Wilson Robert McLiam Zaulek lgarza

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Znów się zgubiłem.Tym razem wynurzyłem się zpodziemi przy Tumham Green.Machnąłem ręką nawszystko i wróciłem na dworzec taksówką,postanawiając dawkować sobie Londyn mniejszymiporcjami.Do Cambridge dotarłem tuż przed zmierzchem.Pierwszy rzut oka na takie miasto jak Cambridge jestzawsze najlepszy i najchętniej wspominany.Wyglądałoniczym perfekcyjna makieta.Zachowane jakby wpomniejszeniu wąskie uliczki i kryte arkadypobrzmiewały jeszcze mglistymi echami przeszłości.Miękki szary zmrok uwydatniał klasztorną omszałośćdziedzińców i parków.Kolegia rozparły się z wytwornąnonszalancją w samym centrum miasteczka.Mojewzruszone serce nabrzmiało łzami rozkoszy.Jakie towszystko było stare.Jakie wypieszczone, czyste iśliczne! Sam widok uwznioślał moją chamską duszę.Z pewnym trudem odnalazłem swoją bursę izapoznałem się z portierem, siwym Irlandczykiemzwanym Nagrobkiem.Facet miał klasę.Ucieleśnienieszacowności i uniżonej dyskrecji.Odegrałem przed nimczłowieka z gminu i pokochał mnie natychmiast.Szeroki,ujmujący ripleyowski uśmiech przypieczętował nasząprzyjazń.Zawsze miałem dar zjednywania sobie ludzi.Moje śmieszne nazwisko było już wymalowane naddrzwiami pokoju: R.BOGLE.W tym kontekście miałoarystokratyczny wydzwięk, do którego przedtem nawetnie starało się aspirować.Po raz pierwszy odniosłemwrażenie, że jest czymś więcej niż tylko slapstikowymzlepkiem śmiesznych spółgłosek.Na tej szacownejścianie wyglądało poważnie i znacząco.Byłem z niegoprawie dumny.(Takie nazwisko to na ogół prawdziwygarb; żyje się z nim ciężej, niż bylibyście skłonniprzypuszczać.Ripley Bogle.Ciekawe, o czym myśleliBetty i Bobby, moi staruszkowie, nadając mi takie imię.Pewnie o tym, że aliteracja wyszła z mody.)Pokój był bajeczny.Ciemne boazerie, okno zwidokiem na rzekę.W to ostatnie trudno mi było wprostuwierzyć.Zgasiłem światło, zapaliłem papierosa iusiadłem przy oknie.Patrzyłem na pociemniałą rzekępowtarzając sobie, że nie śnię, że to wszystko dzieje sięnaprawdę.To ja, Ripley Bogle, nieudacznik, włóczęga,szmaciarz i pijak za uszy wydzwignięty z dna.Co ja tutajrobię?I tak sobie siedziałem i paliłem w ciemnym pokoju,pogrążony w rozmyślaniach.Moje akcje nareszciezaczęły zwyżkować; nieśmiałe nadzieje kiełkowały wmym sercu..A teraz rozwiązanie konkursu z zeszłej soboty.Przypominam, że do wygrania był nowy album KimWilde.Szczęściarze z was, kochani! Odpowiedz brzmi:Polski hrabia Borulawski, karzeł, który oczarował iuwiódł najpiękniejszą baronową na drezdeńskim dworze.Tak, przyznaję, że pytanie było podchwytliwe!Z czyjegoś radia dobywa się irytujący wulgarnybełkot.Niedaleko ode mnie rozsiadły się na trawie dwiemłode kobiety.Zerkają na miłego nieszkodliwegokloszarda (mnie) i chichoczą złośliwie.Ich śmiech jestzbyt piskliwy, radio wrzeszczy, ubrane też są krzykliwie.Zgiełk rozprasza graczy, krzywią się z niezadowoleniem.Dziewczyny chichoczą w najlepsze, zadowolone zpowodowanych zakłóceń. Czyż to nie wspaniałe? Już za chwilę Rodney, którybędzie gościem w naszym studiu, opowie o swoimnowym singlu zatytułowanym �Matka mnie biła�.Ciekawe, czy na dowód zaprezentuje blizny! Ha, ha, ha,ha, ha, hi, hi.Jest