[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Powkroczeniu Sowietów „Hirszek sprowadził do młyna UB, oskarżył młynarzy oprzynależność do AK, o wrogość do PRL i do Żydów.Za te «zbrodnie» namiejscu zostało rozstrzelanych we młynie osiem osób.Ocalał jeden pracownikPiotrowski, gdyż ukrył się w piecu i go nie znaleziono”32.Co więcej, kolejnaosoba pochodzenia żydowskiego (Renee G.) wspomina, iż chłop polski z okolicŁosic, który uratował ją podczas okupacji niemieckiej, został zastrzelony przezpodziemie niepodległościowe najprawdopodobniej za pomaganie Żydom33.Zadziwia fakt, iż tak różnie opisywane okoliczności zdarzeń w Mordach,Mokobodach i Łosicach nie zostały dokładnie zbadane przez naukowców.Podobnie było w przypadku następującej informacji z księgi pamięci: „WKosowie [Lackim koło Sokołowa Podlaskiego] zostało po wojnie bardzo małoŻydów.Jedenastu z nich zabiły uzbrojone bandy polskie po zakończeniuwojny”34.Jakie bandy? W jakich okolicznościach?Inne źródło podaje, że wiosną 1945 r.w okolicach RadzyniaPodlaskiego siedmiu Żydów miało zostać zabitych w Wołyniu, a kilku innych, wtym Herszel Ponczak, w Czemiernikach.„Polscy mordercy”, rzekomoodpowiedzialni za te zabójstwa, należeli do „reakcyjnej polskiej organizacjipodziemnej” i do „partyzantów z Armye Kryova [ sic! ].Pierwsza organizacja, oile w ogóle istniała, jest nie do rozpoznania.AK w tamtym czasie uległa jużrozwiązaniu, więc jeśli zabójcy rzeczywiście byli powstańcami, należeć musielido którejś z późniejszych struktur.Do której? Kim byli?35Równie mylący jest następujący opis wydarzeń w powiecie bielskim wokolicy Białegostoku: „Nawet po wyzwoleniu ci, którzy przeżyli, nie mielispokoju.Ich życie ciągle było zagrożone przez «AK», które chciało ich31 Polegli w walce o władzę., s.402.32 T.Bednarczyk, Życie codzienne., s.309.33 Voices from the Holocaust, red.J.N.Green, S.Kumar, New York 2000, s.65.34 O.Berland, A Word from the Translator [w:] Kosow Lacki, San Francisco 1992, s.39.35 The Holocaust Survivors from Radzyn.On the Road to their Homeland in Israel and to OtherCountries (According to Material Provided by Tzvi Liberzon) [w:] Sefer Radzyn (Radzyn MemorialBook), red.Y.Avi Ara i in., Tel Aviv 1957, http://www.jewishgen.org/yizkor/radzyn/rad312.html.161wymordować, a wielu Żydów straciło życie od kul akowców.W Drogoczynie[Drohiczynie] pierwszą żydowską ofiarą po wyzwoleniu był Arie Bluestein, abomba «AK» zabiła Simchę Warszawskiego.W Siemiatyczach młynarz BenieLew został zabity przez Polaków.Podłożyli bombę pod dom Grodzickiego, wwybuchu rany odniosła żydowska dziewczynka.Po wyzwoleniu Hersz Szebes i jego [prosowieckie partyzanckie]ugrupowanie powrócili do Siemiatycz z bronią, którą złożyli [sowieckiemu]komendantowi, i oficjalnie otrzymali nowe wyposażenie [tj.otrzymali broń jakomilicjanci].W obawie przed atakami ze strony «AK.» Żydzi, którzy przeżyli wSiemiatyczach, mieszkali razem w dużych grupach.W nocy nie wychodzili zdomu i zamykali okiennice.Gdyby bandy polskie próbowały zaatakować domyżydowskie, gotowi byli odpowiedzieć ogniem.6 kwietnia 1945 r.doszło do bitwy.Banda «AK» licząca ok.100 ludzinapadła na piętrowy dom Judla Blumberga, w którym schroniło się 28 Żydów.«Akowcy» najpierw weszli na parter, gdzie nie było Żydów, zaczęli więcwchodzić po schodach.Żydzi jednak otworzyli ogień z karabinu maszynowego,który obsługiwał Judl Blumberg jak również z rewolwerów i strzelb, rzucali teżgranatami.Walka trwała całą noc.Rano sygnał z pobliskiej bazy sowieckiejwystraszył bandytów, którzy uciekli”36.Powyższy opis barwnie przedstawia społeczność żydowską woblężeniu.Niestety, w relacji Żydzi ujęci są jako całość i przyjmuje się a priori,iż powodem ataku był antysemityzm niepodległościowców.Co więcej, nie ma tunic o działalności Żydów w sowieckich i polskich strukturach komunistycznych.Ponadto brakuje szerszego kontekstu wydarzeń.Dokładność powyższej opowieści o Drohiczynie i Siemiatyczach jestwięcproblematyczna.Pierwszachronologicznieofiarażydowska(prawdopodobnie Arie Bluestein) po wejściu Armii Czerwonej została zabita wgrudniu 1944 r.przez Sowietów, którzy to ukryli, co pozwoliło Żydom wierzyć,iż za morderstwo odpowiedzialne było AK, i przygotować zemstę37.Drugaosoba, Simcha Warszawski, 1 stycznia 1945 r.padł ofiarą granatu rzuconegoprzez nieznanego sprawcę, który ranił również dwie inne osoby.Trzeci,36 The Community of Semiatych., s.XIII.37 Raport sytuacyjny i wywiadowczo-polityczny nr 11 za grudzień 1944, Komenda Okręgu AK Sarna[Białystok], 5 stycznia 1945, „Dokumenty i Materiały Archiwum Polski Podziemnej, 1939- -1956”1994, nr 2, s.80.162Beniamin Lew został zabity 4 stycznia 1945 r.nie przez AK, ale przez sześciupospolitych bandytów, którzy zranili również jego polskiego pracownikaKalinowskiego i ogołocili gospodarstwo.Bomba została podłożona 13 styczniapod dom Kuperhana, a nie „Grodzickiego”, jak podaje księga pamięci38.Pozatym napad na Siemiatycze 6 kwietnia 1945 r.między szóstą a dziesiątą ranozostał dokonany przez NSZ, a nie AK, jak podaje źródło żydowskie.Planowanoprzejąć dostawę broni dla komunistów.Cel zrealizowano.Poza tym eneszetowcyzaatakowali posterunek milicji i urzędy państwowe w Siemiatyczach.Zniszczylirejestry poborowych i rejestry podatkowe oraz rozbroili milicjantów i kilkużołnierzy Armii Czerwonej.Nie udało im się jednak zdobyć siedzibySowietów39.Wydaje się, iż twierdza żydowska została zaatakowana w ramachzdobywania posterunku milicji
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
