[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pli amante cedi tuj, ol esti devigata sin konfesi venkita, ÿi plorante submeti¸is.Dum la Oktobra monato, Ludoviko kaj Viktoro eniris en kolegion.De la unuaj tagoj la diferenco inter iliaj na-turecoj klare montri¸is.La unuanaskito pozitiva kaj praktika mire ensorbis la sciencojn; sed çio, kio devigas 111KASTELO DE PRELONGOeLIBROimagan penadon, lin trovis malobeanta.La pasia natureco de la dua kontraûe renkontis en la studado de literaturaîoj la nutraîon, kiun ¸i bezonas; kaj lia vivega karaktero signis liajn lecionojn de fortika kaj propra sigelo, kiu mirigis liajn profesorojn.Fine Andreo rajte povis esti kontenta pri la rezultatoj.Çe la disdono de premioj, çiujn kronojn ricevis liaj du filoj: kaj Heleno fiere ilin montris al la Prelongaj lo¸antoj kun rigardo kiu ÿajnis diri:—Kiu el vi estus kapabla naski tiajn idojn?Dum la libertempo, Linÿardo kredis, ke liaj antaûvidoj pri Viktoro estis realigitaj, kaj ke la fera mano de l’uni-versitata aûtoritato fine plifleksebligis la rigidecojn de tiu perforta natureco.Ja la junulo ne havis plu tiujn sova¸ajn kolerojn, kiuj lin similigis al frenezulo, kiam li çion ekrompis çirkaû si.Li ÿajnis sa¸i¸inta, kaj prezentis kun ÿia patrino spiritan similecon nur tre malproksiman.Cetere pri iaj punktoj li tute diferencis el Heleno.Tiun çi tute ekokupis la influo de unua sento; kaj poste ÿi antaûeniradis, ne prizorgante pri sekvoj kaj eblecoj de sukceso.Viktoro kontraûe, kun la sama vivegeco de deziro, sciis atendi kaj kaÿi sian avidecon por agi nur cer-tece.Antaû masko tiel lerte almetita, viro pli sagaca al la bona Andreo certe estus estinta tre senkulpigebla, sin lasante erarigi.Sed observanto pli atentema sen malfa-112KASTELO DE PRELONGOeLIBROcilo estus rekoninta la heredecon de la maljuna Linÿar-do, çe kiu la ruzo ne malhelpis la sentimecon; kaj li estus kompreninta, ke en tiu malsimpla animo la malhumileco de la patrino trovis kiel batalilon la singardemon de l’avo.Se, kiel en tagoj de sia infana¸o, Viktoro ne deziris plu esti re¸o, la soifo fari¸i famulo, esti kaj ÿajni altrangulo, lin çiam sekigis.La prudento, alvenante kun la vira¸o, nur aliformigis lian unuan deziron, sed la fundamento ne ÿan¸i¸is; kaj la ambicio de la junulo estis nur la senpera sekvo de ridegindaj revadoj de l’infano.Sed oni devas diri, ke lia patrino penadis per ÿiaj tutaj fortoj por lin kura¸igi en tiun vojon.Anstataû kvietigi tiun man-¸eman febron, ÿi estis feliça nur kiam ÿi trovis la rimedon, kiu batigas la malhumilan koron de ÿia filo agorde kun la ÿia.Ilia kutima promenado estis la pentrinda monteto, sur kiu staras la kastelo.Ili amis sekvi la eksteran muradon de la parko, kaj poste alveni antaû la kradego, tra kiu subite senvuali¸is la frontego de la vasta palaco.—Viktoro, diris iam sinjorino Linÿardo, vi vidas tiun luksegan domegon.¯i devus esti via, se via avo ne estus farinta la nekompreneblan frenezaîon, mi eç dirus la krimon, vin senigi da ¸i.Îuru ke vi faros çion eblan por en¸in iam reeniri.113KASTELO DE PRELONGOeLIBRO—Certe mi tutkore konsentas.Sed kion fari? Se oni atakus la donkontrakton?—Malbona rimedo.La papero estas tute regula: iam mi sukcesis ¸in legi çe la notario.Tio naskus proceson, kiun certe ni malgajnus kaj kiu nin kovrus de ridindeco.Plie ¸i nin senripareble malamikigus kun Prelongoj; kaj tio estus neriparebla malprudentaîo.Kontraûe estas necese ke pli kaj pli ni nin ÿovu en iliajn favorojn kaj ke ni kaptu ilian konfidon.Vi ne suspektas la revon, kiun mi faris?—Ne; sed ¸in konigu.