbach było pudełko czekoladekzawierających strychninę, obecnie w rękach policji szwajcarskiej jako jeden z dowodów rzeczowych.Gertruda Schildbach była bliską przyjaciółką rodziny Reissów i często bawiła się z ich dzieckiem.Zabrakło jej odwagi, aby w myśl polecenia Spiegelglassa poczęstowad czekoladkami Reissów,u których bywała jako przyjaciółka.Gertruda Schildbach od początku czystki była niezdecydowana politycznie i mogła z powodzeniemgrad rolę osoby gotowej, razem z Reissem, zerwad z Moskwą.Reiss wiedział ojej wahaniach i ufał jej.Poszedł z nią na obiad do restauracji koło Chamblandes, aby omówid całą sytuację.Tak mu sięwydawało.Po obiedzie wyszli na spacer i skręcili w boczną, ciemną drogę.Jakiś samochód nadjechałi nagle się zatrzymał.Wyskoczyło z niego kilku ludzi i rzuciło się na Reissa, który się bronił.Alenapastnicy przy pomocy Schildbach, której garśd włosów została w dłoni Reissa, wciągnęli go dosamochodu, gdzie Abbiat-Fossi i Etienne Martignat, obaj paryscy agenci OGPU, oddali doo serięstrzałów z ręcznego karabinu maszynowego.Ciało wyrzucono niedaleko przy drodze.Renata Steiner, urodzona w 1908 w St.Gall w Szwajcarii, została zidentyfikowana jako osoba, którawynajęła amerykaoski samochód użyty przez morderców Reissa.Panna Steiner była w służbie OGPUod 1935 roku i miała polecenie śledzenia Siedowa, syna Trockiego.Była jedną z trojga wspólnikówmorderstwa Reissa, zatrzymanych przez policję.Przyznała się do udziału w zbrodni i pomogławładzom do jej wyjaśnienia.W następstwie morderstwa władze szwajcarskie zażądały przesłuchania Lidii Grozowskiej i mimousilnych protestów ze strony ambasady sowieckiej władze francuskie przesłuchały ją 15 grudnia.Trzeba pamiętad, że to właśnie Grozowska otrzymała listy od Reissa 17 lipca i oddała jeSpiegelglassowi.W dwa dni po przesłuchaniu została aresztowana, a rząd szwajcarski zażądał jejekstradycji.Ale raz jeszcze dyplomatyczna ręka Stalina przyszła w pomoc jego drugiej ręce, zajętejskrytobójczymi morderstwami.Sądy francuskie zwolniły Grozowską za kaucją 50 tysięcy franków, po podpisaniu przez niązobowiązania, że nie opuści Francji.Nie warto dodawad, że znikła bez śladu, a francuska policjawidziała ją po raz ostatni, jak uciekała w potężnej limuzynie ambasady sowieckiej.Kiedy 5 września przeczytałem o śmierci Reissa, zdałem sobie sprawę, że moja własna sytuacja byłarozpaczliwa.Stalin i Jeżow nie mogli mi darowad, że odmówiłem udziału w tej zbrodni.Dla nichoznaczało to, że podzielałem wątpliwości Reissa.Miałem do wyboru między kulą na Aubiance z rąkoficjalnych katów Stalina a serią kul poza Rosją z ręcznego karabinu maszynowego z rąk jegonieoficjalnych morderców.Ten straszliwy dylemat powoli przenikał do świadomości mojej żony.Zdecydowaliśmy się powróciddo Paryża i ciągle udawałem, że przygotowuję się do wyjazdu do Moskwy.Moja sekretarkaMadeleine zamówiła dla nas pokój w hotelu Henri Quatre w St.Germain.W połowie września zjawił się tam mój młody belgijski pomocnik.Był w wielkiej rozterce, gdyżotrzymał polecenie wyjazdu do Holandii, gdzie pani Reiss mieszkała u Snevlietów, aby wykraśdpapiery i notatki pozostawione przez jej męża [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki