[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Najwyższą wartością w „Dżumie” jest miłość rozumiana szeroko - dawanie szczęścia.Bohaterowie poprzez zmaganie się z zarazą dojrzewają do wielkodusznego szczęścia i miłości.Rambert po wielu próbach wyrwania się z nieszczęśliwego miasta zrozumiał, że wstydem jest myślenie o własnym szczęściu.Postawy bohaterów Camusa uczą więc że poprzez sympatie i zrozumienie, jakimi darzy się innych, można osiągnąć spokój wewnętrzny.Człowiekiem pełnym, dojrzałym jest Rieux.Przeżyje dżumę straciwszy najbliższych, do końca szlachetny w swej postawie, od początku świadomy tego, że zwycięstwa w walce z dżumą „zawsze będą tymczasowe”, że nie powód to, aby zaprzestać walki, jest to bowiem jedyna droga do zamanifestowania solidarności międzyludzkiej.Przeciwstawieniem się dżumie jest dobroć.Camus widzi dobroć człowieka w milczeniu , taką postawę uosabia matka doktora Rieux.Ma ona dar intuicji, „tyle w niej było ciszy i ciepła, że mogła pozostać na wysokości każdego światła”.„Dżuma” mówi o kształtującej roli cierpienia w życiu człowieka.Zapiski Jana Tarrou utrwalają zmianę oschłego, dokuczliwego sędziego Othona, jaka dokonała się w nim po śmierci synka- „sędzia nadal patrzał w słońce” - słońce w relacji Tarrou jest symbolem światła rozjaśniającego dotychczasowe mroki serca sędziego.W latach, kiedy świat przeżył tragedię faszystowskiej polityki zagłady, skutki dwóch eksplozji atomowych (Hiroszima i Nagasaki), w atmosferze „zimnej wojny”, politycznych napięć między wschodem a zachodem, ważna rolę spełniały inne formy moralistyki literackiej, kierującej uwagę na mechanizmy systemów totalitarnych i ostrzegających przed ich urzeczywistnieniem.Książka Orwella - „Folwark zwierzęcy” zdobyła ogromny rozgłos.Wykorzystywano je często do celów propagandy politycznej przeciwko Rosji.Orwell satyrę polityczną skierował nie przeciw jednemu , konkretnemu państwu, ale przeciwko groźbie systemów totalitarnych we współczesnym świecie.Utwory Orwella są więc ostrzeżeniem przed możliwością zrealizowania się w życiu politycznym Europy literackich wizji.Moralny wstrząs pogłębia ich forma.Satyry Orwella wnikały w mechanizmy systemu, w którym nie tylko nie wolno sprzeciwiać się doktrynom, ale w którym doktryny są bardzo nietrwałe, historia zmienna, tworzona wciąż na nowo, w zależności od potrzeb totalitarnego systemu.Najbardziej niebezpieczne jest ubezwłasnowolnienie człowieka, kierowanie jego życiem emocjonalnym, Stwarzanie absurdalnego kodeksu postępowania, izolowanie od świata zewnętrznego, co pozbawia go wszelkich kryteriów porównawczych, a wreszcie powoduje zawładniecie myślą człowieka.Wszystkie przedstawione przeze mnie przykłady ilustrują ogromne zainteresowanie pisarzy człowiekiem i jego problemami.Wiek XX stawia przed człowiekiem ogromne wymagania , każe on bowiem wybudować nam „drabinę prowadzącą do gwiazd i dzień po dniu zdobywać każdy jej szczebel”, jak pisał Bob Dylan, w celu zachowania godności i realizowania trudnego człowieczeństwa
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
