[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.224 Impreza? Impreza?! powtarzał,przeskakując z nogi na nogę. Wiem, żenigdy przedtem nie reżyserowałeś filmu,ale chyba nawet ty zauważyłeś, że tradycjąjest organizowanie imprezy pozakończeniu zdjęć?No więc Ben powiedział, że zamierzazapłacić za to ze swojej kieszeni, przez coPatrick wyszedł na skąpego bydlaka i powielu dramatycznych minach oraz sesji zkieszonkowym kalkulatorem niechętniezgodził się podzielić koszty.Ale Benowinie pozwolono nazywać tego imprezą. To drinki powitalne upierał sięPatrick. A raczej jeden drink.Tymczasem, myślał Ben, chodziło ozwyczajny szantaż emocjonalny.Chciał wten sposób z góry odwdzięczyć się ekipie,którą zmuszał do pracy za ułamekzwykłego wynagrodzenia.Poza Pete em ijego elektrykami, oczywiście.Jego ludzie225 chełpili się, że nie sposób się z nimtargować o stawki. Nie mamy zbyt dużego budżetu wyjaśnił Ben, kiedy zadzwonił do Pete a,którego desperacko chciał zatrudnić jakoswojego głównego oświetleniowca. O mój Boże, to fatalnie Petezacmokał współczująco. W takim razienie powinieneś brać się za robienie filmu,prawda? I odłożył słuchawkę.Ben nie miał innego wyjścia, musiałzadzwonić do niego ponownie izaproponować zwyczajne wynagrodzenie.Przynajmniej Emmę Buckley zatrudniłtanio.On i Angela byli tacy pewni cech,których szukali w Jasmine, a potem weszłaEmma Buckley, nie posiadając żadnej znich, i zaskoczyła ich wszystkich.Szkoda,że była tak kompletnie nieznana alemoże uda im się to jakoś wykorzystać.Po przesłuchaniu Ben, Patrick i Angela226 raz w życiu zgodzili się bez zastrzeżeń:postanowili obsadzić Kimberley Day jakoJasmine.Nie była równie znana co ZoeLangridge, ale Angela mówiła, że świetniezagrała w telewizyjnej adaptacji którejśksiążki Trollope (Ben nie miał ochotyobnażać swojej ignorancji, pytając, czychodziło o Joannę Trollope, czyAnthoniego Trollope).A potem Kimberleypowiedziała, że ma nadzieję, iż nikomu niesprawi to kłopotu, ale oni chyba wiedzą, żepod koniec zdjęć będzie w piątymmiesiącu ciąży.Ben wyobraził sobieJasmine, która biega po ulicach Brighton,ukrywając brzuch pod wielką czarną torbąna ramię, i jak musi kręcić wszystkieujęcia Jasmine wyłącznie od szyi w górę iw ten sposób, drogą eliminacji, rolaprzypadła Emmie.Emma odtwarzała Jasmine w sposób, wjaki nigdy sobie tej postaci nie wyobrażał.227 Jasmine, którą stworzyła, nie była żadnątwardą suką.Jasmine Emmy była osobą,która nie ma w głowie ani jednejnieżyczliwej myśli.Zupełnie brakowało jejwyrachowania czy sprytu, byładziewczyną, którą chcesz wziąć w ramionai chronić ją przed wszelkim złem.A conajlepsze, z pieniędzmi, którezaoszczędził, angażując Emmę, będziesobie mógł pozwolić na zdjęcia z dzwigu,na których mu ogromnie zależało.Trawiłto wszystko w głowie w drodze zLondynu.Zdał sobie sprawę, żemożliwości są ogromne.Teraz, na skrzyżowaniu, trzy stojąceprzed nim samochody przejechały, apotem światła znów zmieniły się naczerwone.W tym tempie nie dojedzie doBrighton do rana.Emma oparła głowę o okno przedziału i228 patrzyła na uciekający krajobraz.Scenariusz miała otwarty na kolanach, alebyła za bardzo podekscytowana, żebyskoncentrować się na nauce tekstu.Odczasu przesłuchania jej życie mijało wjakimś szaleńczym pędzie.Telefon odIrenę dostała zaraz następnego ranka. Gratulacje! Masz rolę! Ale kiedyEmma krzyknęła z radości, Irenę dodała: Moim zdaniem nie powinnaś jejprzyjmować. Co takiego? Pieniądze, jakie ci proponują, toobelga.Powiedziałam im, żeby podwoiligażę.Emma wpadła w panikę. Irenę, nie, oddzwoń do nich zaraz.Proszę cię.Pieniądze nie są ważne.Nicmnie nie obchodzą pieniądze.Zrobiłabymto za darmo to znaczy, wyłączając twojąprowizję, oczywiście dodała szybko,229 kiedy usłyszała, że Irenę zaczyna siękrztusić. Och, proszę cię, zadzwoń donich, zanim dadzą to komuś innemu. Stwarzasz tutaj bardzo niebezpiecznyprecedens ostrzegła ją Irenę. Niemożesz pozwalać ludziom, żeby ci takwłazili na głowę.Nie wydaje mi się, żebymieli zamiar płacić Ronaldowi Gashowiczy Danny emu Parkerowi minimumsocjalne, nie sądzisz?Ale zadzwoniła do nich, cały czasnarzekając, i teraz Emma siedziała wpociągu do Brighton, gdzie miała zagrać wswoim pierwszym prawdziwym filmie.Zastanawiała się, czy Irenę byłaby z niejdumna, czy niezadowolona, gdybyodkryła, że Emma dostała tę rolę tylkodlatego, że skłamała, iż grała w filmie,który nigdy nie istniał.I w Titanicu otym niemal zupełnie zapomniała.To byłkłopot z opowiadaniem kłamstw trzeba o230 nich pamiętać, a Emma wiedziała, że jestzbyt roztrzepana, żeby zapamiętywać takierzeczy.Zdecydowała się, że wszystko wyznaBenowi dziś wieczorem.Powie mu, żerozpaczliwie pragnęła tej roli, nie chciała,żeby pomyślał, iż miesiącami była bezpracy.Była pewna, że on dostrzeżezabawną stronę tego wszystkiego,nieprawdaż?Choć Jason nie był ani w połowie takpodekscytowany wiadomością o jejwielkiej szansie, jak oczekiwała, towzruszyła się ogromnie myślą, że będzieza nią bardzo tęsknił, kiedy ona utkwi naplanie w Brighton.Ogarnęła ją nieodpartaochota, żeby znów do niego zadzwonić,chociaż rozmawiała już z nim tego dniadwa razy i wysłała trzy SMS-y.Po razkolejny wyjęła komórkę. Cześć! zawołała, kiedy odebrał.231 No i jak, skończyłeś na dzisiaj? Tak.Nagrywałem tylko jedną scenępo lunchu. Och! jęknęła, krzywiąc się.Mogłam przyjechać do Sheffield dziś ranoi mielibyśmy cały weekend dla siebie.Jej ożywienie nieco przygasło na myśl, żemogłaby spędzić trochę czasu na luzie zJasonem. Co będziesz robił beze mnieprzez cały weekend? A wiesz co? Możebyś przyjechał do mnie do Brighton? Bardzo bym chciał, ale nie mogę.Jutro mam być pod ręką, pamiętasz? A tybędziesz gdzieś się włóczyć z DannymParkerem. Wymówił nazwisko partneraEmmy, jakby to był wyjątkowo podłyrodzaj płynu do czyszczenia toalet
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