—Mi dezirus ke vi edzi¸u kun Matildo.Kvankam Viktoro tre çefis siajn sentajn elmontrojn, tamen li ne povis haltigi eksalton, aûdante tiun pripenson ÿajne tiel malsa¸an.—Edzi¸i kun Matildo, kara panjo mia; çu vere vi tion pripensis? Certe la rimedo estus bonega, mi tion konfesas, sed bedaûrinde tute ne efektivigebla.Çu, eç momente, estas konjekteble, ke la markizo konsentos akcepti kiel bofilon viron ne titolitan, filon de kamparano, nepon de sia iama subregisto.Vane vi imagos la plej fa-vorajn cirkonstancojn, la plej neverÿajnajn koincidojn, neniam vi sukcesos trairi tian baregon.—¯in trairi, ne; sed ¸in çirkaûiri.Kaj dum Viktoro ÿajnis zorganta pri la faro de ciga-114KASTELO DE PRELONGOeLIBROredo, kiun liaj fingroj tremantaj ne sukcesis ruli, Heleno daûrigis:—Matildo estas ankoraû nur infanino: ÿi bezonas tempon por kreski.Vi, dum tiu tempo, laboru multe, fari¸u abituriento, eniru en Saint-Cyr1.Kiam vi estos oficiro, petu, ke oni vin sendu en Al¸erion.Kondutu kiel kura¸a soldato, kiel inteligenta çefo: unuvorte montri¸u pli supera ol çiuj viaj kolegoj.Kiam vi revenos kun ka-pitanaj epoletoj, kun kruco de la honora legio, la knabino estos fari¸inta fraûlino: kaj vi tuÿos la finan sukceson.Cetere mi intencas peti de la markizo, ke li bonvolu doni al vi sian protekton.Jam en alia cirkonstanco, li nin helpis.Se mia edzo estis nomita departementa konsilanto, al sinjoro de Prelongo li tion ÿuldas: kaj mi estas certa, ke li ne rifuzos fari por la filo tion, kion li faris por la patro.Realigu liajn esperojn; montru al li, ke lia servemo, ke lia konfido ne estis semitaj en malbonan teraîon; kaj vi vidos … vi vidos … Çiam oni amas tiujn, kiujn oni protektis.Viktoro daûrigis silenti.Kiam ¸ia cigaredo estis rulita, li ¸in ekbruligis, aûskultante la flamantajn parolojn de sia patrino, kaj subpesante çiujn vortojn.—Ni, atendante, zorge preparu la vojon.Mi volas ke la markizo trovu mian peton tre akceptebla kaj ne ÿan-1.Militista lernejo, apud Parizo, en kiu lernantoj studas por fari¸i oficiroj115KASTELO DE PRELONGOeLIBROceligu ¸in efektivigi.Sekve, mia kara infano, necese estas ke vi dresu vian malafablan naturecon, por ke, kiam oni parolos pri vi, oni samtempe estu devigata proklami viajn laûdojn.Pripensu ke çe la celo trovi¸as la sukceso.En tiu momento, vi staras sur disdui¸o de du vojoj.La unua vin kondukos, flanke de via frato, al la hejma feli-çeco, en intimeco de kamparana filino, kiu al vi donos multajn infanojn, kaj kies idealo estos nur zorgi mem pri la bona konservado de ÿiaj staloj: la alia kontraûe vin forportos en la paradizon de viaj revoj, al la gloro, la riç-eco, la nobeleco kaj la potenco.Elektu.Heleno silentis: Viktoro pripensis.Kaj kiam li tiamaniere pripensis, oni povas esti certa, ke tiu cerba laboro ne restos senfrukta.Kontenta, çar ÿi konvertis sian filon al siaj ideoj, sinjorino Linÿardo estis devigita al si konfesi, ke la plej malfacila baro ne estis ankoraû transirita.Ÿi devis ricevi la konsenton de sia edzo: kaj, en tiu flanko, ÿi antaûvidis batalon des pli furiozan, ke Andreo havis aliajn projektojn.Certe Heleno al li farigis proksimume çion, kion ÿi deziris en komunaj aferoj de l’ekzistado; sed ÿi bone konis tiun karakteron malfortan kaj senenergian.Ÿi sciis, ke kiam ia ideo radiki¸is sub lia iom dika kranio, neniu potenco en la mondo estis kapabla ¸in eltiregi: kaj jam en multaj cirkonstancoj ÿi estis haltigita de tiu nevenke-116KASTELO DE PRELONGOeLIBRObla obstineco, formo kiun vestas la voleco çe homoj senigitaj da volemo.Çe la alia flanko de la sola strato, kiu formas la Prelongan vila¸on, preskaû kontraûe, trovi¸is la farmodomo de lia kuzo Brantino
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
