[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Hugon zostawił swojążonę i uciekł w hańbie.Alberyk skazał Jana XI na uwięzienie w Lateranie - Jan XI umarł tamw cztery lata pózniej - i, co było najokrutniejsze, wtrącił do więzienia własną matkę.Marozja była już niemłodą lecz dostojną damą, gdy jej stopa po raz pierwszy stanęła wMauzoleum Hadriana, popularnie zwanym Castel Sant Angelo.Miała przebywać w tymstrasznym miejscu położonym tuż obok Tybru przez ponad pięćdziesiąt lat, bez dniawytchnienia.Miała sześćdziesiąt lat gdy do lochu dotarła wieść, że Alberyk umarł w wieku czterdziestu lata jego syn Octayian (jej wnuk) mianował się papieżem.Jako pierwszy w historii zmieniłswoje papieskie imię na: Jan XII.Wypadki te miały miejsce w grudniu 955 roku.Marozjazatopiła się we wspomnieniach dawnych czasów spędzonych u boku kochanka Sergiusza.Młody wiek nowego papieża może w pewnym sensie tłumaczyć jego niereligijneprowadzenie się, ponieważ w chwili gdy przyjął na siebie papieski urząd miał zaledwieszesnaście lat.Całe klasztory modliły się o jego zgon.Nawet jak na tamte czasy był tak złym człowiekiem, że obywatele byli żądni jego krwi.Byłtwórcą nowych, dotychczas nieznanych grzechów, jak spanie z własną matką.W PałacuLaterańskim miał harem.Dary ofiarowywane przez pielgrzymów przegrywał w karty.Posiadał stajnię z dwoma tysiącami koni, które kazał karmić figami i migdałamimarynowanymi w winie.Towarzyszki nocny teuciech obdarowywał złotymi kielichami zbazyliki św.Piotra.Nic nie zrobił dla rozwoju turystyki, która dziś przynosi Watykanowifortunę.Szczególnie kobiety nie powinny były wchodzić do kościoła St.Giovanni in Laterano, jeżeli zależało im na honorze: papież zawsze szukał nowego łupu.Przed ołtarzembędącym kolebką chrześcijaństwa wznosił toasty do diabła.Papież Jan ściągał na siebie taki gniew, że - bojąc się o własne życie - uciekł do Tivoli,uprzednio okradając bazylikę św.Piotra.Gdy pięćdziesięcioletni Otto z Saksonii -w 961 roku został koronowany na cesarza w bazyliceśw.Piotra -dowiedział się o złym prowadzeniu się papieża i nakazał młodemu człowiekowinatychmiastowy powrót do domu.Nie leżało w jego planach, by papież przebywał pozaRzymem, bo kolidowałoby to z interesami imperium.Aby sprawom nadać właściwy bieg zwołano synod.Obecnych było na nim szesnastukardynałów, wielu włoskich i niemieckich biskupów.Biskup Cremony pozostawił po sobiedokładną listę zarzutów stawianych papieżowi: Odprawiał mszę nie przystępując do komunii.Jednego z diakonów wyświęcił w stajni.Za wyświęcenia pobierał opłaty.Miał stosunkiseksualne z wieloma kobietami, wymienionymi z nazwiska, wśród których znajdowała siędawna kochanka jego ojca oraz jego własna bratanica.Oślepił swojego duchowegoprzywódcę.Zabił kardynała, kastrując go.Wszystkie te oskarżenia zostały potwierdzone podprzysięgą.Otto napisał do Jana list, który należy uważać za jeden z największych dziwów historii.Zarówno duchowieństwo jak i ludzie świeccy oskarżają Waszą Zwiątobliwość o morderstwa, krzywoprzysięstwo, świętokradztwo,kazirodztwo, i o oddawanie jak poganin czci Jowiszowi, Wenus i innym demonom.W odpowiedzi Jan podyktował list do biskupów, pozbawiony wszelkich zasad gramatyki.Ostrzegł ich, że jeżeli usuną go z urzędu, wszystkich ekskomunikuje i nie będą już mogliodprawiać mszy ani wyświęcać księży.Potem wskoczył na konia i wyruszył na polowanie.Znudzony czekaniem Otto powrócił do Saksonii, a rodzina Jana z pomocą armii zapewniłamu bezpieczny powrót do Rzymu, gdzie ponownie zasiadł na piotrowym tronie.Niezadowolony z wyjścia tak łagodnego jak ekskomunika, okaleczył lub skazał na straceniewszystkich, którzy przyczynili się do jego wygnania
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
