[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ale to nigdy nienastępuje wtedy, kiedy ja tego chcę.Owszem, róża ożyła, i było jeszcze kilka innychdrobiazgów, ale musi być przecież coś jeszcze! Tobie i Heikemu wystarczy, że o czymśpomyślicie, a już się tak dzieje.A ja.To takie niesprawiedliwe!Tula myślała o smutkach syna, kiedy wielka uroczystość miała się już ku końcowi.Erlandrzeczywiście otrzymał medal i jaśniał teraz jak słońce, a główne osobistości, Arvid MauritzPosse i jego małżonka, córka twórcy kanału Gota, Baltazara von Platena, już odjechali.Nałąkach między Linkoping a kanałem Gota rozstawiono wielki namiot, w którym rozpoczynałysię tańce.Większość zaproszonych dostojnych gości właśnie tam się przemieszczała.Służba zebrała się z boku u podziwiała swoich państwa we wspaniałych strojach, bogatozdobionych biżuterią.Dziadek jednak poczuł się już zmęczony gwarem i popisami, zatęsknił za domowymzaciszem.Postanowili, że we czwórkę opuszczą uroczystość.Christer na pozór dobrze się bawił, bo wszyscy pragnęli rozmawiać z nim i Tulą o wielkimskandalu, powstałym za jego przyczyną, ale widać było, że nie jest szczęśliwy.Tularozumiała, że to brak czarodziejskich umiejętności tak go dręczy.Nie przypuszczała nawet, że skandal, który wzbudził powszechną uwagę, był niczym wporównaniu z tym, czego niedługo dopuści się Christer!Właściwie była w tym jej wina.Kiedy dojrzała Christera z nosem spuszczonym na kwintę, szepnęła cichutko, tak by niktinny jej nie słyszał:- Czcigodni przodkowie Ludzi Lodu, kochani! Zwykle staram się nie zawracać wam głowy, toHeike utrzymuje z wami ścisłe kontakty.Zobaczcie jednak, jak bardzo cierpi mój syn, bardzoproszę, pomóżcie mu wyjątkowo, ten jeden jedyny raz.Sprawcie, by udała mu się chociażjedna czarodziejska sztuczka, na przykład, by spełniło się pierwsze wypowiedziane przezniego na głos życzenie.Tak bardzo by się ucieszył! Przypuszczam, że z czasem przyjmie dowiadomości, że to nie on jest dotkniętym w jego pokoleniu, mały sukces więc nie uderzy mudo głowy.Może wprost przeciwnie, dostanie nauczkę? Zrozumie, że nadprzyrodzonezdolności nie służą do zabawy? Nie wiem, pozostawiam decyzję wam, tak bardzo bym tylkochciała, by był dzisiaj radosny.Zrobił tyle dobrego i zasługuje na nagrodę.Czy nagle nie rozległ się czyjś diabelski chichot, czy się przesłyszała? Przypominał głos Sol,najweselszej, zawsze gotowej do figli przedstawicielki Ludzi Lodu.179 Nie, to tylko przywidzenie.Christer jednak został wynagrodzony za swe rycerskie postępowanie i nieugiętość.Kiedy jużmieli wychodzić, mistrz ceremonii, porucznik kawalerii, ujął go za rękę i podprowadził dozgromadzonych, którzy akurat odpoczywali między dwoma tańcami.Na prowizorycznymparkiecie znajdowali się niemal wszyscy zaproszeni goście.- Drodzy przyjaciele! - zawołał porucznik.- Wznieśmy okrzyk na cześć tego młodegoczłowieka, który tak dzielnie ocalił nieszczęśliwą Magdalenę Backman od jakże złego,okrutnego losu! Jego też zasługą jest fakt, że biedacy z Miłosierdzia mogą żyć teraz poludzku a niecni zbrodniarze ponieśli zasłużoną karę.Wiwat Christer Tomasson!Zebrani zgodnym chórem zakrzyknęła Hurra! Rozległa się burza oklasków, bo ludziezawsze się radują, kiedy tym, którzy zbytnio zadzierają nosa, powinie się noga.Christer, podniecony otaczającą go nagle ogólną miłością i podziwem, podniósł rękę do góryi zawołał:- Dziękuję! Dziękuję wam, moi przyjaciele! Tak bardzo chciałbym widzieć was zawsze całychi zdro.Nie dokończył, bo w namiocie rozległy się nagle jakieś dziwne dzwięki.Trrr, trrr! Trach!Zebrani w zdumieniu popatrywali po sobie.A cóż to za odgłosy!Nagle jedna z dam zaniosła się krzykiem.Zmiech, jaki się zerwał, prędko przemienił się wpłacz
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
