[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pierwszywiec na Sorbonie w dniu 3 maja, będący początkiem parys�kiej wiosny", zwołano, by wyrazić protest przeciw bojów�kom Occident, które poprzedniego dnia spaliły siedzibę Mou-vement d'Action Universitaire.25 Zwrot w dyskusji ku szer�szej problematyce społecznej nastąpił dzięki inicjatywieuczestniczących w wiecu studentów z Nanterre, którzy pro�wadzili walkę z policją i władzami uczelni już od początków24Nawiązując do tradycji rewolucjonistów z 1793 roku, skupionychwokół Jacques'a Roux, Wściekłymi nazwała się grupa studentów socjo�logii z Nanterre w czasie strajków i dyskusji nad zmianą programunauczania (w końcu roku 1967).Wściekli w następnym roku zainicjo�wali Ruch 22 Marca.25MAU utworzona w kwietniu w 1968 roku grupa radykalnychczłonków UNEF, pragnąca skierować całą organizację na tory poli�tycznego i ideologicznego działania.W toku wydarzeń grupa rozpuś�ciła się" w Komitetach Działania.74 stycznia.Wiec przekształcił się w zbiorowe wystąpieniePrzeciw polityce zagranicznej państwa i całej linii politycz�nej rządu.Demonstranci nie zastosowali się do poleceńwładz uniwersyteckich, by opuścić dziedziniec Sorbony.Rektor Roche po porozumieniu telefonicznym z ministremPeyrefitte'em wezwał policję.Gdy policja weszła na terenDzielnicy Aacińskiej okrążając Sorbonę, w stronę uniwer�sytetu zaczęły ściągać tłumy młodzieży zaciekawionej sytu�acją.Młodzież ta nie brała udziału w wiecu, nie wiedziaław ogóle, o co chodzi i dlaczego wezwano policję.Policjaweszła na dziedziniec, studentów wezwano do rozejścia sięi zapewniono możliwość spokojnego opuszczenia Sorbony.Tymczasem, gdy skierowali się ku wyjściu, przyjechałynowe samochody z policją nie poinformowaną o dotychcza�sowym przebiegu wydarzeń.Wychodzący studenci zostalibrutalnie zaatakowani.Oburzeni zerwaniem umowy, odpo�wiedzieli siłą.Tłumy młodzieży zgromadzonej na zewnątrzstały się świadkami tego niespodziewanego ataku.Zobaczo�no kolegów bitych i wciąganych do aut policyjnych.Re�akcja była spontaniczna i gwałtowna.Zaczęła się walka,Poleciały kamienie, wybuchły granaty z gazem łzawiącym,w Dzielnicy Aacińskiej stanęły pierwsze barykady.Ten mo�ment był początkiem majowej rewolucji.W ciągu kilku mi�nut aresztowano cały aktyw organizacji lewicowych: J.Sau-vageota z UNEF, Alain Krivine'a z JCR, Cohn-Bendita,Przywódców SNE-Sup., MAU, FER M-L i innych.W sumiearesztowano tego dnia około 600 osób.Walki trwały doPóznej nocy, liczba rannych przekroczyła 1000 osób.Rektorzamknął Sorbonę.UNEF ogłosił strajk protestacyjny 160 000studentów z obszaru całego Paryża.Również SNE-Sup.wezwał do bezterminowego strajku generalnego pracowni�ków wszystkich uczelni.W ciągu dni następnych napięcie wzrasta, trwają dyskus�je, z których wyłania się mimo różnic organizacyjnych i ide�ologicznych wspólny nurt żądań politycznych.Wyraża jemanifest Ruchu 22 Marca sformułowany po pierwszych kon�frontacjach z władzą. Jaki jest w tej sytuacji zakres naszejodpowiedzialności i najbliższe zadania? Przekroczyć ramyśrodowiska studenckiego, a tym samym bezpośredniego oto�czenia (Nanterre, Paryża).Przejść od rewindykacji szcze�gółowych, wpisanych w ramy reżimu, do radykalnej kon�testacji systemu jako całości.Odnajdywać formy i struk-75 tury ruchu, określając się w działaniu.Zarówno