Strobel Arno Trakt Arno Strobel

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Czasem dostaje& ataków.Tobardzo niebezpieczne.Muszę sprawdzić, co z nim jest.Proszę&Tym argumentem trafiła w dziesiątkę.Kobieta na chwilę otworzyła szeroko oczy, a potemskinęła głową. Proszę chwileczkę zaczekać, dobrze? rzuciła i odeszła szybkim krokiem.Wróciła po chwili, niosąc klucz, do którego dołączona była plastikowa karta.RzuciwszySibylle ostatnie pytające spojrzenie, otworzyła pokój i odsunęła się, robiąc jej przejście. Dziękuję powiedziała Sibylle, bez wahania przekroczyła próg& i stanęła jak wryta.Pościel była rozrzucona w nieładzie, lecz łóżko było puste.Podeszła do łazienki.Za lekkouchylonymi drzwiami było ciemno. Christian? zawołała i zapaliła światło.Gdzie mógł pójść tak wcześnie rano? Nie przypuszczała pani, że go tu nie zastanie? zapytała pracownica hotelu. A czy postawiłabym pół hotelu na nogi, gdybym wychodziła z założenia, że nie ma gow pokoju? Sibylle przyjrzała się bałaganowi na łóżku. Może nie mógł spać i poszedłpospacerować? zastanowiła się głośno. Może odparła kobieta i dodała z lekkim ponagleniem: Myślę, że możemy już stądwyjść. Chętnie zaczekam tu na pana R�sslera zaoponowała Sibylle. Niestety, to niemożliwe.Otworzyłam tylko dlatego, że powiedziała pani& To było cośw rodzaju nagłego przypadku.Chodzmy. Jeszcze chwileczkę, proszę. Sibylle sięgnęła po długopis i napisała na kartcez hotelowego notesu:Przyjdz do mnie, proszę, jak tylko wrócisz.Widziałam w telewizji człowieka, który mniezamknął.Firma CerebMed Microsystems.SibylleGdy wróciła do swojego pokoju, zadzwoniła na policję kryminalną w Ratyzbonie,prosząc o rozmowę z komisarzem Wittschorkiem.Okazało się jednak, że pojawi się nakomisariacie dopiero między godziną ósmą a dziewiątą.Przez następne pół godziny skakała z kanału na kanał w nadziei, że trafi jeszcze na jakiśmateriał o CerebMed Microsystems.Parę minut po wpół do ósmej sięgnęła do kieszeni, sprawdzając, czy znajdują się w niejjeszcze pomięte banknoty, wzięła klucz i wyszła z pokoju.W recepcji siedziała kobieta, która otworzyła jej pokój Christiana.Była już bardziejprzyjaznie nastawiona. Czy pani znajomy wrócił? spytała uprzejmie. Nie, jeszcze nie odparła Sibylle. Mogę zostawić dla niego wiadomość? Oczywiście.Kiedy recepcjonistka otworzyła szufladę i wydobyła z niej blok notesowy, Sibyllezabrała ze stojącego na ladzie koszyka wizytówkę i wsunęła ją do kieszeni.Następnie wzięłablok, długopis i kopertę, które podała jej pracownica. Mam pytanie: Czy wie pani może, gdzie znajdę firmę CerebMed Microsystems? CerebMed? Recepcjonistka zamyśliła się. Hm, ta nazwa coś mi mówi.Chętnieznajdę dla pani adres. Myślę, że jest w Aubing, na ulicy Bodenseestrasse te słowa wyszły z ust Sibyllejakby nieświadomie. Proszę zamówić mi taksówkę.Aubing? Bodenseestrasse? Niby skąd to wiesz? No tak, relacja w telewizji! Ale&przecież tam nie podano żadnego adresu&Z westchnieniem przycisnęła długopis do kartki i napisała:Christian, jestem w drodze do firmy CerebMed Microsoft w Aubing.Ten typ tam jest.Spróbuję pózniej skontaktować się z Wittschorkiem.Proszę cię, jedz tam jak najszybciej.SibylleZłożyła kartkę i wsunęła ją w kopertę.Po zaklejeniu wielkimi literami napisała na niej: CHRISTIAN R�SSLER i podała kobiecie za pulpitem. Taksówka będzie za dwie minuty oznajmiła z uśmiechem recepcjonistka. I ma panirację, CerebMed ma siedzibę w Aubing.Czekała na taksówkę tylko sześć minut, ale ten czas, czas, który dzielił ją być może odpoznania prawdy, był jak cała wieczność. 35 Hans cieszył się, że znów jest sam.Nie lubił tych posiedzeń i konferencji, a wszczególności spotkań z nieprzyjemnymi typami, którzy sądzili, że mogą mu mówić, co marobić.Ale Doktor powiedział, że musi współpracować z Robem, który tak naprawdę miał naimię Robert.Więc robił to, chociaż nie był w stanie go znieść.O siódmej Rob stanął w progu jego pokoju, żeby zdać sprawozdanie z rzeczy, o którychHans albo już doskonale wiedział, albo wiedzieć nie musiał.Chciał go zapytać, czy dobierał się do Jane, ale nie zrobił tego.Co by było, gdyby tamtenpotwierdził?Teraz siedział pewnie w swoim pokoju i rozmawiał z Doktorem przez telefon.Hans niemógł zrozumieć, dlaczego Doktor miał zaufanie do tego typa.Znał powód, ale zupełnie go nierozumiał.Spojrzał na swój zegarek.Za osiemnaście minut ósma.O ósmej miał zadzwonić do niegoDoktor.Znów ktoś zapukał do drzwi, tym razem jednak kilka razy głośno i niecierpliwie.Kiedy otworzył, znów stał przed nim Rob.Podał mu jakąś kartkę, a jego mina niewróżyła nic dobrego. Była u mnie w pokoju syknął. Licho wie, jak udało jej się wejść. Wyciągnął przedsiebie dłoń z kartką z hotelowego notesu. Przeczytaj. Hans wziął papier i przyjrzał sięodręcznie napisanym wyrazom: Przyjdz do mnie, proszę, jak tylko wrócisz.Widziałamw telewizji człowieka, który mnie zamknął.Firma CerebMed Microsystems.Sibylle.Kiedyznów podniósł głowę, Rob powiedział: Nie ma jej w pokoju.Domyślam się, co terazzamierza. Poinformowałeś Doktora? zapytał spokojnie Hans, oddając mu kartkę. Tak.Zadzwoniłem do niego, kiedy tylko spostrzegłem, że nie ma jej u siebie.Przesunął dłonią po długich włosach.Hans zauważył, że zwykle pozbawiony skrupułów Robbył dość zdenerwowany [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki