POLO MARCO OPISANIE WIATA

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.1284 zorganizowano pomoc, król Annamu sprzeciwił sięprzemarszowi wojsk przez swoje terytorium.Posiłki załadowano przetona okręty, ale część floty zatonęła.So-tu, zdany dłuższy czas na własnesiły, opuścił Czampę, zanim wojska wysłane z Chin przybiły do brzegów.Na wiosnę r.1285 przypada nowa ekspedycja.Część wojsk pod wodząSo-tu wyprawiła się na okrętach, część zaś dowodzona przez Togana(T'o-huan), syna Chubiłaja, zdążała drogą lądową.Oddziały mongolskietorowały sobie drogę przez Annam siłą, a tymczasem wojska So-tuznowu walczyły w trudnym i ogołoconym z żywności terenie.To, jakrównież upały, wilgoć i choroby sprawiły, że Togan postanowił zawrócić;w czasie odwrotu Annamici zadali Mongołom dotkliwą klęskę; sam So-tuponiósł śmierć w bitwie.Chubiłaj zamierzał rzucić przeciwko Annamowiwszystkie siły, ale rychło dał się przekonać, że z wszczęciem nowej akcjiwojennej winien się wstrzymać, aż okoliczności staną się bardziejpomyślne.Pod koniec r.1285 przybyło do Chubiłaja poselstwo zCzampy i Czen-la, które wiozło ze sobą muzykantów, środki lekarskie,skóry krokodyle itd., i Chubiłaj dał się posłom Czampy przebłagać.Natomiast w stosunku do Annamu był nieubłagany.Z początkiem r.1287nastąpił wymarsz przeciwko Annamowi prawie stutysięcznej armiimongolskiej.Mongołami dowodził książę Togan i Abaczi (A-pa-cz'i).Wojska mongolskie posuwały się lądem i rzekami Song-koj i Phu-luong-giang w kierunku stolicy Annamu, Hanoi.Król opuścił miasto i uciekł wkierunku wybrzeża (1288), ale Mongołowie zaczęli odczuwać brakżywności, ponieważ statki chińskie z prowiantem natknęły się na flotęnieprzyjacielską; wywiązała się zażarta walka, w której wyniku żywnośćuległa zniszczeniu.Głód i gorące nie do zniesienia zmusiły Togana dozarządzenia odwrotu, który podobnie jak w r.1285, odbywał się wbardzo ciężkich okolicznościach.Wojska mongolskie posuwające się napółnoc przesmykami górskimi ginęły od strzał i ciosów Annamitów,którzy zajęli stanowiska na szczytach gór.W czasie odwrotu zginęłotakże wielu dowódców, wśród nich i Abaczi.Katastrofa z r.1288 powstrzymała Chubiłaja od dalszej akcji przeciwkoAnnamowi.Kiedy ostatni żołnierz mongolskiopuścił terytorium Annamu, król tego kraju wznowił stosunki zChubiłajem i zaczął znowu posyłać daninę.Sogatu Imię mongolskiego dowódcy brzmiało poprawnie S�ged� lub sądząc na podstawie formy chińskiej So-tu S�d�.S�ged� był zwykłym szeregowcem w straży pałacowej.Zwrócił na siebieuwagę przełożonych odwagą i bohaterstwem.Dzięki tym zaletom doszedłdo wysokich godności wojskowych.Szczególnie odznaczył się wwalkach z niedobitkami chińskimi, które po kapitulacji cesarzowejregentki Sje proklamowały małoletnich książąt z dynastii Sung cesarzamii próbowały przedłużyć istnienie tej dynastii.Stanąwszy na czele wojsk, które miały zaprowadzić ład w państwachpołudniowych barbarzyńców", S�ged� planował również wyprawęprzeciwko państwom na wschodnim wybrzeżu Indii (Koromandel), którerównież określano nazwą południowych barbarzyńców.JednakżeChubiłaj nie udzielił swej aprobaty i do Indii wyprawił się Chińczyk JangTing-ipi.S�ged� był w Czampa jako ambasador w r.1280, a w r.1282stanął na czele wojsk, które wyruszyły na podbój tego kraju.Data 1278podana przez naszego podróżnika jest błędna.Akkambale Królem państwa Czampa był Indrawar-man VI (SriDżajasimhawarmadewa), który około r.1266 zagarnął władzęzamordowawszy poprzedniego króla, ale tytuł królewski przyjął dopierow r.1277.Indrawarman pragnął zapewnić pokój swemu państwu, dlategouznał zwierzchnictwo króla Annamu i składał mu daninę.Dla tejprzyczyny uznał również zwierzchnictwo Wielkiego Chana Chubiłaja;dopiero najazd wojsk mongolskich na Czampę skłonił go do stawieniaoporu.Prawdopodobnie w r.1288 rządy sprawował już jego syn Haridżit;sam Indrawarman albo abdykował, albo zmarł.Haridżit, który rządził jako Sri Dżajasimhawarman III, nie uznawałzwierzchnictwa ani Annamu, ani Wielkiego Chana.Drzewo aloesowe Państwo Czampa wysyłało w daninie do Chinmiędzy innymi: rogi nosorożca, kość słoniową, najlepszy gatunek drzewaaloesowego, żywe słonie, skóry krokodyle, muzykantów i lekarstwa.Byłem tam Zapewnienie Marka Polo budzi wątpliwości, ponieważ r.1285 był rokiem pierwszej katastrofy wojsk mongolskich.Niektórzywydawcy poprawiają tę datę na 1288, tj.rok drugiej katastrofy.Ta data wydaje się również mało prawdopodobna.Możliwe jednak, że nasz podróżnik brał udział w jednym z poselstw doIndii i w drodze powrotnej przebywał w Czampa.Bonus Marko Polo używa na oznaczenie drzewa hebanowego wyrazubonus zamiast starofrancuskiego ibenus.Drzewo hebanowe (Diospyrosebenum, Diospyros melanoxylon) rośnie w krajach tropikalnych Afryki iAzji, przede wszystkim w Indiach, Indochinach i na wyspach Indonezji.Drzewo jest czarne i przepojone pachnącą żywicą.Dla przyjemnegozapachu i własności leczniczych było bardzo cenione na Wschodzie.Medycyna wschodnia stosowała je w chorobach oczu.W średniowiecznejEuropie używano go przede wszystkim do wyrobu mebli (por.francuskiewyrazy �b�niste, �b�nisterie rzemieślnik wyrabiający meble z hebanuoraz innych rzadkich i drogich drzew, i rzemiosło).CLXIVDżawa Ludność Dżawy, jak zresztą i innych wysp Indonezji, składałasię z bardzo różnorodnych elementów.Na Ne-grytów, którychdzisiejszymi przedstawicielami są Papua z Nowej Gwinei i którzy bylipierwotnymi mieszkańcami wysp Indonezji, nawarstwiła się ludność indonezyjska", pod względem etnicznym bardzo różnorodna(Dajakowie, Batta-kowie, Tagalowie), i przybysze albo z Indii, albonawet z Azji środkowej.Dzisiejsi Malajowie mają być wynikiemzmieszania ludności indonezyjskiej" z owymi przybyszami [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki