[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Otóż wten właśnie sposób nieznajomość jest przyczyną grzechu, np.gdy ktoś wie, że istota,którą zabija jest człowiekiem, ale nie wie, że to jego ojciec; albo, gdy ktoś wie, żedana czynność jest przyjemna, ale nie wie, że jest grzeszna.A r t y k u ł 2CZY NIEZNAJOMOZ JEST GRZECHEM ?Postawienie problemu.Wydaje się, że nieznajomość nie jest grzechem, gdyż:1.Grzech to wypowiedz, uczynek lub pożądanie wbrew prawu Bożemu, jak to153)widzieliśmy poprzednio.Lecz nieznajomość nie jest żadnym uczynkiem, aniwewnętrznym, ani zewnętrznym, a więc nie jest grzechem.2.Grzech wprost przeciwstawia się bardziej łasce, niż wiedzy.Brak łaski zaśnie jest grzechem, lecz raczej karą za grzech.A więc także nieznajomość, jako brakwiedzy, nie jest grzechem.3.Nieznajomość byłaby grzechem jedynie wtedy, gdyby była dobrowolna.Leczwówczas grzech polegałby raczej na czynności woli niż na braku wiedzy.A więcnieznajomość nie jest grzechem, lecz następstwem grzechu.4.Pokuta usuwa grzech, który wtedy znika bez śladu, z wyjątkiem oczywiściegrzechu pierworodnego.Nieznajomość zaś nie znika dzięki pokucie, lecz pozostaje wrzeczywistości nawet po zniknięciu grzechu.A więc nieznajomość nie jest grzechem,chyba pierworodnym.61 5.Jeśliby nieznajomość była grzechem, to człowiek grzeszyłby bezustannie takdługo, dopóki ta nieznajomość trwałaby w nim.Taki zaś pogląd jest niedorzeczny,gdyż prowadzi do wniosku, że nieznajomość jest największym grzechem.Ale z drugiej strony tylko grzech zasługuje na karę.Lecz nieznajomośćzasługuje na nią, gdyż Apostoł powiada (1 Kor 14, 38): Lecz jeśli kto tego nie uznajei on uznany nie będzie .A więc nieznajomość jest grzechem.Odpowiedz.Nieznajomość tym się różni od niewiedzy, że ta ostatnia jest tylkoprostym zaprzeczeniem wiedzy; gdy więc ktoś nie wie czegoś, przypisujemy mu154)niewiedzę.Dionizy przypisuje ją także aniołom.Nieznajomość zaś (w znaczeniuignorancji) to brak wiedzy należnej; a więc zachodzi wtedy gdy ktoś nie wie tego, comógł wiedzieć.Otóż bywa, że to, co ktoś mógł wiedzieć, powinien był wiedzieć, amianowicie wtedy, gdyby bez tej wiedzy nie mógł należycie wykonać swejpowinności.Dlatego wszyscy są obowiązani znać ogólne prawdy wiary i normyprawa.Poszczególne zaś jednostki powinny nadto wiedzieć także to, co należy do ichstanu oraz do ich obowiązków.Są jednak także inne rzeczy, które ktoś mógłby znać,ale nie jest obowiązany ich znać, np.twierdzenia geometrii, z wyjątkiem oczywiściepewnych wypadków czy osób.Otóż kto z niedbalstwa nie ma tego, co powinien mieć, lub nie czyni tego, copowinien czynić, popełnia grzech opuszczenia.Dlatego nieznajomość w stosunku dotych rzeczy n które ktoś powinien znać, ale nie zna wskutek niedbalstwa, jestgrzechem.Nie jest zaś niedbalstwem brak wiedzy o tym, czego ktoś nie mógłwiedzieć.Tego rodzaju nieznajomość zwie się niepokonalną, gdyż nie da się jejpokonać przez pilną naukę.Nieznajomość taka jest niedobrowolna, skoro niepotrafimy pozbyć się jej, i dlatego nie jest grzechem.Tak więc żadna niepokonalnanieznajomość nie jest grzechem.Natomiast nieznajomość pokonalna tych rzeczy,które ktoś był obowiązany znać, jest grzechem.Nie jest zaś grzechem, gdy chodzi orzeczy, których ów człowiek nie miał obowiązku znać.155)Rozwiązanie trudności.1.Jak widzieliśmy poprzednio , wyrażenie: wypowiedz, uczynek lub pożądanie należy rozumieć także o przeciwstawnychzaprzeczeniach, gdyż także opuszczenie czynności może być grzechem.Tak więcniedbalstwo, z powodu którego nieznajomość jest grzechem, zawiera się również wpowyższym określeniu grzechu, które obejmuje także ton że ktoś nie powiedział, niezrobił lub nie pożądał tego, co powinien był powiedzieć, zrobić lub pożądać n byzdobyć należną wiedzę.2.Chociaż brak łaski sam przez się nie jest grzechem, niemniej podobnie jak ibrak wiedzy, czyli nieświadomość staje się grzechem wskutek niedbalstwa wprzygotowaniu się do łaski
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
