[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Inaczej wasze dzieci byłyby nieczyste, ale jeśli tak jest jak jest, są święte.Ale gdyniewierzący partner chce odejść, niech tak czyni; w takim przypadku brat czy siostra nie są związani.Gdyż Bóg nas powołał do pokoju .Zwięty Paweł odpowiadał na pytania stawiane przez nawróconych.Poganie się nawrócili.Ichpytanie mogło brzmieć: Czy świeżo ochrzczeni chrześcijanie mogą pozostawać w związku zeswymi wciąż pogańskimi partnerami? Czy oni muszą pozostawać w takim związku? Paweł,jak wytrawny dyplomata odpowiada: Jeśli małżeństwo jest dobre, niech tak zostanie.Jest torzeczywiste małżeństwo; on mówi o niewierzących partnerach jak o mężu i żonie .To jestdobre małżeństwo, gdyż wierzący uświęca niewierzącą.Dzieci też są święte, co oznacza, iżteraz to małżeństwo jest uświęcone przez Boga.Jednakże, jeśli niewierzący stwierdzi, żeżycie z nawróconym ku Chrystusowi partnerem jest nie do przyjęcia i odchodzi, to niech takbędzie.Wierzącemu nie wolno odejść pierwszemu.Paweł mówi dalej, że po rozdzieleniu bratczy siostra nie są związani.Czy to oznacza, że opuszczony Chrześcijanin ma prawo doponownego związku?Augustyn, pionier katolickiej nauki o małżeństwie, mówił: na pewno nie.Jezusowy zakazrozwodów nie ma wyjątków.Nawet wśród pogan małżeństwo tworzy węzeł, którego żadenczłowiek nie może rozwiązać.Wyprowadza stąd wniosek, że opuszczony chrześcijanin musipozostać wierny małżeństwu; jeśliby ponownie się żenił, popełniłby cudzołóstwo. Alternatywą była sugestia, że w kilka lat od Ukrzyżowania apostoł stworzył szczególnągrupę ludzi, których związki małżeńskie były rozwiązywalne.Ale do czego by to prowadziło?Pomimo jego autorytetu sąd Augustyna został odrzucony.Za jego czasów rzymski prawnik,przechrzta z Judaizmu imieniem Izaak, przyjął inną linię.Fakt, że książka Izaaka na ten tematzostała pózniej przypisana Grzegorzowi Wielkiemu zwiększyła jej prestiż.Izaakinterpretował słowa apostoła następująco: Paweł miał na myśli poganina, który odstępuje odmałżeństwa ze świeżo ochrzczoną chrześcijanką z nienawiści do Boga.Neofitki nie możnawinić.Ona po prostu wybrała odpowiedz na Boże wezwanie, a skoro to ma oznaczać koniecmałżeństwa, to niech tak będzie.W języku kanonicznym poganin odmawiał potwierdzeniamałżeństwa po ochrzczeniu małżonki.Ze strony poganina była to obraza boska, żerozwiązywał małżeństwo pozostawiając chrześcijankę wolną, mogącą zawrzeć nowyzwiązek.Nazywano takie rozwiązanie przywilejem paulińskim .Interpretacja Izaaka dawała odpowiedz na wiele pytań, ale też wywołała wiele nowych.Spowodowana tym kazuistyka była bardzo zagmatwana.Co stanowiło nienawiść Boga , októrej nie ma najmniejszej wzmianki u św.Pawła? Opuszczony wierny mógł zawrzećponowny związek.Czy wierny, który opuszczał dla dobra wiary również miał prawoponownego ożenku?Przeważał pogląd, że tylko chrześcijanin, który został opuszczony miał prawo zawrzećponowny związek.Pogląd ten pojawił się w Dekretach Gracjana i stał się prawem kościelnymw 1142 r.Innocenty ID usankcjonował go w swoim dekrecie Quanto te w roku 1199.Teraz teolodzy zaczęli się martwić sprawą.Jak i kiedy pierwsze małżeństwo stawało sięrozwiązane? Czy było rozwiązane w momencie odejścia poganina? Według popularnego sądubyło ono rozwiązane dopiero gdy opuszczony partner zawierał ponowny związek.Zasadniczą sprawą było, że papież, władczy Innocenty III potwierdził