[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nuntem-pe oni klarigas tiaspecajn aerajn fenomenojn per norda lumo, kiun oni vidis; kredeble ili naski¸as per la elektra forto.”Tiuj, kiuj sidis plej proksime de li kaj aûdis lian parolon, ekrigardis lin kun mirego, kaj unu el ili levi¸is, demetis respekte la çapelon kaj diris kun plej serioza mieno: ”Vi certe estas tre alte instruita homo, mia sinjoro!””Ho ne!” respondis la jura konsilisto, ”mi povas nur par-topreni en parolado pri tiaj aferoj, kiuj estas kompreneblaj por çiuj.””Modesteco estas bela virto!” diris la homo; ”cetere kon-cerne vian parolon mi devas konfesi, ke pri tiu punkto mihavas alian opinion; sed mi ne volas ÿovi min kun mia opi-nio.””Çu estas permesate demandi, kun kiu mi havas la plezu-ron paroli?” demandis la jura konsilisto.”Mi estas bakalaûro de la Sankta Skribo,” respondis la ho-mo.Çi tiu respondo estis tute sufiça por la jura konsilisto, la titolo kaj la kostumo estis tute konformaj unu al la alia.”Su-pozeble tio estas,” li pensis, ”maljuna vila¸a lernejestro, tute speciala klaso da homoj, kiujn oni en kelkaj lokoj povas ankoraû trovi en Jutlando”.”Kvankam çi tie ne estas la ¸usta loko por pritraktado de120FABELOJ 1eLIBROsciencaj demandoj, mi tamen petas, ke vi plej afable honoru nin per viaj vortoj.Vi certe havas grandan erudicion koncerne la antikvajn verkojn!””Ho; jes,” respondis la jura konsilisto, ”mi tre volonte legas antikvajn utilajn verkojn, sed mi estas ankaû amanto de lanovaj verkoj, nur ne de la ”ordinaraj historioj”, da kiuj ni havas tute sufiçe en la reala vivo.””Ordinaraj historioj?” demandis la bakalaûro.”Jes, mi parolas pri tiuj novaj romanoj, kiuj aperis antaûnelonge.””Ho”, diris la homo ridetante, ”el ili tamen brilas multe da spirito, Kaj ankaû çe la kortego oni fervore ilin legas.La re¸o precipe amas la romanon pri sinjoro Tvent kaj sinjoro Gaû-dian, rakontantan pri la re¸o Arturo kaj pri la herooj de lia ronda tablo.Li eç ÿercis pri tio kun siaj altrangaj sinjoroj.”(Holberg rakontas en sia historio de la Dana regno, ke unutagon, kiam la re¸o Johano legis en la romano pri la re¸o Arturo, li diris ÿerce al la fama Otto Nud, kiun li tre amis: ”Sinjoro Tvent kaj sinjoro Gaûdian estis bonegaj kavaliroj, tiajn kavalirojn oni nun plu ne trovas:” Tiam Otto Nud respondis:”Se nun trovi¸us tiaj re¸oj, kiel re¸o Arturo, tiam trovi¸us ankaû tiaj kavaliroj, kiel sinjoro Tvent kaj sinjoro Gaûdian.”)”Jes, tiun romanon mi ankoraû ne legis”, diris la jura kon-silisto, ”kredeble ¸i estas tute nova, eldonita de Heiberg.””Ho ne”, respondis la homo, ”¸i aperis ne çe Heiberg, sedçe Gottfried de ¸emen.””Li do estas la aûtoro!” diris la jura konsilisto; ”tio estas tre antikva nomo; li estis ja la unua dana presisto!””Jes, li estas nia unua presisto!” diris la homo.¸is nun çio iris bone.Nun unu el la bur¸oj komencis paroli 121FABELOJ 1eLIBROpri la terura pesto, kiu furiozis antaû kelke da jaroj, kaj li pensis per tio pri la pesto de la jaro 1484.La jura konsilisto supozis, ke la parolo estas pri la ˛olero, kaj tiamaniere la interparolado iris tute bone.La milito kontraû la maraj rabistoj estis en tia proksima rilato al la priparolata afero, ke oni ne povis ne tuÿi ¸in.La anglaj maraj rabistoj, oni diris, forprenis ÿipojn de la ankrejo.La jura konsilisto, kiu havis tre bone en la memoro la okazintaîojn de la jaro 1801, bonege subtenis la insultadon kontraû la angloj.Sed la plua interparolado iris ne tiel bone, çiuminute oni penis korekti unu la alian; la bonkora bakalaûro estis tro neklera, kaj la plej simplaj opiniesprimoj de la jura konsilisto siaflanke ÿajnis al li tro maltimaj kaj tro malpiaj.Ili reciproke rigardadis sin kun miro kaj tute ne povis interkompreni¸i; la bakalaûro komencis paroli latine, por esti pli bone komprenata, tio tamen neniom helpis.”Kiel vi vin sentas?” demandis la mastrino kaj ektuÿis labrakon de la jura konsilisto.Nun li denove rekonscii¸is, çar en la flameco de la interparolado li estis forgesinta çion, kio antaûe okazis.”Ho Dio, kie mi estas!” li diris, kaj li ricevis kapturni¸on, kiam li ekpensis pri tio.”Ni trinku klareton! Trinkmielon kaj Bremenan bieron!”ekkriis nun unu el ja gastoj, ”kaj vi devas trinki kun ni!”Du knabinoj, el kiuj unu portis strangan kufon, eniris; ili enverÿis la trinkaîon kaj faris riverencon.La jura konsilisto eksentis froston en la dorso,”Kio do tio estas, kio ¸i estas!” li diris, sed li devis trinki kun ili, çu li volis, çu li ne volis
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
