Shepard Sara Pretty Little Liars 09 Uwikłane (oficj.)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Owszem, była dumną dziewczyną, która zawsze dostawała to, czego chciała, i dlatego czułarozczarowanie i zażenowanie.Ale jednocześnie schlebiało jej, że Zach bawił się z nią tak samodobrze, jak ona z nim.Jeśli ich rodzice nadal by się widywali, to może Zach mógłby zostaćidealnym przyrodnim bratem.Może zamiast siostry powinna była szukać brata.Zach zerwał się na równe nogi i pociągnął za sobą Spencer.- Cieszę się, że sobie to wyjaśniliśmy.Na czym to stanęliśmy?Spencer odrzuciła swoje blond włosy za ramię.Kiedy kołysała się w tłumie innych tańczących,czuła się lekka i wolna.Nagle poczuła, że ktoś na nią patrzy.Zatrzymała się i odwróciła.Podjarzącym się napisem WYJZCIE" stała jakaś postać w ciemnej kurtce z kapturem i patrzyła prostona nią.Spencer zrobiła krok w tył, a serce podeszło jej do gardła.Po chwili postać odwróciła się iwmieszała w tłum.Ktoś anonimowy, niemożliwy do zidentyfikowania, ale niebezpiecznie bliski.18 PRZYJACI�AKI M�WI SOBIE WSZYSTKOKiedy w ten sam czwartek Emily podjechała pod dom państwa Rolandów, ich samochodu niebyło.Już miała zadzwonić do drzwi, gdy zobaczyła, że są uchylone. Jest tu kto? Emily otworzyła drzwi i weszła do holu.W salonie telewizor był nastawiony na kanał z kreskówkami.W rogu, na dziecięcej huśtawce,siedziała Grace z główką odchyloną lekko w bok i zamkniętymi oczami.Państwo Rolandowie wostatniej chwili postanowili wyjść i zostawić Chloe samą, więc Emily zaproponowała, że wpadniejej pomóc przy Grace. Emily!? - zawołała Chloe z kuchni.- To ty? Hej, Chloe! Emily skierowała się do kuchni. Przepraszam za spóznienie. Nie ma sprawy.Robię nachosy!Emily przeszła przez salon do dużej, jasnej kuchni.Stół był zawalony pudełkami po płatkachowsianych,brudnymi butelkami po napojach, stosami nieużywanych pampersów i pudełkami zchusteczkami higienicznymi.Na blacie kuchennym stała paczka chipsów, słoiczek z di-pemserowym i butelka szampana.Chloe zauważyła, że Emily patrzy na szampana. Chcesz kieliszek?Emily spojrzała na dziecko śpiące w salonie. Ale co z Grace?Przypomniały się jej wszystkie programy telewizyjne, w których pokazywano, jak policjaodwozi na posterunek pijaną opiekunkę do dziecka.- Jeden kieliszek jeszcze nikomu nie zaszkodził.-Chloe poruszała się z taką miękkością, jakbyjuż przed przyjściem Emily wypiła kieliszek albo dwa.Nalała szampana do dwóch wysokichkieliszków.- Zresztą powinnyśmy wypić toast. Za co?- Za naszą przyjazń.- Chloe się uśmiechnęła.- Naprawdę bardzo się cieszę, że zaraz poprzyjściu do nowej szkoły poznałam kogoś fajnego.Emily odpowiedziała jej uśmiechem.Zawsze lubiła wszystkie te sentymentalne rytuały, którepieczętują przyjazń - naszyjniki przyjazni, sekretny język, żarty zrozumiałe tylko dlawtajemniczonych - które niestety były dla niej bardzo odległą przeszłością.- Tylko kieliszek - zgodziła się po namyśle, biorąc od Chloe szampana.Wypiły toast.Kuchenka mikrofalowa zadzwoniła i Chloe wyciągnęła z niej talerz nachosów.Zabrały talerze, kieliszki i butelkę szampana do salonu, żeby móc pilnować Grace. Dokąd pojechali twoi rodzice? zapytała Emily, kiedy już rozsiadła się na kanapie. Na romantyczną kolację. Chloe zaczęła chrupać chipsa. Mama twierdzi, że muszątchnąć nowe życie w swój związek.Emily uniosła brwi. Mówiłaś przecież, że teraz super im się układa. Tak było, ale wiele się zmieniło, od kiedy się tu wprowadziliśmy. Chloe miała nieobecnąminę. Daję słowo, że to przez ten dom.Tu są złe wibracje.Emily wpatrywała się w okładkę dużego albumu zatytułowanego Rzym w obrazach, leżącego nastoliku.Czuła pulsowanie w uszach. Mówiłaś, że jedno z twoich rodziców miało romans.Tata czy mama?Chloe starła kawałeczek sera z podbródka. Tata.Ale nigdy się nie dowiedziałam, czy to prawda. Potem spojrzała podejrzliwie naEmily. Dlaczego tak wypytujesz o moich rodziców? Wcale nie wypytuję! Emily się zaczerwieniła. To znaczy, tak, wypytuję, ale.urwała. Powinnyśmy rozmawiać o naszych związkach, a nie o ich. Chloe trochę plątał się język. Zdradzę ci sekret, jeśli ty też mi zdradzisz swój. Już ci zdradziłam odparła Emily. Chodziłam z dziewczyną.Nie pamiętasz? Tak, ale nie wchodziłaś w szczegóły. Chloe założyła ręce na piersiach i spojrzała naEmily wyczekująco.Emily wodziła palcem po słojach drzewa na blacie stolika.- Może ty zaczniesz? - Okej.Chloe zacisnęła usta i zamyśliła się.- Chodziłam z kimś, z kim nie powinnam.Z moim trenerempiłki nożnej.- Naprawdę? Emily o mało nie wypuściła z dłoni chipsa.- Tak.Miał na imię Maurizio.Pochodził z Brazylii.Wszystkie dziewczyny się w nim bujały, alektóregoś wieczoru znalezliśmy się nagle sami w jego kantorku i. Chloe zamknęła oczy.-Zrobiło się gorąco.- Niezle.- Emily była pod wrażeniem.- Nadal z sobą chodzicie?- Nie ma mowy. Chloe tak energicznie pokręciła głową, że jej długie kolczyki uderzyły ją wtwarz.- Dowiedziałam się, że ma dziewczynę w Rio.Podobno miała ochotę skopać mi tyłek.Szczerze mówiąc, to był główny powód, dla którego rzuciłam piłkę nożną.Nie mogłam znieść jegoobecności.Emily przez chwilę w milczeniu gryzła chipsa.Grace, siedząca nadal na huśtawce tuż obokkanapy, otworzyła oczy i ssała smoczek, zupełnie nieporuszona tymi rewelacjami.- No dobra.- Chloe założyła nogę na nogę.- Miałaś jeszcze jakiegoś chłopaka poza tymfrajerem z drużyny pływackiej? Czy zniechęcił cię na dobre do facetów?Emily poczuła, jak szampan buzuje jej w żołądku.- Hm, spotykałam się jeszcze z jednym chłopakiem, Isaakiem.Ale nam nie wyszło.- Nagleogarnął ją smutek i spuściła wzrok.Chloe przesunęła się nieznacznie na kanapie. %7łałujesz? Grace zaczęła się wiercić i Emilypogłaskała jej miękkie włoski.To pytanie za milion dolarów. Tak i nie.Tak naprawdę miłością mojego życia była Ali.To znaczy, dziewczyna, którąwzięłam za Ali w siódmej klasie.Chloe ze zdziwienia otworzyła usta. Ty i Ali.byłyście razem? Emily wzięła głęboki oddech. Właściwie nie.Byłam w niej zakochana na zabój.I kiedy zniknęła, świat mi się zawalił.Wciąż mi się wydawało, że jednak nie umarła i że któregoś dnia wróci.No i.wróciła.Emily opowiedziała całą historię do końca, aż do ostatniego pocałunku z Prawdziwą Ali. Ona tylko udawała wyszeptała Emily, a jej oczy zaczęły wypełniać się łzami. O Boże. Oczy Chloe też zalśniły od łez. Tak mi przykro.Z jakiegoś powodu współczucie Chloe spowodowało, że w Emily wezbrała fala emocji.Imbardziej trzęsły się jej ramiona, tym bardziej nie wiedziała, czy płacze tylko z powodu Ali.Możerównież z powodu tego, co się wydarzyło na Jamajce.Kiedy tańczyła z Tabithą, wszystko naglewróciło na swoje miejsce, tak jak wtedy gdy pocałowała ją Prawdziwa Ali.Nagle jednak Emilyzauważyła coś na nadgarstku Tabithy.To była bransoletka z niebieskiego sznurka.Emily stanęła jak wryta i gapiła się na bransoletkę identyczną jak te, które Ali zrobiła dla Emily,Spencer i pozostałych dziewczyn tego lata, kiedy przez przypadekoślepiły Jennę.Ali ceremonialnie rozdała im opaski i kazała przysiąc, że będą je nosiły i dokońca życia zachowają w tajemnicy sprawę Jenny.Nagle w jej głowie zapaliło się czerwone światełko.Odsunęła się od Tabithy.Przecież tabransoletka mogła dostać się w jej ręce, tylko jeśli.Tabitha też się zatrzymała. Co się stało?Spojrzała w dół i podążyła za wzrokiem Emily [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki