[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Student A niechętnie rezygnuje z bilet do kina ΔY=-1 , a jeśli już to uczyni, to będzie potrzebował wysokiej rekompensaty w postaci dużej ilości piwa (ΔX ).Piwosz z kolei, za tę samą ilość biletów do kina ΔY=-1 zadowoli się mniejszej niż kinoman ilością ulubionego piwa ΔX.Patrząc na to inaczej piwosza skłonny będzie zrezygnować z niewielkiej ilości piwa w zamian za dodatkowy bilet, natomiast kinoman poświęci za zdobycie dodatkowego biletu dużo większych ilości piwa.Wynika z tego, że leżąca na lewym rysunku krzywa obojętności kinomana musi być dużo bardziej płaska w porównaniu z leżącą na prawym rysunku krzywą obojętności piwosza.Krzywa obojętności nie pozostaje niezmienna raz na zawsze.Jeśli pod wpływem jakiś czynników gusty konsumenta ulegną zmianie, np.gdy student kinoman pod wpływem.telewizyjnej reklamy na temat mocno bezalkoholowego piwa Warka Strong zasmakuje w nim i stanie się alkoholikiem , jego krzywa obojętności zmieni kształt i upodobni się do krzywej obojętności piwoszaMapa obojętności (preferencji, gustów)Jednym z podstawowych naszych założeń jest fakt, że konsument zawsze woli mieć więcej aniżeli mniej.Będzie on zawsze bardziej preferował koszyki o większej ilości choćby jednego z dwóch dóbr.W rzeczywistości więc można zbudować całą mapę krzywych obojętności pojedynczego konsumenta, na której coraz bardziej oddalone od początku układu współrzędnych krzywe, będą reprezentowały coraz wyższe poziomy użyteczności całkowitejWykres A Wykres BY YYc cYa a Yb b Uc3Ya aUc2X Uc1 XXa Xa Xb XcNa wykresie ( A) zaznaczono krzywą obojętności przechodzącą przez punkt a, reprezentującą poziom użyteczności całkowitej UC1.Na krzywej tej znajdują się więc kombinacje, które konsument uzna za obojętne w stosunku do koszyka a ( Ya, Xa ).Na wykresie B punkt b wyznaczony jest przez koszyk b ( Yb, Xb ).Ponieważ Xb > Xa oraz Yb > Yazatem UCb > UcaWynika z tego że koszyk b dostarcza konsumentowi więcej zadowolenia niż koszyk aNa wykresie B wytyczono dwie dodatkowo krzywe obojętności przechodzące przez punkty b i c.Ponieważ punkt b ma wyższą użyteczność od punktu a wszystkie koszyki leżące na tej krzywej mają wyższą użyteczność niż punkty leżące na krzywej obojętności UC1.Wynika z tego, że krzywa UC2 będzie preferowany przez konsumenta w stosunku krzywej UC1 a krzywa UC3 będzie preferowana w stosunku do krzywej UC2Zwróćmy uwagę na fakt ,że preferencje te są przechodnie (tranzytywne) Jeżeli bowiem konsument preferuje koszyki leżące krzywą UC2 w porównaniu z koszykami leżącymi na krzywej UC1 oraz koszyki leżące na krzywą UC3 w porównaniu z koszykami leżącymi na krzywej UC2 ,to znaczy to ,że również preferuje koszyki leżące na krzywej UC3 w porównaniu z koszykami leżącymi na krzywej UC1Wynika z tego inny bardzo istotny fakt ,a mianowicie że krzywe obojętności nie mogą przecinać się.Dla przykładu krzywa UC2 przechodząca przez punkt b nie może mieć wspólnych punktów wspólnych z krzywą UC1 przechodzącą przez punkt a.Rozważy ten przypadek na wykresie.Krzywa obojętności położona bliżej początku układu współrzędnych musi mieć na całej długości niższą użyteczność UC1, aniżeli wyżej położona krzywa UC2.W sytuacji, gdyby obie krzywe obojętności przecięły się np.w punkcie Z leżące na obu krzywych koszyki miałyby dla konsumenta tę samą użyteczność a jest to sprzeczne jest sprzeczne z założeniem o tranzytywności preferencji
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