przedtem,jak i teraz w stosunku do organizacji i sposobów rozwiązy�wania spraw wewnęrznych Ruchu 22 Marca i działalnościmającej na celu wywołanie zmiany w funkcjonowaniu ca�łego społeczeństwa, kierujemy się pewnymi zasadami:1.Przede wszystkim samostanowienie.Znieść podział nakierujących i wykonawców.2.Walka przeciw hierarchizacji.3.Możliwość odwoływania osób odpowiedzialnych z powie�rzonych im stanowisk i rzeczywista władza społeczności.4.Permanentne krążenie idei.Walka przeciw zagarnianiui monopolizacji informacji i wiedzy naukowej.5.Praktyczne obalenie społecznego podziału pracy (zasy�panie przepaści między pracą fizyczną i intelektualną).6.Zaakceptowanie wielości i różnorodności tendencji po�litycznych w walce rewolucyjnej."286 maja policja zaatakowała dwudziestotysięczny tłumspokojnie maszerujących manifestantów (demonstracjaUNEF i SNE-Sup., uznana przez władzę za nielegalną).In�terwencja policji była niespodziewana i w pierwszym mo�mencie studenci nie zdążyli ani uciec, ani się bronić.W cią�gu następnych godzin zorganizowali kontratak.Powstałynowe barykady, użyto gazów łzawiących, walki trwały dopółnocy.600 osób rannych, 422 aresztowanych.Wydarzeniatego dnia spowodowały dalszy wzrost radykalizacji mło�dzieży.Po manifestacji 6 maja uświadomiono sobie, czymjest społeczeństwo kapitalistyczne.Wtedy pokazały się poraz pierwszy hasła: Władza pracującym", w tym momencieruch jako całość wykroczył poza problemy studenckie.27Przedmiotem krytyki prowadzonej przez młodzież, takżepracującą, stało się państwo policyjne i społeczeństwo omałej ruchliwości i dużym zróżnicowaniu (w sensie dystan�sów społecznych, elit itp.) oraz kultura będąca środkiemzniewolenia świadomości i represji intelektualnej.Ruch ma�jowy nie reprezentował już jedynie młodzieży jako odrębnej26J.L.Brau, Cours camarade, le vieux monde est derriere toi!.zał.18, s.234 325.27Opinie takie wyrażała młodzież w czasie przeprowadzanych w ok�resie walki wywiadach.Rozmowy przeprowadzono ze studentami, któ�rzy przed majem nie byli zaangażowani politycznie, w czasie wyda�rzeń zaś byli jedynie ich uczestnikami, nie przywódcami.Zob.A.Willener, L'image action de la soci�t�, s.19.76 kategorii społecznej, lecz występował w imieniu pracują�cych i przyszłych pracowników.Ruch przenosi się do innych miast.Liczne manifestacjew Prowansji, barykady w Tuluzie, manifestacje w Lille,Lyonie, Strasburgu, Grenoble, Bordeaux, Nantes.W mani�festacjach biorą udział robotnicy, nauczyciele i pracownicywyższych uczelni.8 maja kierownictwa CGT, CFDT i PCFdeklarują swą solidarność z walczącą młodzieżą.10 majawielka manifestacja w Paryżu na Denfert-Rochereau.Ma�nifestuje 50 000 młodzieży, w tym ponad 5000 licealistów.Znów dochodzi do starć z policją.Z 10 na 11 maja słynna noc barykad".Setki rannych i aresztowanych, spalono 188samochodów.Czynne zakwestionowanie całego systemu, hasła rewo�lucji globalnej", obejmującej wszelkie dziedziny ludzkiegoistnienia, stają się wśród młodzieży coraz bardziej po�wszechne.Ten nowy sposób myślenia wyraża się w przeko�naniu, iż wszystkie reformy są zawodne i połowiczne.Re�wolucyjne zmiany powinny objąć całą ludzką codzienność.Zmiany te utrudnia silna interioryzacja zgodnych z aktual�nym porządkiem społecznym norm i wzorów
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
