Allen Louise Skandaliczni Ravenhurstowie 04 Tajemniczy kuzyn

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Słyszała coś niecoś na ten temat od Bel, która została kochanką Ashe'ajeszcze przed ślubem, a Bel nie była przecież nierozważna - przynajmniej dopóki sięnie zakochała.Tak więc Theo, przy swoim doświadczeniu, także musi znać te metody.- O czym dumasz? - zapytał tak nagle, że upuściła kromkę.- Wyglądasz, jakbyśłamała sobie głowę nad poważnym problemem.- O tym, czego potrzebuję.- To cud, że nie wykrzyknęła: O tobie!- Och, chodzi ci o zakupy.- Theo odsunął talerz.- Zatrzymamy się w Arnay leDuc, a przenocujemy w M�con.Pózniej bez trudu dojedziemy do Lyonu, a stamtąd doSRGrenoble.To będzie ostatni przystanek przed Maubourgiem.Elinor pokiwała głową.Oznaczało to, że będzie miała trzy dni na zrealizowaniemarzenia.- Wiesz, czego chcesz? Dopiszesz to do listy?- Nie, zapamiętam.- Spojrzała na niego z uśmiechem, ale on już wstał i zadzwo-nił na służącego.Pozostawiwszy za sobą Arnay, gdzie zrobili najpotrzebniejsze zakupy, skiero-wali się w stronę M�con.Elinor próbowała szkicować podczas jazdy, mimo że powóztrząsł na wybojach.Po lunchu zasiadła na kozle, nie bacząc na wiatr i wzbijany przezkonie kurz.- Dlaczego są dwa konie? Czy musimy liczyć się z pieniędzmi?- Nie.Pomyślałem, że w razie pościgu będą szukali poczwórnego zaprzęgu.Apoza tym nie ma pośpiechu.Mogę dokupić jeszcze parę, ale zrobię to po wyjezdzie zLyonu, bo tam pagórki będą bardziej strome.- Czy trudno jest powozić parą koni? - zapytała Elinor, wpatrując się w trzyma-jącą lejce dłoń Thea.- Trudniej niż jednokonnym zaprzęgiem, jak się możesz domyślić.A czemu py-tasz? Chciałabyś spróbować? - Odwrócił się do niej z uśmiechem.- Będziesz miałasztywne ramiona.- Spróbuję.- Dobrze.Przesuń się na środek i rozczapierz palce.Było wprawdzie trochę zamieszania na początku, ale już po pięciu minutachElinor siedziała obok Thea, trzymając lejce.- Wezmę bat i będę ci pomagał na zakrętach - powiedział, kładąc ramię na opar-ciu.W trakcie jazdy przez złoto-zieloną Burgundię, z jej winnicami rozpościerają-cymi się na południowych stokach, Theo niepostrzeżenie położył ramię na ramieniuElinor i ujął jej prawą rękę, i powozili razem.Nie musieli rozmawiać.Wystarczyło imwłasne towarzystwo oraz poczucie, że podróż sprawia im przyjemność.SRByło tak jak podczas pierwszego wspólnego spaceru nad rzeką.Czasami Theotrącał delikatnie Elinor, wskazując jej barwną plamę kwiatów przed mijaną chatą lubdzieci taplające się w kałużach wokół publicznej łazni.Innym razem ona na coś zwró-ciła uwagę, a wtedy on spoglądał w niebo, gdzie krążył myszołów, albo na pasącegosię konia.- Przed nami M�con.- Theo wziął lejce od Elinor.- Nie pamiętam, abym kiedy-kolwiek bawił się tak dobrze, nie robiąc absolutnie nic.- Czułam się jak w dzieciństwie, kiedy poznaje się nowe widoki i doznania, niemusząc się o nic martwić.Wystarczy po prostu być.Theo zaśmiał się cicho.- To mi się podoba. Wystarczy po prostu być".Zdjęłaś mi z grzbietu brzemięlat, Nell.Trzymaj się mocno.Jesteśmy na miejscu.Gdy wjeżdżali przez bramę zajazdu, Nell popatrzyła na skupioną twarz Thea.Może i cofnęli się na jeden dzień do czasów dzieciństwa, ale Theo nie był chłopcem,lecz dorosłym mężczyzną.Jej ukochanym mężczyzną.SRRozdział osiemnastyMieli za sobą M�con i noc spędzoną przyzwoicie osobno we własnych łóżkach.Przed nimi rozpościerał się skąpany w popołudniowym słońcu Lyon.Przez całą drogępowoził Theo, bo, jak twierdził, chciał dojechać do Lyonu przed wieczorem.Elinornie miała nic przeciwko temu, po ubiegłym dniu bolały ją ramiona i plecy.Gdy wy-siedli na podwórzu Białego Bażanta", przeciągnęła się, żeby rozprostować kości.Theo udał się do gospodarza, aby zamówić pokoje i gorącą wodę.- Odświeżymy się i pójdziemy do miasta - oznajmił po powrocie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki