[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Malfacila elekto, skuis la kapon unu el la muelklien-toj; kiu ricevos Lucion, tiu ne bezonos diri: Dio, nepunu min! tiu estos sufiçe punita. Mi plej bedaûras tiun knabinon, Kristlan, diris avi-njo; tiu plor¸emos! Ne temas pri la knabino, okulumis sinjoro patro, iom ÿi ploros, iom ÿi ¸emos, poste ÿi forgesos; sed Jakubfartos pli malbone! Tio estas certa, kiu ne ÿatas esti soldato, tiu malfacilealkutimi¸as, sed fine tamen li alkutimi¸us, kiel çiu alia.272 AVINJOeLIBROMi scias bone, patro, kiel okazas; mia mortinta Jiæí, do-nu al li Dio la çielon, devis al pli malbonaj aferoj kuti-mi¸i, kaj mi kun li, sed çe ni estis alie, kaj koncerneKristlan ankaû alie statas la afero.Jiæí ricevis permesonedzi¸i, ni geedzi¸is kaj vivis kontente.Sed çi tie tiel nepovas esti; kaj ne estas mirinde, ke Míla ne iras volon-te, kiam tiuj du pensas, ke unu la alian devos atendi dekkvar jarojn! Nu, eble tamen li sukcesos liberi¸i, aldonisavinjo, kaj ÿia tuta viza¸o subite heli¸is, çar ÿi rimarkisde malproksime la alvenon de la infanoj.Ili siavice vid-ante avinjon, ekkuris. Nu, Manâa, çu vi ne estas malsata? demandis sin-joro patro, kiam la filino estis salutinta lin. Certe mi estas, paçjo, kaj ni çiuj estas malsataj, çar nine tagman¸is, ÿi respondis. Kaj tiu trançaîo da pano, sekigita frukto, buÛtoj, çutio estis roso? palpebrumis sinjoro patro, turnante laflartabakujon. Ho, tio, paçjo, ne estas tagman¸o, ridetis la knabi-no. Kaj se oni tian pecon da vojo trotas kaj tiom lernas,çu ne, infanoj, tiam oni malsati¸as? ridis avinjo, kaj me-tante la spindelon sub la brakon, ÿi aldonis: Ni do iros,por ke mi konservu vin al mi, kaj por ke vi ne mortu promalsato. Ili deziris al si bonan nokton.Manâinka an-koraû rakontis al Barunka, ke ÿi matene refoje atendos273 AVINJOeLIBROsur la ponto, poste ÿi rapide sekvis sinjorinon patrinonal la muelejo.Barunka prenis avinjon je la mano. Ra-kontu do al mi: kiel vi fartis, kion vi lernis en la lernejo,kaj kiel vi kondutis? avinjo demandis vojire. Miru, avinjo, mi estas bankaufser , elpuÿis rapideJan, demandis antaû avinjo saltetante. Mi petas vin, knabo, kio estas tio? demandis avin-jo. Sciu, avinjo, kiu sidas çe rando de benko, tiu atentasla ceterajn, kiuj sidas apud li, kaj tiun, kiu nedece kon-dutas, li notas, klarigis Barunka. xajnas al mi, ke oni çe ni nomas lin inspektanto, sedçe ni devis inspekti çiam la plej bonmora kaj la plej di-ligenta knabo el la tuta benko, kaj la instruisto ne farislin tuj inspektanto. Cetere, Toník Kopæiva jam riproçis min pro tio, kiamni iris el la lernejo, ke, se ni ne estus el la familio de Pro-ôek, la instruisto nin ne tiom favorus, plendis Barunka. Tion ne kredu, diris avinjo, la instruisto ne faros ri-late vin esceptojn; kiam vi tion meritos, li punos vin, kielli punon alju¸is al Toník; li tion faras, por ke vi ÿatu tiunhonoron, volonte iru en la lernejon kaj penu çiam estibonmoraj.Kaj kion vi lernis? Diktaîon, respondis Barunka kaj la knaboj. Kio estas? 274 AVINJOeLIBRO La instruisto diktas al ni el libro, ni skribas, kaj pos-te ni devas tion traduki el la germana lingvo en la çeÛan,el la çeÛa en la germanan. Kaj çu la infanoj komprenas la germanan lingvon? demandis avinjo, havante pri çio sian specialan opinionkaj amante çion detale demandesplori, kiel ÿia princinamoÿto. Kion vi kredas, avinjo! neniu konas la germanan, nurni iom, çar ni lernis jam hejme, kaj paçjo parolas al nigermane; sed neniu doma¸o, eç se ili ne komprenastion, sufiças, se ili alportas la lecionojn bone faritajn, klarigis Barunka. Nu, sed kiel ili faras la lecionojn, ne sciante ilin ger-mane eç rigardi? Ili ja estas sufiçe punataj, ke ili ne faras ilin bone; lainstruisto aû notas al ili strekojn en la nigran libron, aûili devas stari sur loko de malhonoro, kaj iufoje ili rice-vas eç batojn sur la manojn.Hodiaû estis apud la nigratabulo staronta ankaû Anina de la vila¸estro, kiu sidasapud mi, ÿi neniam scias la germanan diktaîon
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
