[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pijany winem i opowieściami Wallenrod śpiewa „Balladę.Alpuhara” (w.646 - 717) opowiadającą o obrońcy Grenady, Almanzorze, który widząc klęskę muzułmanów przenosi zarazę dżumy do obozu Hiszpanów mszcząc się tym samym na wrogach.V.„Wojna”.Konrad uległ namowom rycerstwa i papieża, i ruszył na Litwę.Tam jednak tak długo odwlekał szturm na Wilno, że Witold zdołał zebrać rozproszone wojsko i pokonał Krzyżaków.Niedobitki ze wstydem i rozpaczą powróciły do Malborka.W podziemiach zamku obraduje trybunał (w.126 - 199).Jeden z 12 zamaskowanych sędziów oskarża Konrada o zdradę, wyjawiając prawdziwe pochodzenie mistrza (przez 12 laty pojawił się u boku hr Wallenroda jako giermek, ruszył do Palestyny i tam zamordował rycerza.W Hiszpanii, podając się za zamordowanego, zdobył sławę rycerską i przyjąśł śluby zakonne) pozostali jednogłośnie wydają wyrok: „Dwanaście mieczów podnieśli do góry, / Wszystkie zmierzone - w jedną pierś Konrada”.VI „Pożegnanie”.Ranek (w.1 - 191), Wallenrod po raz ostatni odwiedza ukochaną Aldonę - pustelnicę.Ta nazywa go prawdziwym imieniem Alfa.Konrad szczęśliwy z powodu dopełnienia ślubów („Jam to uczynił, dopełnił przysięgi, / Starszniejszej zemsty nie wymyśli piekło.”) marzy o powrocie z ukochaną na Litwę.Jednak Aldona nie chce złamać ślubów i prosi tylko, by częściej ją odwiedzał.Zrozpaczony rycerz błądzi bez celu po okolicy, domyśla się też kary jaką dlań przygotował tajny trybunał.Powraca pod wieżę pustelnicy i ostatecznie żegna ukochaną.Konrad z Halbanem w komnacie.Mistrz słysząc zbliżających się sędziów zażywa truciznę.Zrozpaczony starzec postanawia pozostać przy życiu, by rozgłosić na Litwie sławę umierającego, („Z tej pieśni wstanie mściciel naszych kości”).ProblematykalDylematy moralne i tragizm postaci reprezentującej układ zbieżny z konfliktem etycznym współczesnego autorowi społeczeństwa (zmagania moralne spiskowców polskich i rosyjskich lat dwudziestych; stwierdzenie jednego z powstańców 1830 r.:„Słowo stało się ciałem, a Wallenrod - Belwederem”):llmiłość do ojczyzny wymagająca konieczności oboru nieetycznych dróg działania (starcie racji władcy z racjami poddanego; przysiega na wierność a konieczność jej złamania; legalizm a nielegalność spisku)llBajronizm:lltyp bohatera, postaci dumnej i namiętnej, tajemniczej i wyniesionej ponad przeciętność, jego wewnętrzne rozdarcie (dramatyczny konflikt pomiędzy obowiązkiem wobec ojczyzny a szczęściem osobistym);llforma poematu - powieść poetycka (połączenie epickości fabuły z liryką, np.„Hymn”, „Pieśń o Wilii” i scenami dramatycznymi, np.dialogi z Aldoną, scena uczty).llWalterskotyzm:llodtwarzanie piękna zamierzchłej przeszłości z jej lokalnym i historycznym kolorytem; tu jako metafora historyczna służąca wydobyciu głównych treści poematu.llGotycyzm:lltendencja upatrująca w architekturze gotyckich zamków i w obyczajowości rycerskiej walorów estetycznych:llelementy grozy,llsentymentalna melancholia (wątek miłosny)llLudowość:llkoncepcja wajdeloty, pieśniarza-wieszcza Halbana, wyraziciela dążeń i uczuć ludu;llfunkcja pieśni ludowej, utożsamianej z poezją narodową, skarbniczki historii narodu będącego w niebezpieczeństwie albo w niewoli („Powieść Wajdeloty”).llWersyfikacjallpolski heksametr (przekształcenie iloczasowego wzorca antycznego na akcentowy) -ll* wers piętnastozgłoskowy o sześciu akcentach (przypadających na 1, 3, 6, 11 i 14 sylabę),ll* tendencji do wyrównania w poszczególnych wersach liczby zestrojów akcentowych,.llNp.w.295 - 297 „Powieści Wajdeloty”:lll**********************LatadzieciństwapłynęłyżyłemśródNiemcówjakNiemiec*********************MiałemimięWalteraAlfanazwiskoprzydano*********************Imiębyłoniemieckieduszalitewskazostała
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
