[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W przyszłości największe rynki giełdowe będą najprawdopodobniej posiadały kilka parkietów działających w jednolitym elektronicznym systemie obrotu.Na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie od listopada 2000 r.działa system WARSET, który został zbudowany na platformie NSC (stosowany na giełdach zrzeszonych w sojuszu Euronext).System ten jest używany od 1986 r.przez Paris Bourse.WARSET zapewnia dużą łatwość działania w związku z szerszym zakresem dostępnych rodzajów zleceń.Umożliwia on śledzenie przebiegu sesji w rzeczywistym czasie oraz otrzymywanie informacji dotyczących zawieranych transakcji na bieżąco, wolumenu obrotów i kursów.WARSET wprowadza również możliwość obserwacji arkusza zleceń, jedną linią notowania dla każdego papieru, nową organizację sesji i rynków notowań na jednostkę transakcyjną równą jednemu papierowi.Dzięki temu systemowi domy maklerskie otrzymały możliwość bezpośredniej integracji systemów wewnętrznych z systemem giełdowym oraz łatwy i szybki dostęp do informacji o przebiegu sesji.System ten jest elastyczny i dzięki niemu będzie możliwa w przyszłości jego rozbudowa i dalszy rozwój polskiego rynku kapitałowego.Na współczesnych giełdach europejskich transakcje dokonywane są przy pomocy systemów elektronicznych.Obracający na giełdzie nie musi już być współwłaścicielem giełdy, aby móc dokonywać na niej transakcji.Zlikwidowanie członkowskiej struktury własności na rzecz szerokiego uczestnictwa inwestorów, emitentów powoduje, iż giełdy stały się przedsiębiorstwami muszącymi generować zyski dla swych akcjonariuszy.Spośród giełd europejskich strukturę właścicielską zmieniły:• Stockholm Stock Exchange,• Helsinki Stock Exchange,• Copenhagen Stock Exchange,• Amsterdam Exchanges,• Borsa Italiana,• Iceland Stock Exchange,• Athens Stock Exchange,• Deutsche Boerse, • London Stock Exchange,• Euronext.Również strategia rozwoju GPW w Warszawie przyjmuje zmianę struktury własności jako element planu, który ma na celu utrzymanie pozycji największej giełdy regionu.Jej celem jest również związanie się z tworzącymi się strukturami ponadkrajowymi, zajęcie wysokiej pozycji w strukturach integrujących się rynków kapitałowych w Europie, a także wspieranie rozwoju efektywnej infrastruktury rynku kapitałowego w Polsce.Zmiany struktury własności uznano za czynnik integrujący i będący warunkiem realizacji pozostałych działań, które służą podniesieniu konkurencyjności giełdy, czyli zawarcia korzystnego aliansu międzynarodowego.Nadzór nad rynkiem finansowym w większości krajów jest zorganizowany w sposób tradycyjny, czyli z wyspecjalizowanymi organami nadzorującymi sektor bankowy, ubezpieczeniowy i rynek papierów wartościowych.Na Węgrzech w 1997 r.połączono nadzór bankowy i nadzór nad rynkiem papierów wartościowych, a w 2000 r.zintegrowano je z nadzorem ubezpieczeniowym.W Czechach natomiast wyodrębniono komisję sprawującą nadzór nad rynkiem papierów wartościowych (w 1998 r.).Państwa przechodzące do nadzoru zintegrowanego często robią to dlatego, że komunikacja, koordynacja, wymiana informacji i praca w poprzednim systemie stały się dużo bardziej skomplikowane.W niektórych krajach impulsem do przeprowadzenia zmian był przebyty wcześniej kryzys w sektorze bankowym.Ponadto argumentem jest fakt, że reforma ma przynieść lepszą koordynację i spójność w różnych obszarach regulacji, uproszczony sposób dostępu do regulatora dla konsumentów, wyraźne określenie granic kompetencji i odpowiedzialności regulatora, jak również większą efektywność przy pomocy efektów skali.We wszystkich przypadkach nieoficjalną przyczyną wprowadzenia zintegrowanego nadzoru była potrzeba poprawienia jakości nadzoru w poszczególnych sektorach.W niektórych krajach skandynawskich nadzór ubezpieczeniowy został skrytykowany za przyjęcie zbyt pasywnej postawy.W krajach, w których główną przesłanką utworzenia zintegrowanego nadzoru była postępująca zbieżność sektora bankowego, papierów wartościowych i ubezpieczeń, nowa struktura organizacyjna nie odzwierciedla jednak tendencji na rynku finansowym.Ten typ nadzoru wprowadzono przy jednoczesnym zachowaniu specjalistycznych agencji, jako oddzielnych departamentów nowej instytucji, z całą ich odrębnością merytoryczną i kulturową.Zdołały one zachować poprzedni styl pracy i sposoby komunikacji.Zlikwidowanie tego podziału, wymagane do osiągnięcia przynajmniej niektórych z zakładanych korzyści, okazało się niezmiernie trudne.Wszelkie próby głębszego zintegrowania wymienionych departamentów stały się przyczyną powstania bardzo złożonych struktur zarządzania
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
