Alistair MacLean John Denis Cykl Unaco Wieża zakładników

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Trzej roześmiani od ucha do ucha komandosi kołysali się na piętach,celując z pistoletów maszynowych w jego serce i głowę.Westchnął i wrócił spojrzeniem do mężczyzny siedzącego obok pilota.Na jego wargachpojawił się przelotny, zrezygnowany uśmiech. Touch�, panie Philpott powiedział. Touch�.EpilogW karłowatym zaułku udającym uliczkę między Avenue �mile Deschamel i All� Adri�nneLecouvreur znajduje się restauracja nieskończenie bardziej wykwintna niż knajpa PodGwiżdżącą Kotką.Następnego dnia po tym, jak Smith znalazł się we wrogim otoczeniufrancuskiego aresztu (i tradycyjnie stanął przed obliczem sędziego śledczego), Malcolm Philpottwydał tam obiad na sześć osób dla siebie, Soni Kolchinsky, C.W., Sabriny, Mike a Grahamai komisarza Poupona.Po drodze do restauracji Sonia dwukrotnie domagała się, żeby zrobili sobie grupowe zdjęcie na tle środkowego pawilonu �cole Militaire (gdzie, jak przypomniał Poupon, sam Napoleonsłużył jako kadet) oraz przed pomnikiem siedzącego na koniu bohatera bitwy nad Marną,marszałka Joffre.Wszyscy byli w stosownym nastroju na lukullusową ucztę, podlaną winem poczterdzieści dolarów za butelkę.Przez cały obiad Philpott celowo narzucał lekki ton konwersacji.Nie przepadał zapodzwonnym, za to miał dużą wprawę w odwracaniu tematu rozmów od siebie, Soni i UNACO.Uważał, że im mniej ludzie wiedzą o jego organizacji w tym także jego agenci tym lepiej.Ze szczerego serca, choć skrycie, radował się narastającą zażyłością między Grahamema Sabriną.Mike wciąż miał zabandażowane dłonie i Sabrina, która dzieliła z nim porcjęchateubriand, ostrożnie kroiła mu mięso na kawałki, a nawet, ku jego zażenowaniu, podawałamu je do ust.C.W., siedząc obok Sabriny, zabawiał się podsłuchiwaniem Grahama, który usilnie starał sięnamówić dziewczynę, by spędziła z nim krótkie wakacje na południu Francji.Mike byłwłaścicielem willi na stoku wzgórza w pobliżu Carcassone, w Langwedocji, i długo i namiętniewychwalał zalety swej posiadłości piękno i spokój.Już na wieży C.W.zauważył, że tych dwoje w naturalny sposób ciągnie do siebie.Znałtrochę przeszłość Grahama, a bardzo dobrze Sabriny, i nie był na tyle cyniczny, by nie miećnadziei, że im się ułoży. Zastanowię się nad tym, Mike obiecała Sabrina. W tej chwili mam mnóstwo spraw,które chciałabym załatwić, a z którymi już zalegam& ale naprawdę mam wielką ochotęprzyjechać. Mam nadzieję, że żadna z tych spraw nie pachnie przestępstwem dociął jej Philpott. Ależ skądże odparła i zatrzepotała gęstymi rzęsami. Jak pan w ogóle może sugerowaćcoś podobnego? No właśnie, jak? rzekł Philpott.Graham zakaszlał z wprawą, by zmienić temat. Naturalnie, nie musisz się tam niczym krępować nalegał. Będziesz mogła robić, cotylko chcesz i z kim chcesz. Naturalnie zgodziła się. Kochana, jeśli w to wierzysz, to jesteś w stanie uwierzyć we wszystko, jak mawiał książęWellington parsknął C.W.Sabrina spłonęła rumieńcem, a Graham z udanym oburzeniemłypnął na wykrzywionego w sardonicznym uśmiechu Murzyna.C.W.mrugnął do niego. %7łartowałem, Mike.Ale jak tak opisywałeś tę okolicę, wyszło mi na to, że w promieniu stumil nie będzie tam nikogo prócz poczciwego, starego Mike a Grahama.No nie?Tym razem to Philpott zakaszlał, może nie tak wprawnie jak Mike, lecz i tak dosyć fachowo. Chcę wznieść toast oświadczył. Za nasze zdrowie i za pomyślnie zakończoną operację.Być może nie byliśmy górą przez cały czas, ale w końcu wyszliśmy na swoje.Kiedy wypili, Philpott powiedział: A teraz specjalny toast za ciebie, Mike.Bez ciebie nie dalibyśmy rady.Masz naszenajszczersze podziękowania [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki