[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kaj je unu miliono da laboristoj la ÿtato perdosçirkaû dek mil talentojn jare & diris Mefres. Ni jam fa-ris la kalkulon en la temploj!& aldonis li. Jes vive respondis Pentuer estos malprofito, nur enla unua jaro.Çar kiam la popolo refortigos sin per la ripozo,en la sekvantaj jaroj ili reakiros çion kun superaîo & Vi diras la veron respondis Mefres tamen en çiuokazo oni devas havi dek mil talentojn por la unua jaro.Mipensas, ke eç dudek mil talentoj ne estus tro multe &78 LA FARAONOeLIBRO Vi estas prava, respektinda Mefres respondis la fara-ono. Por la ÿan¸oj, kiujn mi volas enkonduki en mian reg-non, dudek, eç tridek mil talentoj ne estos tro granda sumo.Jen kial rapide aldonis li mi bezonos vian helpon, sank-taj viroj & Çiun intencon de via sankteco ni estas pretaj subteni perniaj pre¸oj kaj procesioj diris Mefres. Bone, vi pre¸u kaj instigu al tio la popolon.Sed krom tiodonu al la ÿtato tridek mil talentojn respondis la faraono.Le çefpastro silentis.La sinjoro atendis momenton, fine liturnis sin al Herhor: Via ekscelenco silentas? Vi mem diris, nia estro, ke la trezorejo ne havas rimedojnpor la enterigo de Oziris-Mer-amen-Ramzes.Mi do ne povaseç diveni, kie ni povus preni tridek mil talentojn?& Kaj la trezorejo de Labirinto?& Tio estas diaj trezoroj, kiujn oni povus tuÿi nur en la mo-mento de plej granda bezono de la ÿtato respondis Mefres.Ramzes ekbolis de kolero. Ni lasu la kamparanojn diris li, batante per la pugnola dorson de la se¸o mi mem bezonas çi tiun sumon!& Via sankteco respondis Mefres povas en la daûro deunu jaro akiri pli ol tridek mil talentojn, kaj Egipto dufoje plimulte & Kiel?& Tre simple diris Mefres. Ordonu, monarÛo, forpeliFenicianojn el la lando &xajnis, ke la sinjoro sin îetos sur la trokura¸an çefpastron:li pali¸is, liaj lipoj tremis kaj la okuloj eliris el la kavoj.Sed tujli diris per mirige trankvila tono:79 LA FARAONOeLIBRO Sufiçe & Se nur tiajn konsilojn vi scias doni al mi, mi vi-vos sen ili & Fenicianoj ja havas niajn subskribojn, ke ni fidelepagos al ili la ÿuldojn!& Çu vi forgesis pri tio, Mefres?& Via sankteco pardonu al mi, sed en la nuna momentookupis min tute aliaj pensoj.Viaj antaûuloj, sinjoro, ne nursur papirusoj, sed sur bronzo kaj ÿtonoj skulptis, ke la dona-coj, faritaj de ili al la dioj kaj temploj, apartenas kaj eterneapartenos al dioj kaj temploj. Kaj al vi diris la faraono. Tiom al ni respondis la obstina çefpastro kiom laregno apartenas al vi, monarÛo.Ni nur gardas la trezorejojnkaj pligrandigas ilin, sed ni ne havas la rajton malÿpari ilin &La sinjoro, spiregante de kolero, forlasis la kunvenon kajiris en sian kabineton.Terure klare aperis antaû liaj okuloj liasituacio.Li ne dubis plu pri la malamo de la pastroj al si.Tio estisla samaj malhumilaj altranguloj, kiuj en la pasinta jaro ne do-nis al li la memfisan korpuson kaj nur tiam faris lin vic-re¸o,kiam ÿajnis al ili, ke li humili¸is, forlasante la palacon.La sa-maj, kiuj kontrolis çiun lian movon, sendis pri li raportojn,sed al li, la kronprinco, diris nenion pri la traktato kun Asi-rio.La samaj, kiuj trompis lin en la templo de Hatar, kaj apudSodaj Lagoj mortigis la kaptitojn, al kiuj li promesis la pardo-non.La faraono rememoris la salutojn de Herhor, la rigardojnde Mefres kaj la tonon de la voço de ambaû.El sub la ÿajnode ¸entileco çiumomente elglitis ilia fiero kaj malÿato al li &Li bezonas monon, kaj ili promesas al li pre¸ojn, ili eç kura¸asparoli, ke li ne estas la sola estro de Egipto.La juna sinjoro senvole ekridetis; li rememoris la dungatajn80 LA FARAONOeLIBROpaÿtistojn, kiuj diras al la posedanto de la brutaro, ke li nehavas rajton fari kun ¸i, kion li volas!&Sed krom la ridinda flanko de la afero, estis ankaû la flankograva.En la trezorejo estis eble mil talentoj, kiuj laû la ¸isnu-na normo de la elspezoj povis sufiçi por sep ¸is dek tagoj.Kajposte?