[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Służący poprowadził ich zdumą przez pokoje ozdobione haftami i żyrandolami.Deski skrzypiałyim pod stopami, a lustra pokryte były kurzem. Zrobię kolację powiedział i przeszedł po desce prowadzącej dokuchennej łodzi.Mair i Bruno stali na werandzie.Srebrna kula księżyca przepłynęławolno nad górami.Przepłynęła ostatnia shikara.Bruno westchnął. Wszystko to takie piękne.Ale Kaszmir byłby jedynie pięknąpocztówką& gdyby nie ty.I wiem, że teraz na pewno się nie mylę& Jutro , pomyślała, będzie czas na kolejne pytania .Bez wątpienianiektóre rzeczy będą wydawać się nie na miejscu, ale dzisiejsza nocnależała tylko do nich i wszystko było takie, jak być powinno. Nie mylisz się potwierdziła.Było ciemno, ale wciąż widzieli swoje twarze.Spośród drzew na brzegu dobiegło ich pohukiwanie sowy. PODZIKOWANIABob i Carolyn Wilkins jako pierwsi skierowali moją uwagę nawpływ weterynaryjnego leku o nazwie Diclofenac na populację sępóww Azji oraz na zwiększającą się ilość zdziczałych psów i szerzenie sięwścieklizny.Byli też wspaniałymi kompanami podczas długiejwędrówki po górach Zanskar w indyjskich Himalajach, tak samo jakJane Maxim, Stephen Barnard i Graham Francis.Naszymprzewodnikiem był nieoceniony Seb Mankelow, który dzielił się z namiswoją wiedzą i miłością do tego regionu, i który wielokrotnie pomagałmi podczas zbierania materiałów do napisania tej książki.Naszymlokalnym przewodnikiem był Sonam Jimmy Stobges, którego energiai dobry humor sprawiały, że o wiele łatwiej było nam przetrwać wtrudnych warunkach.Jestem wdzięczna jemu i jego żonie, którazaprosiła nas do rodzinnego domu w Padum, oraz wszystkimpomocnikom i właścicielom kucyków.Doktor Tsering Tashi z ośrodkaCommunity Health Care w Padum poświęcił mi popołudnie naprzedyskutowanie zagrożeń i efektów wścieklizny.Kolejny Tashi byłmoim kierowcą na długiej i trudnej drodze przez góry z Ladakhu, przezKargil aż do Zrinagaru w Kaszmirze.W Zrinagarze pomogli mi właściciele i pracownicy GurkaHouseboats na jeziorze Nagin.Jestem wdzięczna przędzarzom,farbiarzom, tkaczom i hafciarzom ze Zrinagaru i Kotliny Kaszmirskiej,którzy zaprosili mnie do swoich warsztatów, pokazali metody pracy i cierpliwie wyjaśniali cały proces wytwarzania szali.Dziękuję też JustineHardy i Sarze Wheeler za ich cenne rady.Mój szwagier, Arwyn Thomas, urodził się w Indiach.Był synemwalijskich misjonarzy i to on opowiadał mi o ich pracy.Chciałabym też podziękować Lynne Drew i wszystkim zHarperCollins, Hazel Orme, Annabel Robinson i całej ekipie w FMcMAssociates, Bibliotece Londyńskiej i mojemu wspaniałemu agentowi,Jonathanowi Lloydowi.Jak zawsze, dziękuję też wspierającej mnie rodzinie, Charlie, Florze iTheo
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
