[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.I biskup ze Szczecina, który obmacywał chłopców w seminarium, to będzie przy jejartykule ledwie ploteczka.Zrobi coś, co zatrzęsie tą instytucją pełną podłych ludzi, napiszewielki reportaż, który kupi od niej każda gazeta, za każde pieniądze -skoro monarchia weFrancji mogła upaść przez aferę z naszyjnikiem Marii Antoniny, to ona, Małgośka, zrobiaferę, która będzie takim naszyjnikiem dla Kościoła w Polsce.Poświęci się temu całkowicie,zrobi wszystko, co będzie trzeba.Będzie trzeba kogoś przekupić - bardzo dobrze, sprzedamieszkanie, kupiec jest, chodzi koło niego od dawna.Zaraz zadzwoni do lokatorów, którzymieszkają w jej starej kawalerce, że mają się wynieść, bo ona przenosi się ze swojegoapartamentu z powrotem do tych trzydziestu dwóch metrów kwadratowych z kuchnią.Trzystatysięcy chyba styknie, prawda? A jeśli pieniądze nie wystarczą - bardzo dobrze, ona,Małgośka, nie ma żadnych oporów.Może komuś obciągnąć, jeśli będzie trzeba.%7ładenproblem.W końcu, dawała się pieprzyć facetom tylko po to, żeby ją lubili, może więc daćdupy komuś po to, żeby oddać światu sprawiedliwość.O, chociażby ta Walewska - dawała sięrżnąć kurduplowi z Korsyki, żeby ten uratował Polskę, i w tej zasranej katolickiej Polscezostała bohaterką narodową.Nikt jej nie mówi, że się kurwiła.Ona, Małgosia, może sięskurwić, żeby załatwić katoli, nie ma sprawy.Może nawet będzie przyjemnie.Prawicowewyposzczone chłopaki są dobre w łóżku.Nie miała samochodu, nie dociekała nawet, co się stało z jej ukochaną tigrą po wypadku.Ktoś pewnie zabrał, wyklepał i sprzedał jako bezwypadkową.Albo na części.Siostra zabrałaswój samochód, którym Małgosia ostatnio jez
dziła, ale jest jeszcze coś.Jeden z jej kolegów,który przez pewien czas mienił się  jej facetem", w akcie dobroduszności dał jej dodyspozycji małego miejskiego mercedesa klasy A - zabrał go potem, oczywiście, kiedy ichdrogi się rozeszły, ale Małgosia ciągle gdzieś ma kluczyki do tego samochodu.No, przydaszsię przynajmniej do czegoś, skurwysynu.Minęło kilka tygodni i mieszkanie zostało sprzedane, pieniądze spłynęły na konto,lokatorzy zostali bezwzględnie wywaleni z kawalerki, wszystkie potrzebne gratyprzewiezione z powrotem do tej klitki, w której Małgosia wszystko zaczynała, dwanaście lattemu.Grafikowi ze swojej byłej pracy obiecała, że pójdą razem na kolację, jeśli zrobi jej kilkadobrych legitymacji prasowych, obietnicy nie dotrzymała, ale legitymacje były.Zrobiłakompletny research, prasa krajowa, prasa lokalna, listy dyskusyjne, strony fanowskie,wszystko opracowane zgodnie z najlepszą, dziennikarską taktyką, wszystko ładnieposegregowane w eleganckich folderach w laptopie.Wiedziała wszystko o księdzu Trzasce,ma przygotowane kompletne dossier.Z jej portretu wyłonił się porządny i skromny człowiek.Tym bardziej go nienawidziła.I w końcu ruszyła.Tramwajem pojechała pod dom swojego eksa, wsiadła dozaparkowanego pod płotem mercedesa.Opróżniła schowki i bagażnik, wszystkie klamotywrzucając przez płot do ogrodu.Z satysfakcją stwierdziła, że samochodem jez
dziła innakobieta, której szminki, torby na zakupy, słuchawki od komórki i notatniki, płaszczyk iparasolka wylądowały w śniegu.Zapaliła silnik i zadzwoniła do właściciela auta.Pożyczamsobie, mój miły, za te wszystkie obietnice, które składałeś. Wariatka!" - wrzasnął eks dokomórki i wybiegł przed dom, Małgosia czekała, aż dopadnie furtki, uśmiechnęła się iodjechała.Nie, eks nie zadzwoni po policję, spaliłby się ze wstydu, a jeżeli zatrzymają jągliniarze, to zamiast dowodu rejestracyjnego da łapówkę.Dowolnie dużą.Albo pójdzie zgliniarzem do motelu, wszystko jej jedno.Podskakując na wybojach gierkówki, dotarła na Z
ląsk.Pokój w gliwickim hotelu stał sięjej centrum operacyjnym.W recepcji obwieściła, że nie życzy sobie sprzątania, miękkietapety wkrótce pokryły się żółtymi karteczkami z notatkami i wycinkami z gazet,poprzypinanymi kolorowymi pinezkami.Nad biurkiem zawiesiła wielką mapę okolicy, naktórej kolorowymi flamastrami zaznaczała miejsca swoich wizyt, notowała numery zdjęć,które zrobiła, i adresy ludzi, z którymi rozmawiała.Wysadzona w powietrze plebania, uzdrowieni, którym nagle wróciły stare choroby.Milczeli.Zycie toczyło się zwyczajnie, chodzili do kościoła, do roboty, wracali, jedli obiady,posyłali dzieci do szkoły, w której nauczycielki stawiały pały i piątki, robili zakupy,plotkowali pod sklepem, ale nikt nie wspominał o księdzu Trzasce.Nie wiedzieli, co się z nimstało, i nie próbowali się dowiedzieć, szczęśliwi, że cudowność stała się na powrótnormalnością, że ksiądz znowu w kazaniu obecnych na mszy beszta za tych, którzy na mszęnie chodzą.Przylgnęli do swojego odzyskanego ładu i nie musieli nawet udawać, że nic sięnie stało, bo istotnie nie stało się zupełnie nic.Na świeżym ziemnym grobie Teofila Kocikadzieci odgarniały śnieg i zapalały znicze.Pijak pod knajpą z niedowierzaniem spoglądał na bolsa, którego dostał w prezencie od a
umnyj frelki ze Wara
awy, co pia
e do cajtungo
w"1, szum taśmy dyktafonu, między jednymłykiem a drugim, potem mówi:  Ja, jak ta fara a
pryngúo, tam bergmo
ny byli, to mo~
no úo
nmjoú ze gruby jakoÅ› bo
mba, to jo widz
oú kapelo
nka iść do łasa, a za ńym poa
oú tyn gupi, cogo potym znodli we śńygu, ale kapelo
nka Å„y znodli i Å„ykere ludz
e godajo
m, co úo
nego doPo
nbo
%0Å„ka wz
yni, jak Matka Bosko, dobro goY
oúka" - przeÅ‚yka Å‚apczywie, jakby baÅ‚ siÄ™, żeMaÅ‚goÅ›ka zabierze mu niedopitÄ… butelkÄ™ -  jo ~
ech wo
m już wa
isko pedz
oú, nic wjyncy Å„ywjym, i ju~
ech jest ganc o~
arty, frelko"2.Przewijała taśmę, pijak świergolił wspak,  ja, jak tafara a
pryngúo, tam bergmo
ny byli, to możno úo
n mjoú ze gruby jakoÅ› bo
mba", stop.1eleganckiej panienki z Warszawy, która pisuje do gazet2tak, jak plebania wyleciała w powietrze, tam byli górnicy, więc może on miał jakąśbombę z kopalni, a ja widziałem księdza wikarego, jak szedł do lasu, a za nim poszedł tengłupek, którego potem znalez
li w śniegu, ale wikarego nie znalez
li i niektórzy ludzie mówią,Poszła więc na policję.Zawszę, potrafiła rozmawiać z gliniarzami, jej esbecka redakcjanauczyła ją kodu komunikacyjnego, jakim porozumiewają się również ci młodzi chłopcy,którzy Peerelu nawet nie pamiętają, a jednak, służąc w policji, przyjęli mentalność i obyczajetego samoreplikującego się układu.I coś bliżej nieokreślonego mówiło im, że to swojadziewczyna, że wobec niej można mówić otwartym tekstem.I mimo to niczego się nie dowiedziała.Nie wierzyła własnym oczom.Wybuch gazu, śledztwo zamknięte.Młody policjant, którypokazywał jej akta, rzucał raz za razem znaczące spojrzenia.Małgosia znała je aż za dobrze,śliska sprawa, nic mi nie wiadomo, śledztwo zamknięte na polecenie zwierzchników,ekspertyzy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

gieldaklubu.keep.pl