& Kiel kondutos la oficistoj, servistoj kaj, antau çio, laarmeo, ne nur ne ricevante la salajron, sed malsataj?&La çefpastroj konas la situacion de la faraono; se ili ne ra-pidas helpi lin, ili do volas lin pereigi & Pereigi en la daûro dekelke da tagoj, eç antaû la enterigo de lia patro.Ramzes rememoris okazon de sia infaneco.Li estis en la pastra lernejo, kiam por la festo de la diinoMut oni venigis la plej faman arlekenon en Egipto.La artisto ÿajnigis malfeliçan heroon.Kiam li ordonis, onine obeis lin; lian koleron oni respondis per rido; kaj kiam porpuni la mokulojn li kaptis hakilon, la hakilo rompi¸is en liamano.Fine oni ellasis kontraû li leonon, kaj kiam la senarmilaheroo komencis forkuri, montri¸is, ke ne leono persekutaslin, sed porko en leona felo.La lernantoj kaj instruistoj ¸is larmoj ridis la aventurojn,sed la juna princo sidis malgaja: li bedaûris la homon, kiucelis grandajn aferojn, kaj falis kovrita de mokoj.Çi tiu sceno kaj la tiamaj sentoj revivi¸is hodiaû en la me-moro de la faraono. Ili volas fari min tia!& diris li al si mem.Malespero ekregis lin, çar li sentis, ke kun la lasta elspezitatalento fini¸os lia povo kaj kun ¸i ankaû la vivo.Subite fari¸is en li ÿango.La sinjoro haltis en la mezo de laçambro kaj meditis:81 LA FARAONOeLIBRO Kio povas okazi al mi?& Nur la morto & Mi foriros al miajgrandaj antaûuloj, al Ramzes Granda & Al ili mi ja ne povasdiri, ke mi pereis, ne defendante min & Post la malfeliçoj dela tera vivo mi trovus eternan malhonoron &Kiel?& li, la venkinto çe Sodaj Lagoj, devus cedi antaûplenmano da uzurpuloj, kun kiuj unu sola azia regimento ha-vus nemulte por fari?& Çar Mefres kaj Herhor volas regiEgipton kaj faraonon, lia armeo devas suferi malsaton kaj mi-liono da kamparanoj ne ricevi la favoron de la ripozo?& Sedçu ne liaj antaûuloj konstruis çi tiujn templojn? & Çu ne iliplenigis ilin per batalaj akiroj?& Kaj kiu gajnis la batalojn? lapastroj aû la soldatoj? Kiu do havas rajton je la trezoroj: la pa-stroj, aû la faraono kaj lia armeo? La juna sinjoro levis la ÿultrojn kaj alvokis al si Tutmozison.Malgrau la malfrua nokto la re¸a favorato aperis tuj. Çu vi scias? diris la faraono la pastroj rifuzis al miprunton, kvankam la trezorejo estas malplena.Tutmozis rektigis sin. Çu via sankteco ordonas konduki ilin en malliberejon? respondis li. Çu vi farus tion?& Ne ekzistas en Egipto oficiro, kiu ÿanceli¸us plenumi or-donon de nia sinjoro kaj çefo. En tia okazo diris malrapide la faraono en tia oka-zo oni devas malliberigi neniun.Mi havas tro da potenco pormi kaj tro da malestimo al ili.Oni ne fermas en kirasa kestomortintaîon, kiun oni renkontas sur la vojo, oni çirkaûiras. Sed hienon oni metas en ka¸on murmuretis Tutmozis. Sed estas ankoraû tro frue respondis Ramzes. Midevas esti kompatema por ili, almenaû ¸is la tago de la ente-82 LA FARAONOeLIBROrigo de mia patro.Alie ili estus pretaj fari ian friponaîon al larespektinda mumio kaj detrui la trankvilon de lia animo &Kaj nun iru al Hiram kaj diru, ke li sendu al mi la pastron, prikiu ni parolis. Tiel estos.Mi devas tamen averti vian sanktecon, ke ho-diaû la popolaço atakis la domojn de la memfisaj Fenicia-noj & Oh!& Tio ne estis necesa. xajnis ankaû al mi daûrigis Tutmozis ke de la tem-po, kiam via sankteco ordonis al Pentuer esplori la staton dela kamparanoj kaj laboristoj, la pastroj ekscitas la nomarÛojnkaj nobelojn & Ili diras, ke vi volas ruinigi la nobelojn por lakamparanoj & Kaj la nobeloj kredas?& Ekzistas tiaj, kiuj kredas.Sed multaj malkaÿe respondas,ke tio estas intrigo de la pastroj kontraû via sankteco. Kaj se efektive mi volus plibonigi la sorton de la kampa-ranoj? demandis la faraono
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