sobota, moi mili, czas na dobrązabawę! Właśnie otrzymałem telefon od słuchacza zBletchley, który twierdzi, że mylnie zacytowałem Kanta.No cóż, bardzo mi przykro, panie Jenkins, wrócimy dotego pózniej, bo teraz pora na serwis dlazmotoryzowanych.Dziewczyny zaczynają zrzucać z siebie szatki.Rozbierają się do wyszarzałej bielizny, rzucając midrwiące spojrzenia.Paru graczy patrzy na to ze skrywanądezaprobatą.Wcale im się nie dziwię.Pomijającwszystko inne, tak bujne kształty lepiej byłobypozostawić wyobrazni, a nie wystawiać ich na widokpubliczny.Obecni tu mężczyzni powinni się zrzucić nalampę kwarcową dla tych neolitycznych Wenus.Spokójducha wart poniesionych kosztów.O psiakość, dobry strzał! W życiu nic takiego mi niewyszło.Uwielbiam krykieta, ale gracz ze mnie mamy.Jedna z dziewczyn robi w moim kierunku brzydkigest i woła coś, czego nie dosłyszałem.Idiotkomnajwyrazniej się wydaje, że czerpię przyjemność zwidoku, jaki sobą przedstawiają w opiętych majtasach.Nie mogłyby się bardziej mylić, biedule.Zastanawiamsię, czy powinienem im to wyjaśnić.Może lepiej nie..Dzięki, Rob.Teraz pora na przedstawieniewyników naszej najnowszej ankiety.Jak sobieprzypominacie, prosiliśmy słuchaczy, by opowiedzielinam o swoich ulubionych fantazjach seksualnych.Była tonasza pierwsza telefoniczna superankieta w tym roku i zprzyjemnością donoszę, że otrzymaliśmy wiele bardzointeresujących odpowiedzi.Dzięki temu mogę dziśobwieścić, ha, ha, ha, hi, hi, że najbardziejrozpowszechnioną fantazją, ha, ha, seksualną pośródsłuchaczy ha, ha, hi, hi, hi, naszej rozgłośni jest.Aut.No jasne.Nie trafił nawet w pobliże.Pałkarzodchodzi smętnie, nie czekając nawet na decyzjęsędziego.Miły widok.Przeciwnicy zbiegają się wgromadę, cieszą.Dwóch graczy z pola dryfuje kuopalającym się narzeczonym Drakuli.Mają błysk w oku igłupawe uśmieszki.No nie, panowie! Chyba spermarzuciła się wam na mózg.Otwórzcie oczy, przyjrzyjciesię tym kaszalotom!Najwyrazniej podjęli decyzję.Nonszalanckoprzeskakują linę odgradzającą boisko.Wykalkulowanymłukiem (co jednak nikogo nie zwiedzie) zbliżają się dodziewczyn.Są nawet całkiem przystojni.Z pewnościąbyłoby ich stać na coś lepszego.Może chodzi o zakład.Taką przynajmniej mam nadzieję..Na naszej gorącej linii Dave z Reigate.Halo,Dave, czy mnie słyszysz?.Halo!.Halo! Ha, ha, ha,wygląda na to, że Reigate znalazło się poza zasięgiemcywilizacji.Spróbujemy połączyć się z Dave'em pózniej.Ha, ha, ha, ha, hi, hi, hi, nasz didżej gorączkowo szuka,czym by tu zapełnić tę nie planowaną przerwę.Mamy dlawas coś ekstra.Oto Mick Jagger i Frank Sinatra! Ha, ha,ha, hi, hi, ha, ha.Dziewczyny podniosły się do pozycji siedzącej irozmawiają ze zbłąkanymi krykiecistami.Przygnębiające.Inni gracze nawołują tych dwóch.Przygotowują się do kolejnej rozgrywki, ale panów natrawie najwyrazniej przestał interesować sport.Przysiedlisię do dziewczyn, niecierpliwymi gestami zbywająokrzyki kolegów.Z boiska dobiegają cierpkiekomentarze.Ich dezercja nie została przyjęta zezrozumieniem.Demokracja zawodzi, drużyna pogrąża sięw anarchii.Romantyczni zawodnicy pasą oczy golizną,dziewczyny chichoczą i wskazują na mnie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki