[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Za czasów Józefa II nastąpiło oddzielenie prawa procesowego, od prawa karnego materialnego w ordynacji procesowej z 1788r.Składała się z 304 paragrafów, regulowała w sprawach przestępstw należących do kryminalnych.Utrzymała w pełni proces inkwizycyjny wszczynany wyłącznie z urzędu.Kolejną kodyfikacją była Ustawa karna zachodniogalicyjska z 1796r, która znów połączyła przepisy postępowania karnego z prawem karnym materialnym.Następstwem wydarzeń rewolucji w 1848r było wprowadzenie zmian w zasadach postępowania sądowego karnego, zapowiedziane w konstytucji z 1849r, a zrealizowane w Ustawie o postępowaniu karnym z 1850r.Wprowadzała ona proces mieszany, udział przysięgłych w sprawach politycznych i prasowych.111.KODYFIKACJE PROCEDURY KARNEJ W PRUSACH 1 1I RZESZY Ujednolicenie postępowania karnego w Prusach nastąpiło w 1805r, w pruskiej ordynacji kryminalnej.Złożona z 638 paragrafów regulowała postępowanie karne na zasadach procesu inkwizycyjnego z pozytywną teorią dowodów, udziałem obrońcy, możnością odwołania się od wyroku lub wniesieniem prośby o złagodzenie bądź darowanie kary.Przepisy ordynacji uległy zmianie najpierw w 1846r w związku i głośnym procesem Mirosławskiego, a następnie w wyniku Wiosny Ludów, która doprowadziła do reformy procesu karnego.Pruska ustawa 1849r O wprowadzeniu postępowania ustnego i publicznego z udziałem przysięgłych w sprawach karnych, uzupełniona w 1852r wprowadzała zreformowany proces karny.Po zjednoczeniu Niemiec podjęto pracę nad ujednoliceniem procesu karnego krajów wchodzących w skład II Rzeszy.Opublikowana w 1877r, ogólnoniemiecka ordynacja procedury karnej opierała się na zasadach tzw.procesu zreformowanego z rozszerzeniem zasady skargowości.112.SZWAJCARSKI KODEKS CYWILNY Szwajcarskie prawo cywilne stało się w XX w; jednym z najwyżej rozwiniętych praw kapitalistycznych Europy.Prace kodyfikacyjne i unifikacyjne prawa cywilnego zapoczątkowane zostały w 2 poł.XIX w.Rezultatem tej działalności było wydanie w 1881r kodeksu zobowiązań.Główne prace podjęto jednak u schyłku XIX w., kiedy prace powierzono profesorowi prawa Eugenowi Huberowi.Miał on za zadanie opracowanie kodeksu cywilnego bez prawa zobowiązań.Kodeks ten przyjęty został przez parlament w 1907r.W 1911r, uchwalono znowelizowany kodeks zobowiązań.Całość zaczęła obowiązywać od 1912 r Szwajcarski kodeks cywilny dzielił się na wstęp, obejmujący zagadnienia ogólne i 4 księgi; 1 prawo osobowe, 2 prawo rodzinne, 3 prawo spadkowe, 4 prawo rzeczowe.Do tego dołączono prawo zobowiązań jako 5 księgę.Wyrósł na gruncie pandektystyki i szkoły wolnego prawa, postulującą wypełnienie luk w kodeksie przez prawotwórczą działalność sędziego.113.PRAWO OSOBOWE W XIX W Kapitalistyczne prawa cywilne wyszły z założeń powszechności i równości prawa w zakresie stosunków prywatnoprawnych.Prawo cywilne miało służyć każdemu człowiekowi i miało być równe dla wszystkich.Lecz zasada równości realizowana była w sensie formalnym i istniały od niej liczne odchylenia, przede wszystkim:• upośledzenie kobiet- dotyczyło szczególnie mężatek(mąż był głową rodziny, ustawowym przedstawicielem żony), zaznaczone we francuskim Code Civil i ABGB; • upośledzenie dzieci nieślubnych- ograniczenie ich praw spadkowych.Francuski Code Civil odróżnia dwie kategorie dzieci nieślubnych: zwykłe (z rodziców w stanie wolnym) oraz ze związków cudzołożnych i kazirodczych.Ta druga kategoria była pozbawiona wszelkich praw; • upośledzenie ze względów religijnych - stosowany przez ABGB, np.dziecko można wydziedziczyć, jeżeli porzuci wiarę chrześcijańską, nie można zawrzeć ważnego małżeństwa między chrześcijanami a niechrześcijanami, konieczna jest zgoda władz na małżeństwa zawierane przez Żydów.114
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
