Anne Holt Hanne Wilhelmsen 01 lepa bogini

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jakie było pytanie?- Ty też uważasz, że sprawa jest już rozwiązana? To Lavikzabił Hansa A.Olsena?Hanne Wilhelmsen siedziała z twarzą bez wyrazu, nie patrzącna niego.Kaldbakken natomiast, spoglądając mu prosto w oczy,zdecydowanie kiwnął głową.- Hm.Pewnie tak.Przypuszczalnie.Kaldbakken tak uważa.Izapewne ma rację.Właściwa odpowiedz.Pozostali już zaczęli się pakować.I taksiedzieli dłużej, niż zaplanowano.H�kon podniósł się na nogi ipokuśtykał do półki z książkami.Wtedy sobie przypomniał.Zakręciło mu się w głowie i za mocno oparł się na jednej kuli.Poślizgnęła się na gładkiej podłodze, sekretarz stanupodskoczył, żeby mu pomóc.- Ostrożnie, ostrożnie, chłopcze - powiedział, wyciągając rękę.Ale H�kon jej nie ujął, tylko wpatrywał się w mężczyznęz ogromnym zdumieniem na tyle długo, że Hannę zdążyłapodejść i od tyłu mocno objąć go w pasie.Zdołał się jakośpodnieść.- Wszystko w porządku - mruknął, licząc, że wszyscy przypisząjego wzburzenie bolesnemu upadkowi.Po jeszcze kilku słowach uznania mogli już naprawdę wyjść.Kaldbakken miał swój samochód.Kiedy Hanne i H�kon znalezlisię wreszcie poza zasięgiem innych uszu, prokurator wczepił sięw kurtkę Hannę.- Przywiez natychmiast te trzy kartki z szyfrem.Spotkamy sięw Bibliotece Deichmana.Najszybciej, jak się da.Nie mówiąc nic więcej, pokuśtykał po asfalcie z imponującąprędkością.- Przecież mogę cię tam podrzucić! - zawołała Hannę, ale onjej nie słyszał.Już był w połowie drogi.***Była bardzo zniszczona, ale obrazek na okładce wciążwyrazny.Młody, przystojny pilot leżał bezradnie na ziemi wniebieskim kombinezonie lotniczym i staroświeckimskórzanym kasku.Otaczała go horda niesympatycznych dzikichMurzynów.Książka nosiła tytuł Biggies na skrzydłach.H�konpodał ją zdyszanej Hannę.Zrozumiała natychmiast.- Skrzydła - powiedziała cicho.- Napis na kartce z zaszyfro-wanymi informacjami, którą znalezliśmy w kasecie z pornosemu Hansy Olsena.Nachyliła się ponad ramieniem H�kona.Przed nim leżałydalsze tomy serii o bohaterskim brytyjskim pilocie.PodniosłaBigglesa w Afryce i Bigglesa na Borneo.-Afryka i Borneo.Zabezpieczenie Jacoba Fr�strupa.Jak na towpadłeś? I dlaczego akurat teraz?- Musimy dziękować losowi za całą nudną rutynową robotę.Czytałem długie spisy przedmiotów znajdujących się w kancela-rii Lavika i zauważyłem, że wśród literatury fachowej jest seria oBigglesie.Trochę się z tego pośmiałem, sam będąc chłopcem,pochłaniałem te książki.Gdyby podano każdy tytuł oddzielnie,może już wtedy bym na to wpadł.Ale na liście napisano jedynie Seria o Bigglesie.Pogładził dłonią wystrzępiony jasnoniebieski grzbiet książki.Noga przestała boleć.Karen Borg zmieniła się w daleki cichutkipomruk gdzieś z tyłu głowy.To on złamał szyfr.Przez dwa i półmiesiąca nie mógł dotrzymać kroku Hanne Wilhelmsen, terazwreszcie przyszła kolej na niego.- Sekretarz stanu miał te same książki.Całą serię w komplecie.To była prawdziwa bomba.Leżała teraz przed nimi w postacitrzech zniszczonych książek dla chłopców.Książek, które zjakiegoś powodu znajdowały się i w gabinecie sekretarza stanu,i w kancelarii podejrzanego nieżyjącego adwokata.To nie mógłbyć przypadek.Czterdzieści minut pózniej zaszyfrowane wiadomości zostałyodczytane.Trzy kartki zapisane rządkami niezrozumiałychliczb przekształciły się w trzy siedmiolinijkowe wiadomości,mówiące prawie wszystko.Potwierdzające to, co przez cały czaspodejrzewali.Chodziło o duże ilości.Trzy dostawy po stogramów każda.Heroina.Tak jak się spodziewali.Litery, duże i krzywe, bo iHannę, i H�kon byli leworęczni, mówiły, gdzie narkotyki należyodebrać i dokąd je dostarczyć.Podawały cenę, ilość i jakość.Każdą wiadomość kończyło określenie wysokości honorariumdla kuriera.Ale nie było ani jednego cholernego nazwiska.%7ładnegoadresu.Miejsca zostały określone najwyrazniej precyzyjnie, aleoczywiście w sposób zaszyfrowany.Trzy miejsca odbiorupodano jako B-c, A-r i S-x.Miejsca przeznaczenia FM, LS i FT.Bezsensowne.Dla policji.Ale najwyrazniej nie dla tych, dlaktórych zamówienia były przeznaczone.Siedzieli sami w wielkiej sali.Ze wszystkich czterech ścian wmilczeniu spoglądały na nich książki.Tłumiły akustykę i zabija-ły wszelkie próby hałasowania w zacnym budynku.Nawetklasie dzieciaków z podstawówki w sąsiednim pomieszczeniunie udało się zakłócić spokoju tkwiącego w tych ścianach.Hannę puknęła się w czoło, z przesadą podkreślając własnągłupotę, a potem jeszcze uderzyła głową o blat stołu.- Sekretarz stanu był w budynku policji tamtego dnia, kiedymnie napadnięto, nie pamiętasz? Minister sprawiedliwościzwiedzał areszt i miał dyskutować o niesprowokowanejprzemocy! Sekretarz stanu mu towarzyszył.Pamiętam,słyszałam ich na podwórzu!-Ale jak mógł się odłączyć od całego tego orszaku? Przecieżciągnął się za nimi ogon dziennikarzy?- Klucz do toalety.Może dali mu cały pęk kluczy, żeby mógłskorzystać z ubikacji.Albo zdobył go w jakiś inny sposób.Skądmogę wiedzieć? Ale na pewno tam był.To nie mógł byćprzypadek.Po prostu nie mógł.Złożyli rozszyfrowane kartki, oddali książki o Bigglesiekobiecie za wielkim kontuarem i wyszli na schody.H�kon zacząługniatać kulkę snusu.Powoli nabierał wprawy.Wystarczyłoparę pchnięć językiem, żeby ulokować ją na właściwym miejscu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki