Crosby Susan Szczęliwa gwiazda

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.73RS- Chciało mi się pić - zaczęła się tłumaczyć, krzyżując ramionana piersiach.- Po tych wszystkich słonych daniach.- Mnie też.- Podszedł do lodówki, czując na sobie jej wzrok.Gdyby wiedział, że ją spotka, włożyłby przynajmniej szlafrok, a nieparadował w samych bokserkach.Ale właściwie czym sięprzejmował? Przecież widziała go już w stroju Adama.- Nie mogłaśzasnąć?- Jestem bardzo zmęczona, ale nie mogę uspokoić myśli.Pokiwał głową.- Nie jest ci zimno?- Ależ skąd.Odkąd jestem w ciąży, ciągle mi gorąco.- Wskazałana niego.- A ty, jak wytłumaczysz ten swobodny strój?- Myślałem, że śpisz.A poza tym rozkręciłem ogrzewanie, bosię bałem, że zmarzniesz.Prawie się ugotowałem.Dzięki Bogu, terazbędę mógł je zmniejszyć.- Mam parę książek o ciąży.Może chciałbyś poczytać?Sporo już na ten temat przeczytał w Internecie.Znalazł nawetrysunki i zdjęcia, z których wynikało, że dziecko ma teraz dwanaściecentymetrów i waży dwieście gramów.- Dzięki, na razie nie skorzystam.Ale będę cię o wszystko pytał.- W porządku.- Odstawiła szklankę do zlewu.- Dobranocjeszcze raz.- Nicole?Zatrzymała się i spojrzała na niego badawczo.- Słucham?74RS- Nie chcę, żebyś się zadawała z Markiem.Uniosła dumniegłowę.- Nie przepadam za rozkazami.W ten sposób nie zdobędziesz umnie punktów.- Nosisz moje dziecko.Dodatkowe punkty naprawdę nie są mipotrzebne.- Nie uważasz, że zamiast próbować na siłę zmienić drugąosobę, powinniśmy się raczej wzajemnie zaakceptować?Oczywiście miała rację.W zasadzie nie miał nic przeciwkoakceptacji i kompromisom.Pod warunkiem że Mark raz na zawszezniknie z jej życia.%7łe Nicole przestanie pracować.I że wyjdzie zaniego.Nicole poklepała go po ramieniu i uśmiechnęła się słodko,kierując się ku wyjściu.Nie mógł pozwolić, by ostatnie słowonależało do niej, więc złapał ją za ramię i zatrzymał.Zdecydowanymgestem uniósł jej podbródek.Nie dopuści jej do głosu, tak jakprzedtem na schodach, kiedy się wycofał z obawy, że ją urazi.Tymrazem nie miał zamiaru być taki grzeczny.Należała do niego.Odszukał ustami jej wargi i zmiażdżył w gwałtownym pocałunku.Próbowała się cofnąć, ale nie pozwolił jej na to.Po chwili poczuł, żeprzestaje się opierać.%7łe odwzajemnia pocałunek.%7łe naciera naniego.Całował ją teraz delikatnie, rozkoszując się jej miękkością.Jejjęzyk wdarł się do jego ust jak zwinne zwierzątko.Z cichym jękiemuniosła ręce, wbiła paznokcie w jego ramiona i przesunęła dłonie wdół po szerokiej piersi i płaskim brzuchu.75RSPożądanie owładnęło nim bez reszty.Jęknął gardłowo i przykryłdłońmi jej piersi.Kciukami zaczął drażnić sterczące sutki.Zurywanym westchnieniem odrzuciła głowę w tył.Jej palce głaskałyskórę jego podbrzusza, lecz nie przesuwały się niżej.Pragnienie stałosię prawie bolesne.Pamiętał jak dziś jej gorące, wilgotne ustapieszczące najwrażliwsze miejsca jego ciała.Ujął kraj jej koszuli i uniósł do góry zdecydowanym gestem.- Przestań - powiedziała bez tchu, wyrywając się nagle z jegoramion.- Nie możemy.Przesunął ustami po jej szyi.- Dlaczego?- Nie możemy i już.Wciąż zaciskał palce na cienkim, kwiecistym materiale.Mógłbyz łatwością zdjąć jej tę koszulkę, odrzucić gdzieś daleko, a potem sięrozkoszować jej nagim ciałem.Wiedział, że nie opierałaby się długo.Nagle napotkał jej spojrzenie.Zobaczył w nim pożądanie, ale też.strach? Przed nim?Gwałtownie cofnął ręce.Gdy tylko ją puścił, bez słowa wybiegłaz kuchni.Słyszał, jak biegnie po schodach na górę, a potem z hukiemzatrzaskuje drzwi sypialni.76RSROZDZIAA SI�DMYW niedzielny poranek Nicole krzątała się po kuchni,przygotowując śniadanie - sadzone jajka, szynkę i ciepłe maślanebułeczki.Przez tydzień wspólnego mieszkania zdążyli ustalić zasady,które pozwalały na bezkonfliktowe współistnienie: unikać rozmów oprzyszłości i nie próbować zgadywać, o czym myśli druga osoba.Nicole wolałaby dzielić z nim więcej, ale bała się odsłonić.Czuła, żeDevlinowi nie zależy na emocjonalnej bliskości.Dla niego to byłazwykła biznesowa transakcja, z tą różnicą, że nie tylko chciał zawrzećją z zyskiem, ale też przespać się z klientką.Znała się na interesach na tyle, by wiedzieć, że gdyby na topozwoliła, popełniłaby gruby błąd.Miała się więc na baczności.Zeswej strony Devlin przekonał ją, że jako ojciec dziecka ma prawodotykać jej brzucha.Pozwalała mu trzymać, tam rękę, kiedywieczorem siedzieli przy kominku.Miała nadzieję, że się niedomyślał, jak bardzo lubiła te chwile.Devlin twierdził, że czeka, aż dziecko się poruszy.Chciałpoczuć jego pierwsze kopnięcie.Upierał się przy tym, chociażprzeczytała mu z poradnika, że matka wyczuwa ruchy dziecka o wielewcześniej, niż ktokolwiek mógłby je poczuć od zewnątrz.Ostatnio bardziej niż kiedykolwiek żałowała, że nie ma w Tahoeżadnej bliskiej przyjaciółki.Potrzebowała porozmawiać z kimś, ktopomógłby jej przeanalizować własne uczucia.Coraz bardziej się bała,że zakocha się w Devlinie, a on nie odwzajemni jej miłości.77RS- Hej - powiedział wesoło Devlin, wchodząc do kuchni.Wziąłtalerze z jajkami z rąk Nicole i postawił na stole, po czym odsunął dlaniej krzesło.- Jak ci się spało?- Cudownie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki