§ Gonzalez Javier Pišta korona

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jego bystre oczy mrugały zza okrągłychokularów z masy perłowej, kiedy Jaszczurka pomagał mu siępodnieść. Chwała Bogu, chwała Bogu. nie przestawał po-wtarzać ksiądz.171 Cholera, pater, ani jednej dziury! Ma ksiądz niezłekontakty tam na górze!Patrzyli na niego oniemiali. A nie! Tu ma ksiądz jedną powiedział Jaszczurka,wkładając palec w dziurę po naboju w sutannie na wysokościkrocza. Cal wy\ej i odstrzeliliby ojcu małego. Jaszczurka, na litość boską. zwrócił mu uwagęArmario. No przecie\ mówię z całym szacunkiem bronił sięJaszczurka. No dobrze, ojcze uciął Armario bardzo sięcieszymy, \e uratował ksiądz skórę w takim dniu jak dzisiej-szy, ale my tu mamy coś do załatwienia i. Nie zostawimy go tutaj przerwał mu W�ndermann.Diego złapał go mocno pod ramię i odciągnął na bok. Nie pieprz, W�ndermann.Co mamy niby zrobić z księ-dzem? Zabierzemy go na obiad do knajpy na Gran Via?Czego ty chcesz? śeby nas wszystkich rozstrzelali? Jeśli go tutaj zostawimy, złapią go znowu i zabiją.Jakchciałeś nas wywiezć z Madrytu? Ale co to niby ma teraz do rzeczy? Jak chciałeś nas wywiezć? W�ndermann patrzył naniego twardo.Armario spojrzał na niego uwa\nie, westchnął cię\ko ipokręcił głową. Jest taki dyplomata, przyjaciel Hotza, który. Zwietnie.Wyciągnie stąd nas wszystkich.Ksiądznale\y do pakietu. Oszalałeś? Armario był zdesperowany. Tego niebyło w planach.172 Nie martw się odparł Jose Manuel z uśmiechem.Zawsze jest plan B, jak mówi Hotz.Odwrócił się do księdza. Ojcze, proszę ze mną.Ksiądz ruszył w jego stronę.Wyglądało na to, \e doszedłju\ do siebie. Wy dwaj wezcie paczkę, zaczekam na was w samo-chodzie.Diego, klucze.Armario rzucił mu klucze ze złością.Złapał je w locie.Przeszli przez lasek do samochodu. Z jakiego ojciec jest zakonu? Jose Manuela przej-mowało dziwne uczucie spokoju, kiedy szedł u boku tegomę\czyzny. Oni byli jezuitami, niech Bóg ich otoczy swoją chwałą;ja byłem u nich w odwiedzinach. Splótł dłonie.Dotarli do samochodu.Jose Manuel otworzył baga\nik. Myślę, \e będzie lepiej, jeśli wejdzie ojciec do środka.Proszę się nie martwić, zawieziemy ojca w bezpiecznemiejsce. Wiem.Wiem, \e Bóg oddał mnie w dobre ręce i jeśliuratował mi dziś \ycie, potrzebuje mnie do czegoś wielkiego.Mam tylko nadzieję, \e Go nie zawiodę. Uśmiechnął sięumie i wszedł do du\ego baga\nika citroena.Kiedy gozamykał, W�ndermann zapytał: Nie powiedział mi ksiądz, jak się nazywa. Jestem ojciec Albas odparł kapłan, uśmiechając sięponownie, zanim jego twarz zniknęła w półmroku baga\nika.Zmyli mokrą szmatą napis UHP z drzwiczek samochodu.W to miejsce Diego umocował sznurkiem na lusterku odstrony pasa\era flagę Czerwonego Krzy\a.173Przejechali bez \adnych problemów przez punkty kontrolne,które napotkali po drodze do ambasady Norwegii.Wszystkodzięki fladze powiewającej przy prawym okienku i dokumen-tom, które zaświadczały, \e byli członkami MiędzynarodowegoKomitetu Czerwonego Krzy\a.Diego wyciągnął je ze schowkaw samochodzie i rozdał im, zanim wyjechali z Paracuellos. To te, które przygotowałem w Burgos? zapytałJaszczurka z kiepsko skrywaną dumą. Tak, tak, ty je zrobiłeś potwierdził Diego, roz-glądając się w poszukiwaniu bramy ambasady.Młody architekt zaczynał coraz bardziej doceniać profe-sjonalizm, z jakim działał Hotz.Wszystko dopinał na ostatniguzik.Jego plany B sprawiały, \e słowo niespodziankazmieniało się z przeszkody w cel.f& f& f& Nie podobało mi się moje berlińskie \ycie przyznałsię kiedyś W�ndermannowi, po kolacji w najlepszej re-stauracji w Burgos, kiedy delektowali się francuskim ko-niakiem. Nie chcę być przeciętniakiem, prowadzićnormalnego, szarego \ycia.Zawsze mam głowę pełną po-mysłów mówił, otwierając szeroko oczy i gestykulując zo\ywieniem. Tam, gdzie ludzie widzą cię\kie czasy, jawidzę mo\liwości.Dlatego wstąpiłem do partii [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki