[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.La virbovo turni¸is provante deîetiPipin. Jen mi dancas kun amiketo mia, Pipi kantetis kaj restissidanta.Fine la virbovo tiel laci¸is, ke ¸i kuÿi¸is sur la tero,dezirante ke ne ekzistu infanoj en la mondo.Cetere ¸i neni-am opiniis, ke infanoj estas speciale necesaj. Çu vi intencas siesti nun? Pipi demandis ¸entile.En tiakazo mi ne volas ¸eni.xi deiris de ¸ia dorso kaj foriris al Tomi kaj Anjo.Tomi estisiom plorinta.Li havis vundon sur brako, sed Anjo jam çirkaû-vindis sian poÿtukon kaj ne plu doloris. Ho, Pipi, Anjo ekscite kriis, kiam Pipi venis. xÿÿ, Pipi flustris.Ne veku la virbovon! ¯i dormas kaj seni vekas ¸in, ¸i nur estos kverelema. Sinjoro Nilson, Sinjoro Nilson, kie vi estas, ÿi kriis la pos-tan minuton per laûta voço, senkonsidere al la siesto de lavirbovo.Ni devas iri hejmen!Kaj fakte, tie Sinjoro Nilson sidis, grimpinta sur pinon.¯isuçis la voston kaj aspektis mal¸oja.Ne estis amuze por tia49 PIPI xTRUMPOLONGA eLIBROmalgranda simio esti lasita sola en la arbaro.Nun ¸i desaltisde la pino kaj sur la ÿultron de Pipi, svingante la pajloçape-lon kiel çiam, kiam ¸i ¸ojis. Nu, do, vi ne fari¸is domservisto çi tiun fojon, Pipi diriskaj karesis ¸ian dorson.Ba, tio ja estis mensogo, ÿi aldonis.Nu, tamen, se estus vero, ne povus esti mensogo, ÿi daûrigissian pensadon.Vi vidos, se oni bone pripensas, ke ¸i eble ta-men estis domservisto en Surabajo! En tia kazo mi scias, kiufaru la viandbulojn estonte!Kaj jen ili promenis hejmen, Pipi kun daûre ÿmacanta robokaj plaûdantaj ÿuoj.Tomi kaj Anjo pensis, ke ili havis mirin-dan tagon, malgraû la virbovo, kaj ili kantis kanton, kiun ililernis en la lernejo.¯i estis en la vero somerkanto, kaj nun jabaldaû estos aûtuno, sed ili opiniis, ke ¸i tamen konvenas:Dum somer en la suna kamparoiras ni tra la verda arbaro,ho, for estas nia zorgaro,kun ¸ojo kantu do: Haló! Haló!Ekiru nunal rava sun ,ne sidu hejme ¸is aûtun !Ni marÿas forkun gaja korkaj ¸uas de la florodor.Dum somer en la suna kamparokun ¸ojo kantu do: Haló! Haló!Pipi ankaû kantis, sed ÿi ne havis tute samajn vortojn, ÿikantis tiel:Dum somer en la suna kamparo50 PIPI xTRUMPOLONGA eLIBROiras mi tra la verda arbaro,akurate laûplaça mia faro,ÿmacante marÿu do! Haló! Haló!En mia ÿujam estas trualterne sonas çip kaj çu.Malseka mov ,la stulta bov ,rizkaçon man¸as mi laû pov.Dum somer en la suna kamparoÿmacante marÿu do! Haló! Haló!51 PIPI xTRUMPOLONGA eLIBROPipi vizitas cirkonenis cirko al la urbeto kaj çiuj infanoj kuris al siaj gepa-Vtroj kaj petegis, ke ili rajtu iri tien.Tion ankaû Tomi kajAnjo faris, kaj ilia bonkora patro tuj elprenis kelkajn belajnar¸entajn kronojn kaj donis al ili.Kun la mono firme premita en la mano ili rapidis al Pipi.xi estis sur la verando çe la çevalo.xi estis plektanta ¸ian vo-ston je malgrandaj plektaîoj, kiujn ÿi ornamis per ru¸aj ban-toj. Estas ¸ia naski¸tago hodiaû, mi kredas, ÿi diris.Kaj tial¸i devas aspekti bela. Pipi, Tomi diris spiregante, çar li tiel rapide kuris.Pipi, çuvi volas kuniri al cirko? Mi povas kuniri al kio ajn, sed çu mi povas kuniri al sir-ko, mi ne scias, çar mi ne scias, kio sirko estas.Çu ¸i doloras? Kiel komika vi estas, Tomi diris.Tio ja ne doloras! Estasja amuza! Çevaloj kaj klaûnoj kaj belaj damoj, kiuj iras surÿnurego! Sed kostas, Anjo diris kaj malfermis sian maneton porkontroli, ke tie ankoraû kuÿas granda brila dukrono kaj dukvindek-oeraj moneroj. Mi estas riça kiel Krezo, Pipi diris, kaj tial mi ja certe po-vas açeti sirkon.Sed restos malmulte da loko, se mi havos plida çevaloj.La klaûnojn kaj la belajn damojn mi ja povas sta-pli en la kalandrejon, sed tio kun la çevaloj estos pli malfacila.52 PIPI xTRUMPOLONGA eLIBRO Stultulino, Tomi diris.Vi ne açetu la cirkon.Kostas iritien por rigardi, vi komprenu. Nekredeble, Pipi kriis kaj kunpremis la okulojn.Çu kos-tas rigardi?! Kaj çi tie mi iras rigardaçante la tutajn tagojn! Kiuscias, por kiom da mono mi jam rigardaçis!Iom post iom ÿi singarde malfermis unu okulon, kaj tur-ni¸is al ÿi en la kapo. Kostu kiom ajn, nun mi devas ekrigardi!Fine Tomi kaj Anjo tamen sukcesis klarigi al Pipi, kio estascirko, kaj tiam Pipi iris preni kelkajn ormonerojn el sia vali-zo.Poste ÿi surmetis sian çapelon, kiu estis granda kiel mu-elila rado, kaj ili marÿis al la cirko.Multege da homoj interpremi¸is ekster la cirka tendego,kaj antaû la biletgiçeto estis longa atendovico.Post ioma tem-po estis la vico de Pipi.xi enÿovis la kapon en la giçeton, ri-gardegis firme la maljunan sinjorinon, kiu sidis tie, kaj diris: Nu, kiom kostas rigardi vin?Sed la maljunulino estis el eksterlando kaj ÿi ne komprenis,kion Pipi volas diri, sed respondis: Knabineto, koÿtaÿ kfin kronoj ÿur unua lokko kaj tri kro-noj ÿur tua lokko kaj unu krono ÿur ÿtarlokko. Çu tiom, Pipi diris, sed tiam vi devas promesi, ke vi an-kaû iros sur ÿnurego.Nun Tomi intervenis dirante, ke Pipi havu dualokan bile-ton.Pipi etendis la manon kaj donis oran moneron, kaj lamaljunulino dubeme rigardis ¸in.xi ankaû mordis ¸in porvidi, çu ¸i estas falsa.Fine ÿi estis konvinkita, ke ¸i vere estasel oro kaj Pipi ricevis sian bileton.Krome ÿi rericevis amasonda ar¸entaj moneroj kiel ÿan¸monon. Kial mi havu tiujn malplaçajn blankajn monerojn, Pipi53 PIPI xTRUMPOLONGA eLIBROdiris malbonhumore.Retenu ilin, mi ja povas rigardi vin du-foje.xur ÿtarlokko.Çar Pipi absolute ne volis rericevi ian monon, la virino in-terÿan¸e donis unualokan bileton al ÿi kaj ankaû donis unu-alokajn biletojn al Tomi kaj Anjo, sen ke ili entute bezonudoni sian monon.Tiel Pipi, Tomi kaj Anjo povis sidi sur belegaj ru¸aj se¸ojtute apud la areno.Tomi kaj Anjo plurfoje turnis sin por man-signi al siaj lernejaj gekamaradoj, kiuj sidis multe pli longefor. Estas stranga lapontendo çi tio, Pipi diris kaj mire çirkaû-rigardis.Sed mi vidas, ke oni disperdis segaîon sur la plankon.Mi ja ne estas tre pedanta pri tio, sed aspektas senzorge, laûmia opinio [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • gieldaklubu.keep.pl
  •