ideę, że skonsumowanemałżeństwo może być rozwiązane.Nie było rozwiązywane przez papieża czy hirarchię, leczprzez chrześcijańskiego małżonka.Dokonał się fatalny wyłom w opinii, że małżeństwo jestabsolutnie i bez względu na warunki nierozwiązywalne.Podano dobry powód: boskaprzyczyna podważała wartość naturalnie ważnego i skonsumowanego małżeństwa.Jakkolwiek litościwy, ale równocześnie na pewno ciekawy był ten krok Kościoła, zwłaszczawobec stałego naleganie na dosłowną interpretację słów Jezusa.Jezus mówił bezwarunkowoo niezaprzeczalnej jedności małżeństwa.Skoro on nadawał prawa , czyż nie byłoby logicznestwierdzić: Opuszczony neofita musi pozostać bezżenny dla zademonstrowanianierozwiązalności węzła małżeńskiego co Bóg nakazał od początku dziejów?Gdy powstał ten wyłom nieskończonym strumieniem zaczęły napływać nowe pytania,niekoniecznie od razu, ale nieuniknienie.Na przykład, jeśli nienawiść do Boga u niewiernegopozwalała chrześcijaninowi odstąpić od małżeństwa, to dlaczegóżby chrześcijanin nie mógłodstąpić od małżeństwa chrześcijańskiego, jeśli jego partner stawał się niewiernym i czyniłniemożliwym prawdziwie chrześcijańskie życie? Sam Kościół zaczął wykonywać dziwnezwroty.Mało znany jest fakt, że już przed Innocentym III dwaj dwunastowieczni papieże, mianowicieUrban III i Celestyn III twierdzili, że niektóre skonsumowane małżeństwa chrześcijańskiemożna rozwiązywać.Celestyn przytoczył następujący przykład.Chrześcijańska żona zostajeporzucona przez swego chrześcijańskiego męża, który odstępuje od wiary i żeni się z poganką.Papież twierdzi, że w takich okolicznościach jest ona wolna i ma prawo ponownegowyjścia za mąż za zgodą swego proboszcza.Jeżeli mąż w wyniku dalszego rozwoju tejhistorii chce powrócić do swej pierwszej żony, ona nie jest zobowiązana go przyjąć.Celestynpowołuje się przy tym na Księgę Izaaka, którą wedle jego mniemania napisał papieżGrzegorz, i dowodzi że to mężowska nienawiść do Boga spowodowała rozwiązaniemałżeństwa.Oto dlaczego małżonka jest w takiej sytuacji całkowicie wolna.Stwierdzenie, żedwaj średniowieczni papieże mówili o istnieniu dobrych powodów rozwiązaniaskonsumowanego małżeństwa chrześcijańskiego może stanowić niespodziankę.Faktycznie-jednak to nie oni byli pierwszymi w tym względzie.Przed nimi był Grzegorz II.22 listopada 726 roku napisał on do św.Bonifacego, apostołaNiemiec, list w sprawie rozstrzygnięcia losu mężczyzny, którego żona była tak poważniechora, że nie mogła z nim mieszkać.Grzegorz II zdecydował, że mężczyzna ten nie powiniensię żenić ponownie, jakkolwiek jest wolny i ma prawo to zrobić, pod warunkiemutrzymywania swojej pierwszej żony. Katoliccy komentatorzy, począwszy od Gracjana niebyli zadowoleni z decyzji papieża, który udzielał rozwodu mężczyznie z powodu niezdolnościjego żony do współżycia seksualnego.Jezuicki autor, ojciec G.H.Joyce, pisał: Rozsądne jestprzypuszczenie, że dotyczył on (list papieża) małżeństwa, w którym przed skonsumowaniempanna młoda została zaatakowana przez chorobę, która uniemożliwiła współżyciemałżeńskie. Innymi słowy, nie do pomyślenia jest, by papież sprzeciwiał się wierze Kościołanawet, jeśli wyraznie tak zrobił.Joyce twierdzi, że Grzegorz II musiał rozwiązać małżeństwonieskonsumowane.Niezwykła hipoteza Joyce'a, że żonę zmogła choroba pomiędzy ślubem, askonsumowaniem jest dość trudna do przyjęcia
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
