Nieskończonoć Holly Jane Rahlens

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.A co zdumiewające, udało nam się doprowadzić do dojrzałości płodu u mężczyznbez niepożądanych ubocznych skutków hormonalnych ani innych u gospodarza.To spory przełom,który oznacza, że nasze szanse na zwiększenie populacji się podwoiły.Profesor Grossmann odchrząknął. Tu, w Instytucie Olgi %7łukowej, wciąż wierzymy, że naturalne poczęcie w biologicznej macicymatki prowadzi do narodzin najzdrowszych dzieci, jednak globalny rząd uznał, że fundusze powinnyteraz zostać zainwestowane głównie w Projekt MM. MM? zapytałem. Męska Matka. Spojrzał na mnie. Krótko i węzłowato: właśnie dlatego odcięto nam funduszena podróże w czasie.To oczywiście zrozumiałe.Podróże w czasie są kosztowne, skomplikowanei czasochłonne. Puścił do mnie oko. Gra słów przypadkowa.Może i był to ważny przełom naukowy, ale wciąż był jak cios w podbrzusze gra słówzdecydowanie zamierzona.Co miałem zrobić? Byłem zrozpaczony i nadal nie rozumiałem, dlaczegowybrali właśnie mnie. Nie powiedzieliście mi, skąd macie twarde dowody świadczące o kwalifikacjach tego mężczyznyjako tak zwanego nosiciela waszego rzekomego bakcyla miłości.Profesor Grossmann wstał.Przywołał na twarz życzliwy uśmiech. Panie Nordstrom, nasza koleżanka Rouge Moreau już z radością zaoferowała, że poda panuwięcej szczegółów dziś wieczorem.Bardzo nam przykro z powodu cięć i zrobimy wszystko, cow naszej mocy, aby pomóc panu uśmierzyć rozczarowanie.Niech pan nam zaufa. Rozejrzał się posali. Możemy zakończyć to spotkanie?Szansa na to, że dowiem się dziś od nich czegokolwiek więcej, była bliska zeru.Zwróciłem się doRouge: Dzisiaj wieczorem?Skinęła głową. Niech pan zaczeka rzekł Dok-Dok. Nie może pan tak po prostu wyjść.Spojrzałem na niego. Dlaczego nie? Ponieważ jest pan naszym głównym nosicielem Undulus amori powiedział profesor i chcielibyśmy znać miejsce pańskiego pobytu.Tylko element projektu polegający na podróżyw czasie został anulowany, nie projekt jako taki. W rzeczy samej dodał Dok-Dok, przejmując pałeczkę. Zamierzamy kontynuować naszebadania z panem.Naprawdę sądzili, że teraz będę z nimi pracował? Teraz, gdy odebrali mi szczęście? Rozchmurz się, chłopcze! powiedział Dok-Dok. %7łyjesz na najlepszym ze wszystkich światów!Pomyśl tylko: teraz możesz się znów zakochać. Co za niedorzeczny pomysł! zawołałem. To tylko świadczy o tym, jak niewiele wiecieo miłości! Och, panie Nordstrom, ma pan głowę nabitą takimi głupstwami. A pańska, Dok-Dok, jest pełna bzdetów! Ruszyłem do wyjścia. Dok-Dok? usłyszałem jego oburzony głos. Nazwał dyrektora Biblioteki Europejskiej Dok-Dokiem? Bzdety? zapytał profesor Grossmann.Otworzyłem drzwi. Synonim bzdur wyjaśniła Rouge.Zatrzasnąłem za sobą drzwi.Rozdział 24Spadająca gwiazda w siatce na motyleTylko gniew sprawiał, że się jeszcze nie rozsypałem.Trzymałem się go każdym nanogramem siły,jaka mi pozostała przez całą drogę do Greifswaldu, a potem jeszcze trzydzieści pięć kilometrówdalej na północny zachód do Stralsund.Spotkanie z naukowcem w sprawie tajnego projektu zwłaszcza bez uprzedzenia pracodawcy było poważnym naruszeniem protokołu.Ale w tej chwili, pomyślałem, protokół zasługiwał napoważne naruszenie.Poza tym wydawało mi się, że Biblioteka Europejska nie potrzebuje już moichusług.Biblioteka i Instytut Olgi %7łukowej spiskowały, aby mnie oszukać, od początku mojego udziałuw tym projekcie.Potrzebowałem teraz szczerej odpowiedzi w sprawie tajemnicy otaczającejpamiętniki.Podejrzewałem, że to one stanowiły twarde dowody , o których mówiła Yuka Shihomi.Miałem szczęście.Doktor Cornelius Beyer pracował przy wykopaliskach na wyspie R�gen, podrugiej stronie mostu łączącego ją ze Stralsund.Podczas gdy jego studenci pałętali się za naszymiplecami po ruinach domu i garażu z artefaktami datowanymi na lata 1935 1989, siedzieliśmy przyniewielkim drewnianym stoliku ze schłodzonymi spicerami.Doktor Beyer wydawał się drobniejszy,niż go zapamiętałem, i starszy dobiegał już dziewięćdziesiątki ale umysł miał bystry jak zawsze,a pamięć nadal iście słoniową, jak Elfnt-100gz. Tak powiedział archeolog znalezliśmy pamiętniki na dnie jeziora Bodden.Były zamkniętew czarnej skrzynce.Zcianki i uchwyt skrzynki wykonano z żywicy epoksydowej, a uszczelniono jąneoprenem.Była uwięziona pod wrakiem niewielkiego samolotu wojskowego: piątej generacji SL-0815 BabySpinoFighter.Ten Spino pewnie został zestrzelony w dwa tysiące pięćdziesiątym szóstym,podczas ataków Sojuszu Skandynawskiego na niemieckie wybrzeże Bałtyku.Jednak& Zacisnąłpowieki, starając się sobie przypomnieć. Tak.Określiliśmy moment zatopienia skrzynki w zatocemniej więcej na dwa tysiące osiemnasty, na podstawie badania warstw osadów, które powstały naznalezisku.Widać było, że umieszczono ją tam celowo. Celowo? Tak.Była obciążona ciężkimi blokami z nierdzewnej stali.Każdy blok ważył około pięciukilogramów i przylutowano je do pokrywy skrzynki: po jednym bloku w każdym rogu, a następniewszystko umieszczono w specjalnie dorobionej piankowej wyściółce.Dzięki temu pamiętnikiprzetrwały. Spojrzał na mnie. Trudne zadanie te pamiętniki, co? Tak, bardzo.Ale chyba nie tak trudne jak zbudowanie takiej skrzynki powiedziałemz uśmiechem.Skinął głową. Tak.Starannie to przemyślano.Czy pamiętniki były warte zachodu? Zdecydowanie. Bardziej niż ten archeolog kiedykolwiek się dowie. Czy ona przeżyła Mroczną Zimę? Nie wiemy.Jeszcze. Znalazł pan imię? Tak.Eliana.Eliana Lorenz. Głos mi się załamał.Archeolog przez chwilę przyglądał mi się uważnie, jakby właśnie wykopał jakieś szczególniekłopotliwe znalezisko.Poczułem gorący rumieniec na twarzy.Odchrząknąłem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki