I Kwiatkowski K. Survival po polsku

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pierwszy sposób polega na takim położeniu busoli namapie, by busolowa północ N (oznaczenie północy) była zgodna z północą mapy (za-wsze góra mapy), bowiem na polskich mapach krawędz mapy jest równoległa dokierunku północ-południe.UWAGA: niektóre mapy rosyjskie nie odpowiadają tymzasadom! Teraz obracamy mapą z leżącą na niej busolą aż wskazówka busoli,która zawsze kieruje się ku północy, pokryje się z oznaczeniem północy N.Teraz mapana pewno ułożona jest odpowiednio.Przy okazji przypomnę, że azymut, jest to kątzawarty między północą a interesującym nas kierunkiem.Drugi sposób jest daleko prostszy: obracamy mapą, aż linie terenowe zaznaczone namapie (drogi, linie kolejowe, linie wysokiego napięcia, rzeki, skarpy, grzbiety górskie)ułożą się równolegle do ich rzeczywistych odpowiedników.Przy okazji chcę przypomnieć, że nie mając busoli, również możecie określić kie-runki świata.Stronę północną wyznaczają zagęszczone słoje widoczne na pniach pościętych drzewach.Południową stronę wskazują bujniej rosnące gałęzie na drzewie ro-snącym w pewnej odległości od pozostałych.Tęż samą stronę wskazuje mniej stroma,rozleglejsza strona mrowiska.Niektóre mchy i porosty lubią cień oraz wilgoć, dlategochowają się przed słońcem po północnej stronie drzew i głazów.Banałem będzie wspominać, że punktualnie o 12,oo słońce jest na południowej czę-ści nieba.Jeśli jest inna godzina, możemy w przybliżeniu określić kierunek wschodnio-zachodni.Należy wbić w ziemię kij i oznaczyć dokładnie punkt, w którym kończy sięcień kija.Po pół godziny ponownie oznaczamy sam koniec cienia.Linia łącząca obapunkty pokazuje mniej więcej interesujące nas kierunki (patrz str.194).Stańcie twarzą ku północy.Podnieście teraz lewą rękę& Lewą! Która to jest lewa?!Lewą rękę z tej strony jest zachód.Teraz prawa ręka&140Survival - sprzęt2.N�%7ł jest chyba najważniejszym sprzętem survivalowca.Jeśli nie mam namiotu wytnę sobie gałęzi na szałas; jeśli nie mam żywności nóż pomoże mi ją znalezć.Posiadanie noża, to clou survivalu.Kłopot polega tylko na tym, że zazwyczaj macie zesobą noże nadzwyczaj nieodpowiednie.Myślę, że naoglądaliście się filmów o Ramboi w waszych umysłach zalęgła się myśl, że świetnie by było, gdybyście mogli choćw paru procentach przypominać tego wspaniałego bohatera.Każdy zapewne słyszało słynnym nożu Ka-bar.Powinniście zdawać sobie sprawę, że noże mają swoje kształtywyprofilowane zgodnie z tym, do czego mają służyć.Zupełnie inny może być nóżmyśliwego, inny nóż rybaka czy wędkarza, inny biwakowicza, inny ogrodnika, innyżołnierza.Nie zapominajcie o maczecie zastępującej nieraz siekierkę!Nóż to przynajmniej 25% wartości samego survivalu jak zapewne sądzicie.Nóżsurvivalowca koniecznie musi zawierać w wydrążonej rączce żyłkę i haczyk, zapałkii piłkę do metalu, jakieś tam jeszcze druciki, koniecznie kompas& Tak się na ogółuważa.Kupujecie taki właśnie nóż i okazuje się, że tak samo trafiliście kulą w płot, bocóż to za nóż z tandetną, plastikową rękojeścią, która przy byle okazji pęka? Ten na-prawdę dobry kosztuje tak dużo, że nawet specjalnie o nim nie myślcie.Niektórzy z was słyszeli co nieco o survivalu i wiedzą, że bajerne noże niewieledają.Nóż, moi drodzy, może być brzydki i nieefektowny.Musi być z dobrej stalii mieć dobrą rączkę, która nie wyślizgnie się zbyt łatwo ze zmęczonej dłoni, gdyprzyjdzie czas próby.Dobrze, jeśli jest zaczep do rzemyka, który się przywiąże np.doprzegubu dłoni.Rękojeść powinna mieć przekrój owalny, gdyż tylko taki kształt po-zwala dobrze manipulować nożem.Najlepszym materiałem na rączkę jest twarde i nie-kruche drewno, skóra albo metal pokryty tworzywem lub gumą.Gdy mówię o metalu,mam na myśli najczęściej nóż jednolity, czyli wykonany z jednego kawałka metalu.Jeston ciężki, ale solidny przy wielu zadaniach obozowych.Nie dawajcie się nabrać naniektóre rękojeści z rogu często kość ma tu bardziej charakter ozdobny niż funkcjo-nalny (choć nie zawsze).Dla noża survivalowca ważne jest to, by nie był zbyt lekki i zbyt krótki wyobraz-cie sobie, że używacie go jako maczety lub do wycinania gałęzi: to jest jedno jegozadanie, czyli rąbanie.Ważne, by nie był zbyt ciężki i zbyt długi.Wyobrazcie sobie, żeużywacie go do naprawiania buta: to inne jego zadanie, czyli manipulowanie.Prócztego musi być dobry do cięcia (zaostrzanie kijka albo palika), a więc nie mieć zbytzaokrąglonego ostrza, ponadto dobrze by było, gdyby nadawał się do kłucia, prze-cinania, podważania, podpiłowywania (piłka na jego grzbiecie).Może kiedyś spełnićrolę kotwiczki na końcu linki, albo też harpuna, gdy jest przymocowany do tyczki [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki